Ex wil me terug en ik wil dit gewoon even kwijt...
 

En nee, het is geen mededeling, tenminste, ik hoop niet dat het zo gezien wordt...

Het zit namelijk zo; Ik heb 4 maanden verkering gehad met een Turkse jongen en we kennen elkaar nu al zo'n 2 jaar :)

De tijd met hem was ontzettend mooi enz enz. maar omdat hij Turks was, mocht ik niet bij hem thuis komen enz. en op een gegeven moment was dat zo erg dat ik ermee gestopt ben, ondanks dat ik nog net zo verliefd op hem was als in het begin...

En nu nog...Ik hou nog steeds van hem, maar ik denk niet dat ik naar hem terug wel, met een nadruk op ik denk...
Als ik alleen op de wereld was, zou ik geen seconde hoeven na te denken en nam ik hem terug (hij wil me graag terug)!
Maar mijn familie vond onze relatie al drie keer niks en zou het dan ook niet begrijpen als ik hem terug zou nemen en mijn vrienden net zo! Ze hebben mijn verdriet meegemaakt toen ik er mee gestopt ben en ze zouden het niet leuk voor me vinden als ik weer zo verdrietig wordt!

Toch mis ik hem en zou ik graag weer met hem nemen (en alle zorgen hierom vergeten)...

Maar diep van binnen weet ik dat dat niet meer kan :(
Dat maakt me zo verdrietig en ik vind het echt niet leuk voor hem!

Wat zouden jullie doen/hebben jullie tips voor me?
Alvast bedankt.

[QUOTE]CoveredEyes schreef op 02-01-2004 @ 14:43:
[B]En nu nog...Ik hou nog steeds van hem, maar ik denk niet dat ik naar hem terug wel, met een nadruk op ik denk...

waarom denk je dat je niet naar hem terug wil? waarom zou je je gevoelens voor hem opzij moeten schuiven? is je familie belangrijker dan hem? dit zijn wel belangrijke vragen hoor, denk er es over na, 2 jaar is lang en dat gooi je niet zomaar weg!
succes (y)

:) Dat zijn nou net de vragen waar ik mee zit. Ik heb trouwens 4 maanden met hem gehad, maar we waren daarvoor goede vrienden en dat zijn we nu weer (gelukkig!)...

Ik wil mijn gevoelens ook niet aan de kant schuiven, hij weet dat ik ook om hem geef (met oud en nieuw zijn we uit geweest en er toen lang over gepraat in de auto) en ook een vriendin van me weet dat, dus ik ben niet bezig het te verstoppen ofzo...

Ik weet het niet, maar ik denk dat ik mijn familie en vrienden belangrijker vind en ik ben ook bang dat het weer uit gaat (om dezelde reden) en dat wil ik niet...Ik heb mijn moeder in de tijd dat ik met hem had veel pijn gedaan (door dingen te verzwijgen enzo) en ik wil haar niet nog eens teleurstellen door met hem te nemen, niemand zal het begrijpen! :(

Die pijn kwam toch voornamelijk door het dingen verzwijgen ed? Zoals je het nu brengt iig. Door eerlijk te zijn, kun je die pijn iig voorkomen. Misschien kun je het er nu al een keer met je moeder over hebben? Dan weet je hoe zij denkt en dan voelt zij zich niet 'buiten gesloten'.

Ook, maar ook om het feit dat ik daar niet mocht komen (zijn vader wist niet eens van ons samenzijn af :( ) en ze mocht hem gewoon niet :| en ja, daar kwam nog eens bij dat ik dingen niet eerlijk verteld heb, gewoon omdat ik dat niet durfde!

Ik weet niet of ik er met haar over durf te praten :o

ik denk wel dat erover praten met je moeder iig een stap vooruit zal zijn, ze kan zo rekening houden met jouw gevoelens, je bent haar dochter en ze wil alleen maar het beste voor jou (klinbkt cliché maar het is wel zo!) dus vertel haar eerlijk waar je mee zit!
succes

Dankje, je ehbt gelijk, ik weet niet of ik het ook ga doen, praten, maar zo wel post ik dat hier nog. Nogmaals bedankt, Leo ook :)

Hele moeilijke situatie.
Als je veel van iemand houdt en een relatie begint wil je natuurlijk ook dat je bij hem thuis geaccepteerd wordt.

Heb je het met hem erover gehad? en hoe denkt hij zelf over zijn ouders?

Misschien goede vrienden blijven en het aankijken. Misschien komt er verandering in de situatie.

Heej, bedankt voor je reactie! Het is idd moeilijk! We hebben het er weinig over, hoe hij over zijn ouders denkt? Tjah, hij kijkt erg tegen zijn (zeer strenge) vader op en wil dat hij trots op hem is en dat zal hij nooit zijn als hij met mij thuis zou komen :|
Zijn moeder moet een schat zijn (dat weet ik dus niet) maar hij praat zelden over ze eigenlijk...

I AM EvEry Where

get over him.
dat is denk ik het verstandigst.

Je bent jong en je zegt zelf dat het niet langer vol te houden was, wat is er verandert waardoor je denkt dat je het nu wel kunt?

je bent jong en je komt er overheen, zoiets wil je toch nooit horen, maar ja, het is wel zo.

De relatie was de moeite niet meer waard door alle problemen er omheen, jullie hebben het geprobeert maar het was niet genoeg.
klaar dit is hem dus niet, verder dus. Natuurliijk mis je hem, de mooie dingen , de warmte , die zekerheid dat er iemand is. komt wel weer.

Ik denk dat de beslissing die je genomen hebt de goede is.


als je hiervan walgt zul je met hem moeten trouwen ;)