Een hoop verwarring
 

Hallo mensen,

Ik heb er lang over na moeten denken of ik dit kenbaar wilde maken, of ik dit uberhaupt wel op kon schrijven. Normaal gesproken ben ik hier onder een andere naam, maar ik heb maar even een andere aangemaakt omdat ik het absoluut wil voorkomen dat vrienden weten dat dit van mij afkomt. Het is namelijk nogal genant... Ik heb het altijd al wel geweten, maar nu besef ik het steeds beter. En voor mijn gevoel klopt het niet!

Ik heb slechte ervaringen op het gebied van sex. De eerste keer dat dat gebeurde was ik een jaar of 5, de laatste keer een jaar of 11. O.a door deze ervaringen heb ik lang met mezelf in de knoop gelegen. Dacht dat het mijn schuld was, nu weet ik dat dat niet zo was.
Het klopt gewoon niet, ik heb het wel moeilijk gehad met die gebeurtenissen, en heb ook momenten nu met sex dat ik het niet fijn, bijna vies vind. Heb ook wel eens dromen gehad.
Maar nu komt het maar.......... ik herinner mij dingen dat ik toen ik een jaar of 5 was met sex bezig was. Op een positieve manier. Mijn vader vertelde mij laatst, dat mijn juffrouw van groep 1 en 2 mij vaak "met mezelf bezig zijn" zag. Dat ik dat ook bij andere klasgenootjes deed. Dit gaat dus verder als het "doktertje"spelen. Ik herinner mij dat ik op die leeftijd al een orgasme had. Toen wist ik wel niet wat het was, maar ik vond het fijn. Dit is zo eigenlijk altijd door gegaan... Ik herhinner mij dat ik van school naar huis liep, in een paadje op de grond ging liggen...en.... ja kan het verder niet bewoorden maar hoop dat het duidelijk is.
met vriendjes die ik had toen ik 10/11 was wilde ik ook altijd meer als alleen zoenen. Als ik boos was, niet kon slapen, me verveelde dan deed ik dat dus, "met mezelf bezig zijn totdat ik een orgasme had". (vind dit echt supermoeilijk om te schrijven!)
Maar mijn vader vertelde me wel weer dat als er iets van zoenen ofzo op de tv kwam, ik altijd mijn hand voor zijn ogen deed en zei"dat mag je niet zien!"
Nu vind ik het heerlijk om jongens/mannen op te geilen en de macht zelf in handen te hebben. Vaak voel ik nix bij sex en soms vind ik het vies.

Dat ik op die leeftijd al met sex bezig was is zo verwarrend. Misschien heeft die man me wel zien liggen op grond? En heb ik het zelf uigelokt?
Heeft het misbruik te maken op wat ik toen op jonge leeftijd deed?
Het voelt zo vies...... en zo fout!

Zo dit is er uit...ik weet niet hoe de reacties zullen zijn...maja

Marshmellow...

Het is niet jouw schuld... Als je jong bent ben je veel minder bewust en laat je je vooral leiden door je gevoelens. Iedereen zit anders in elkaar en iedereen heeft ook andere natuurlijke voorkeuren en je kan dit niet helpen.

Ik weet niet hoe je je het beste over het verleden heen kan zetten, maar je moet goed in je achterhoofd hebben dat jij NU moet doen wat jij wil om je eigen redenen en je niet schuldig moet voelen of schamen voor wat je vroeger uitgespookt hebt. Nu kan kan je een bewustere keuze maken dan toen.

Misschien is het handig als je er met iemand in het echt over gaat praten, weet iemand misschien een goede doorverwijzing?

naja good luck

Even als eerste: heel goed en dapper ook dat je er over wilt praten. (Y)

Je zegt dat je eerste negatieve ervaring met seks op je vijfde was, en dat je ook op die leeftijd zelf aan seks begon te denken. Het is mij alleen niet helemaal duidelijk of je je nog kan herinneren wat eerder kwam. Het komt vaak voor dat, omdat je al ervaring met seks had, je er ook sneller in gaat ontwikkelen. Het komt vaak voor bij jongeren die als kind misbruikt zijn, dat ze eerder zijn met hun seksuele ontwikkeling, simpelweg omdat ze al met seks in aanraking zijn gekomen, in tegenstelling tot hun leeftijdsgenoten. Ik denk dat dit bij jou ook het geval is. Omdat je die seksuele ervaring al zo vroeg had, ging je er rond die periode al aan denken, terwijl dat normaal gezien wat later komt.
(Ik moest ook even denken aan een aflevering van Oprah waarbij het om jongeren ging die al vroeg seksueel actief zijn, en ze iets zei als 'die kinderen zijn vaak seksueel misbruikt in hun jeugd, want hoe kunnen ze anders over seks te weten komen?' Een beetje eenzijdig, je kunt natuurlijk ook tijdschriften lezen, tv kijken etc, maar je begrijpt wat ik bedoel.)

Verder, wat je zegt over 'macht hebben': ik denk dat dat komt omdat je toen je misbruikt was, zelf niet de macht had. Daarom vind je het nu fijn om de macht te hebben. Als je iemand anders teveel macht geeft, denk je weer terug aan je negatieve ervaringen met seks.

Ik denk dus dat het misbruik eerst kwam, en daarna pas het met seks bezig zijn. Het lijkt mij duidelijk dat het niet jouw schuld is geweest. Zelfs al zouden die gebeurtenissen in een andere volgorde zijn geweest, zou het nog niet jouw schuld zijn geweest.
Ik weet verder ook niet wat er precies is gebeurd, dus ik ben echt niet de juiste persoon om je hier bij verder te helpen. Is het een goed idee om hulp te zoeken? Omdat je er nu nog mee zit? Dan kan je er over praten, krijg je advies... Denk er maar eens overna.

Ik vind het moedig van je dat je dit durft te delen....kan me voorstellen dat je het eng vindt, maar we zullen je er niet op aanvallen, want je hebt niets fout gedaan...


Zoals a loved one al zei: dat een kind overmatig met seks bezig is, is eerder een gevolg van misbruik dan een oorzaak. Weet je of het misbruik ná het begin van je seksuele interesse kwam, of erna? Of is dat een wazig gebied in je geheugen?

Maar meis, al zat je aan jezelf, dan nog is dat GEEN excuus voor een volwassene om jou te misbruiken. NOOIT.
Een kind mag zijn seksualiteit vrij ontwikkelen zonder dat het gedwongen wordt om dingen te doen die niet bij zijn/haar leeftijd horen.

Wees niet boos op dat kleine meisje, beschuldig haar niet, zij deed waarschijnlijk alleen wat paste bij wat haar overkwam.
Een kind lokt misbruik nooit uit!

Ik snap hier een stuk in niet.

"Misschien heeft die man me wel zien liggen op grond? En heb ik het zelf uigelokt? "

welke man? En wat heeft die gedaan? Ik bedoel ik kan wel dingen gaan raden maar, tenzij ik gewoon ubermoe ben en er overheen gelezen heb met m'n stomme kop (t'is 4 uur geweest) kan ik 't niet terug vinden in je tekst. Alleen dingen over je vader.

Ik vind het enorm moedig van je om je verhaal hier te zetten.

Ik sluit me grotendeels aan bij de eerdere reacties, maar zou toch even specifieker willen zeggen, kan het niet dat je nadat je die negatieve sexuele ervaring(en) had je het voor jezelf makkelijker wou maken door te denken van 'eigenlijk was dat wel fijn' en daarom bij jezelf orgasmes opwekte, m.a.w. dat het een verdedigingsmechanisme was/ is om een negatieve ervaring om te zetten in een 'positieve'. Kan het dat je met andere kinderen op een sexueel getinte manier speelde om je ervan te overtuigen dat er niets mis mee was, of, wat ook kan, om die sexuele macht door te geven en jezelf beter te voelen omdat je hetzelfde kon als die man. Niet tegenstaande elk kind wel eens onwetend wat met zichzelf prutst rond die leeftijd vind ik het wel vreemd dat een juf daar geen alarm sloeg, want je betrok er toch andere kinderen bij en het was openbaar en het is blijkbaar in grotere mate dan bij andere kinderen.

Hey mensen,

Ik wil even zeggen dat ik het fijn vind dat er zo goed gereageerd is. Ik hield echt mijn hart vast......
Ik weet niet meer wat eerst kwam, de eerste ervaring met het misbruik, of dat ik het zelf deed. Ik hoop zo dat het misbruik eerst kwam........
Even over "die man", is een man die bij me in de buurt heeft gewoont, en mij dus misbruikt heeft toen ik een jaar of 5 was. Veel herinner ik met er niet van, alleen beelden die wazig zijn.

Ik zit bij een psychologe, zij weet van het misbruik. Ze denkt dat ik nog nooit sex heb gehad. Ik heb tegen haar gezegd dat ik tegen jongens zeg "sorry ik ga niet met je naar bed". We hebben het nooit echt over het misbruik gehad, ze weet door wie er dingen zijn gebeurt. Eigenlijk meer niet.
Ze weet niks van het hele gebeuren wat ik neerschreef...(over dat bij mezelf) ik schaam me zo ontzettend erg. Ik zou het nooit uitkunnen spreken, nooit! Maar zelf is het zo verwarrend en zijn het nog open wonden.

Dank je wel eigenlijk......

Marshmellow

Wat je zou kunnen doen... Print dit topic uit en laat het haar lezen. Dan hoef je het niet te zeggen, weet ze ook wat je denkt.

Ik schrik een beetje als ik door dit topic heenlees.
Zelf was ik ook al erg vroeg met hetgeen hierboven beschreven staat bezig. Heb mezelf eigenlijk nooit afgevraagd waarom ik dit deed, zeerwaarschijnlijk omdat mijn ouders het wel best vonden, zolang ik het niet in het gezelschap van anderen deed.

Daarbij kom nog dat ik haast niets meer van mijn jeugd op de een of andere wazige manier weet, wat ook al een "vreemd gegeven" schijnt te zijn. Ik heb het wel laatst met de moeder van een vriend over mijn ouders gehad, maar ik heb dat gesprek afgekapt omdat zij vond dat mijn ouders mij niet goed behandelen/behandeld hebben :s

*zuchiej* voelt zich ontzettend dom en stom en aanstellerig dit hier neer te zetten..

Werkt inderdaad erg goed...
Heb ik ook wel eens gedaan als ik echt bang was om iets te zeggen, maar het hier wel al had neergeschreven...

Heej meis

ik denk dat je er van uit mag gaan dat het misbruik eerst kwam. Een kind ontdekt namelijk wel zijn eigen lichaam, maar zal nooit uit zichzelf zo erg met seks bezig zijn als er geen onnatuurlijke stimulatie door een volwassene heeft plaatsgevonden. Ik kan me voorstellen dat je hoopt dat het misbruik eerst kwam, omdat je dan misschien je schuldgevoel kwijtraakt. Maar al blijkt het zo te zijn dat het misbruik er pas na kwam, dan nog mag je je schuldgevoel loslaten. Een kind is nooit schuldig!

Mag ik vragen hoe lang je al bij die psychologe bent en hoe je relatie met haar is? Want uit je woorden lees ik dat je je niet echt veilig voelt bij haar, anders had je haar ook wel over je relaties met jongens verteld. Of je dan koste wat kost dit gedeelte door bijvoorbeeld een brief tóch met haar moet gaan delen, weet ik niet. Misschien moet je iemand hebben bij wie je je helemaal op je gemak voelt. En tuurlijk, het blijft moeilijk om te vertellen, maar het scheelt denk ik wel in hoeverre je je vertrouwd voelt.
Het kan natuurlijk zijn dat ik me vergis en dat je je wel goed voelt bij die therapeute. In dat geval zou ik inderdaad proberen een manier te vinden om dit te delen. Eventueel in stukjes, of door het op te schrijven (en eventueel voor te lezen). Maar misschien ben je er nog niet klaar voor en vind je het nu echt nog TE eng, zijn de wonden nog te open...gun jezelf die ruimte om het nog niet te zeggen dan ook maar gewoon, anders forceer je jezelf.

Schrijf er in elk geval maar over als je de behoefte voelt, dat maakt het voor jou misschien al minder een taboe, en dan raak je wat vertrouwder met het delen ervan.

Liefs,
Steleto.

*zucht*.. poeh, hoofd zit even vol....

Maar goed, uhm...de relatie met mijn psycologe is oke. Ik kan met haar praten over de zaken nu. Maar dit zou ik nooit durven vertellen aan haar. Ten eerste om de reden dat ik me te erg schaam en ten tweede inderdaad omdat ik me niet volledig op m`n gemak voel bij haar. En verder is het zo dat ik nog maar 4 gesprekken mag hebben om dat ik verhuisd ben naar een ander regio.
Ik ga er maar vanuit dat het misbruik eest kwam.

Is het denk je nodig om hier verdere hulp bij in te schakelen?

Liefs,

Als je er zelf niet uit denkt te komen (en die kans is best
aanwezig bij zulke zware dingen), lijkt het me idd slim
om verdere hulp in te schakelen... Dan heb je iig steun ed,
en kom je misschien verder dan in je eentje ed.

<edit> Maar dat moet je zeker zelf bepalen idd. :)

Jij bent de enige die dit kan bepalen. Als je nog steeds last hebt van het verleden zou ik zeker verdere hulp inschakelen...

4 gesprekken is absoluut te weinig om jou nog goed te kunnen ondersteunen bij wat er los komt als je dit vertelt, dus ik zou het zeker niet vertellen nu... En inderdaad, als je je niet op je gemak voelt, moet je het ook niet doen. Het is dan óf niet de juiste persoon, of niet het juiste moment.

Of je verdere hulp in moet schakelen, kan ik moeilijk voor je bepalen, maar het lijkt me verstandig. Je worstelt er flink mee en het lijkt me niet overbodig om daar iemand bij te hebben die je kan helpen overeind te blijven.
Je zou kunnen denken aan hulpverlening die gespecialiseerd is op het gebied van seksueel misbruik, zodat je er niet onderuit kunt en omdat ze precies weten wat er allemaal bij komt kijken. Misschien helpt het als je weet dat degene die tegenover je zelf misbruikt is en dus weet wat je er allemaal bij kunt voelen, of dat het iemand is die al heel veel mensen bij zich heeft gehad die misbruikt zijn en dus goed weet wat er allemaal bij je kan spelen. Dat kan je denk ik helpen om je schaamte wat aan de kant te zetten...

Ik zie in je profiel dat je in een grote stad woont. In zo'n stad is er zeker weten gespecialiseerde hulp. Kijk eens rond, kom er achter welke instelling je het meest aanspreekt (de onderlinge verschillen zijn best groot) en ga bij jezelf na of je er aan toe bent om er echt met iemand over te gaan praten.

@kip 187

1.Lijkt me geen goed advies, dat liedje luisteren.

2. Ik geloof dat je niet echt het idee hebt waar het hier over gaat..

Ik denk het ook niet, of hij begrijpt het wel en schrijf als een zieke geest deze dingen op ;/