Ik ben alleen
 

Ik voel mij alleen en ik ga eraan kapot.
Ik ben niet alleen ik heb heel veel vrienden en ik amuseer mij bij hen. Maar het is net alsof ik iets te kort kom en ik word er heel heel down van. (soms) meestal maar dat duurt niet lang. Als ik mij zo voel begin ik te lusiteren naar muziek, daarna gaat het beter en heb ik weer zin om verder te gaan.

... En het doel van deze topic is?

(niet bot bedoelt, maar dit heeft veel weg van een mededeling,
en daar kunnen we vrij weinig mee. :))

Ik snap je helemaal, ik heb dat ook. Alleen ik weet wat ik mis: een vriendin. Misschien ook jouw probleem (ik doe maar een gok)?

gelijke zielen vinden? (zie andere reacties?)

ga op zoek naar datgene wat je mist (y)

Hij weet juist niet wat hij mist. Hij weet niet eens óf hij wat mist; hij zegt: "net alsof ik iets mis".

rright, dat heb ik ook. alleen weet ik wel wat ik mis. jammer genoeg kan ik die persoon nooit terug krijgen :)

als je iets citeert, doe dat dan goed.

Het punt is dat hij met een 'vraag' komt waar wij niet echt iets mee kunnen. Vandaar dat ik ook niet zo'n zinvol antwoord gaf.
Imo is het enige wat hij kan doen zoeken naar verandering, zoals ik in m'n eerste reactie schreef.

Owkee, owkee, sorry dat ik iets gezegd heb, hoor.

:bloos:

jij begon met commentaar leveren :p :)

'k Wou ook eens een keer een beetje de smart-ass uithangen, maar ja... Wordt meteen weer genadeloos afgestraft, he. ;) :)

Waarom voel je, je alleen?(ondanks je vrienden, waar je het wel leuk mee hebt). Wat kom je denk je tekort?.

Op welke gebieden voel je, je alleen en heb je het gevoel dat je iets tekort komt?

Ik dacht altijd dat ik een vriendin miste maar ik heb een week of twee geleden een relatie gehad en ik verveelde me gewoon met haar de eerste twee dagen was het leuk maar daar na interesseerde ze me niet meer. En zo heb ik al een paar vriendinnen gehad. En om mijn mededeling als vraag te stellen: heeft nog iemand die, ( ja blijkbaar) wat doe je eraan? Gaat het weg?

Voel je je soms onbelangrijk?
Alsof de wereld toch wel doordraait als je er niet zou zijn?


Ga dingen doen als muziek maken, vrijwilligerswerk, neem sterke idealen als vegetarisme ofzo. ga je verdiepen in een leer.
Zulk soort rare dingen.

Misschien helpt het? (wat een rare post trouwens.)
naja. het komt uit het hart :)

Wat is het, dat je dan die interesse zo snel verliest?.
Mis je iets in de relatie tot anderen?, zoja, Wat?, zo niet, wat mis je dan?("Iets in jezelf"?)

ik heb dat gevoel al bijna een half jaar...ookal heb je vrienden om je heen ik heb altijd het gevoel alsof ze me niet snappen alleen maar met andere dingen bezig zijn...
het gevoel dat hoe vaak ik ze dingen uit leg ze me nooit zullen begrijpen


zo voel ik dat altijd...

Natuurlijk zou de wereld doordraaien als ik er niet was.
Ik heb me al verdiept in het boeddhisme en zen boeddhisme, een tijdje geleden. Dat heeft me lang beziggehouden en interesseerd me enorm misschien zou ik me nog wat meer moeten verdiepen. Mezelf vinden en juist proberen leven, volgens de 4 edele waarheden, het 8-voudig pad volgen.
Ik denk dat ik eens mijn boeken ga bovenhalen.

Zolang je bij jezelf bent kun je niet alleen zijn...

Probeer eens je eigen kracht en liefde te vinden.

Ja ik herken ook wat in je verhaal
Ik heb dat soort momenten ook wel eens, ook wel eens bijvoorbeeld, als ik met vrienden ben, en dan lach ik, maar terwijl het lachen denk ik dan vanalles, van waarom zou ik eigelijk lachen ( ja het is moeilijk uit te leggen..) maar dan stop ik meteen met lachen enz..
En als ik thuis ben, dan zet ik ook muziek op, om me wat beter te voelen, en ga ik in een dagboek schrijven.. Dat helpt wel..
Ik denk opzich dat ik gewoon verliefd wil worden..

veel mensen hier (of een aantel iig) schijnen te denken dat ze (een) liefde nodig hebben.. ik dacht het eerst ook, maar nu besef ik dat het juist gaat om een luisterend oor, om iemand die je niet beoordeeld ofzo.. of beseffen dat de mensen om je heen zo zijn..

Probeer te begrijpen wat je mist, ik zou niet proberen het gat te vullen met iets anders... want waarschijnlijk houdt dat je maar even op de been en voel je later weer dat gemis.

Nou ja succes iig :)

hej,

onthouden: je bent nooooit alleen!! als je je echt klote voelt,
bel je gewoon iemand op al je daar behoefte aan hebt. ik heb dr soms ook last van maar het is echt niet zo. je zegt zelf dat je wel vrienden hebt. ik weet zeker dat ze heeel veel om je geven anders waren ze je vrienden niet!!!

liefs kim

Leuk!:).(verdieping daar in)

Is het dat je de Zin in je/het leven wil vinden/zoeken of zoekt?.(wat verder gaat dan het opppervlakkige)

Heb ik ook, ik kan me op bepaalde momenten helemaal goed voelen vb. als ik bij m'n vrienden of familie ben of alsk goede commentaar ofzo gekregen heb of zelf als ik eens alleen ben. Maar op andere momenten, heel plots heb ik het gevoel alsof ik iets mis, ik weet echt niet wat, natuurlijk zou ik ook graag een vriend hebben maar of het echt dat is wat ik mis... Mss is het gewoon het gemis van liefde, warmte, knuffelen ofzo die ik mis, maar tot op dit moment weet ik het nog steeds niet, soms denk ik wel dat het dat speciaal vakantiegevoel is of het gevoel van kind zijn die ik mis. Zo echt een onbezorgde kleuter zijn die kan doen en laten wat hij wil, die mag fouten maken zonder dat het raar bekeken wordt, op dit moment is dit zo een beetje het antwoord op mijn vraag, hopelijk ben je hier wat mee :) . Wat je er precies aan kan doen, daar ben ik ook nog niet uit, zoals jij doet luister ik ook vaak naar muziek en het genre verschilt ook van de stemming waarin ik me voel op dat moment tot de stemming waarin ik me wil voelen. En ja ik heb ook een dagboek, ookal heb ik er nu al maanden niet meer ingeschreven omdat ik het niet nodig vind, ik weet nu al dat wanneer ik weer zo'n periode heb wanneer ik me down voel er iedere dag maanden aan een stuk ingeschreven zal worden, mss moet je dit ook maar eens proberen.
xxx

ik ben ook alleen boehhhhh :'( als jullie je afvragen wie of wat ik hier doe, ik postte hier heel kort terug nog als forum_verslaafd.

ik weet ook niet precies wat ik tekortkom, maar het is in ieder geval een hoop voor mijn gevoel...mmz ik kan er zo een boek over schrijven maar ik weet echt niet waar ik moet beginnen!!

daar dacht ik een tijd geleden ook aan tis allemaal wat!


en ik denk trouwens ook niet dat je perse iemand moet hebben wil je je gelukkig voelen en niet zo eenzaam...zelfs MET een vriendje kan je je eenzaam voelen!

Ik een tijdje geleden was ik zo jaloers op de kindertijd ik had het gevoel alsof ik te snel 'volwassen' ben geworden. En als ik vergelijk met de mensen van mijn klas is dat ook wel zo. Ik wou dat ik nog kon verrast zijn door de kleine dingen of opgewonden worden voor iets stom. Zo het onschuldige gevoel dat de wereld van jou is en alles mag. En elke dag ontdek je nieuwe dingen...

Nu droom ik gewoon, de dingen die ik wil in de toekomst zien er allemaal goed uit. De toekomst zal goed zijn en het verleden was goed. Maarja.

Ik denk dat ik ook ongeveer hetzelfde heb. Ik weet niet hoe het komt. Ik heb veel vrienden, goede relatie met men familie enz... Het enige wat ik nog nooit heb gehad is een vriendin (= een intieme relatie hebben met iemand). Ik denk dat het datgene is wat ik mis.
Dit gevoel was namelijk bijna compleet weg toen ik zeer dicht was bij één van mijn huidige beste vriendinnen. We zagen elkaar zeer vaak en ik dacht dat ik na al die jaren (nuja, 15 is ook niet zooo ongelooflijk veel, I guess ;) ) een lief zou hebben, aldus intiem zou zijn met iemand ( intiem is niet noodzakelijk seks btw :nono: ). Altijd als ik wakker werd voelde ik dat ik ergens voor leefde. Dat ik haar terug zou zien en dat elke dag een stap dichter bij een relatie zou zijn. Helaas was het te mooi om waar te zijn... Toen ik doorhad dat mijn langverwacht moment van verbondenheid er niet ging komen kwam mijn gevoel van eenzaamheid veel erger terug. Maar nu is het terug zoals het ervoor was.

Wel, eigenlijk een nutteloze post :D Maar ik had eigenlijk wel nood aan het te vertellen. Lucht een beetje op.

Volgens mij mis je gewoon een lief. Maar let niet al te fel op mijn puberale opmerking. Zoveel levenservaring heb ik nog niet. ;)

as het oplucht ga je gang :D
zo nutteloos is ie niet hoor want ik vind dat het blijkt dat ook veel mensen toch iemand willen hebben en dat dat vaak de oorzaak is dat ze zich eenzaam voelen ofzo
ook denk ik dat je een doel moet hebben in je leven
want zoals jij dat zegt is het alsof jij iets voor moet hebben om je blij door te voelen.....
ik zou alleen niet weten wat voor doel je in je leven moet hebben dat kan je het beste zelf bedenken denk ik


(ik denk dat mijn post nuttelozer is trouwens :p )

misschien voel je je eenzaam omdat je iemand nodig hebt waarbij je een knuffel kan vragen een helpende hand zegmaar...

Heb hetzelfde meegemaakt zo'n half jaar geleden. Het is alsof je in een kamer vol mensen staat en je schreeuwt het uit maar niemand hoort je. Je hebt nood aan een knuffel en elk moment van bevestiging dat je iets goeds hebt gedaan is gelijk een streepje zonneschijn in een donkere hemel.
Ik had vooral nood aan iemand die er was voor mij,omda k het thuis heel moeilijk had( mn mama was ziek en mn papa ni veel thuis,dus moest k behoorlijk veel thuis doen). Kheb toen echt alles achter mij gezet en tegen mijzelf gezegd dat k moet stoppen (omdat ook veel mensen die k vertelde hoe k mij voelde,zeiden da k aan zelfmedelijden en aandacht te kort leed) en gewoon geprobeerd elke dag door te komen. Ik denk dat m'n redding is geweest m'n vriend te leren kennen. Ik weet niet of dat de juiste redding voor jou is.
Khoop dat je eruit komt, kweet hoe je je voelt...veel sterkte

http://www.startrek.nl/forum/images/smiles/yes.gif En ik word er ziek van, ik ben bang dat als ik ouder wordt, ik heel erg spijt zal hebben dat er niks meer was.

eeej..herken heel veel van wat jij zegt..
k voel me vaak heel alleen en eenzaam..
heb veel vrienden en we doen veel dingen..
ma voel me toch vreselijk alleen..
ben maybe manisch depressief of k zit in n klinische depressie (wor jij nie echt vrolijk van sorryw..)
ma k wens je heel veel sterkte..
als je iets kwijt wilt mag je me wel n privebericht sturen..(als je wilt natuurlijl..)

dikke kusz brenda.

Huh? Wat bedoel je? (niet dat ik negatieve commentaar niet kan verdragen, als het commentaar is... ik snap gewoon niet wat je zegt, dus weet ik niet of het negatief of positief is)

Mmm, herken heel veel in je gevoelens,
Tis alleen net iets anders mij bij:

"Het is zo dat voor de zomervakantie extreem gelukkig was,
Ik had een leuke lieve vriendin waar ik veel mee deed, en inmens gelukkig mee was,
Ik had toffe vrienden waar ik ook nog eens mee in de klas zat, we deden vaak dingen samen, last minute afspraken maken etc. etc. ik had het erg tof met ze..
Mijn (toenmalige) beste vriend had ook een Vriendin in die periode,we noemen der even H.
HEt was in de Zomervakantie allemaal leuk en aardig, tot H. het met mijn beste vriend uitmaakte, ik had hem nog nooit zo ongelukkig gezien, hij was er kapot van, 3 dagen later, maakte mijn vriendin het uit omdat ze opeens vond dat ik "niet mooi genoeg" was.
Natuurlijk was ik er ook kapot van, en om elkaar een beetje op te beuren deden we nog meer leuke dingen,
Maar H. (wat inmiddels een geode vriendin van me was geworden) zag ook dat ik ongelukkig was zonder mijn Vriendin, Ze probeerde me te troosten en vroeg of ik eens met haar wilde afspreken, om gewoon wat rondjes te lopen etc.
Ik stemde in..
We liepen een hele dag, ik luchtte mijn hart bij haar, en ze was erg lief voor me, aan het eind van de dag zoende ze me.. (dit was 6 dagen nadat ze het uitgemaakt had met mijn beste vriend)
En dit was het punt dat mijn verstand me in de steek liet.
Zo stom als ik was zette ik me niet af.. ik zoende terug..

En natuurlijk komt mijn beste vriend daar achter, hij was over de rooie, ik had hem ook nog niet vaak ZO boos gezien, het was duidelijk de vriendschap was over, ik had het verpest..

Stoer als ik was dacht ik het wel zonder hun te kunnen, want ik was niet alleen hem kwijt, ik was AL mijn vrienden kwijt.
Maar het lukte niet, sinds die tijd heb ik geen dag het meer echt naar mijn zin gehad,
Geen dag meer echt hard gelachen,
Geen dag meer feest vieren,
Geen avond écht uit..

toen drong het me tot me door, ik kan niet zonder die vrienden,
Na een aantal hulpeloze pogingen om te zeggen dat het me spijt.. dat het me écht spijt heb ik besloten een gedicht te schrijven (Dit is hem :bloos: )
Maar dat mocht ook niet helpen..."


- Dit was meer een intro verhaal hoe het zo gekomen is -

En nu, NU zit ik in het dagelijks gevoel van Alleen zijn,
Ik heb nergens meer zin in, voel me slecht, verveel me, ga naar school en zie mijn oude vrienden..
Ga alleen zitten, luister wat muziek, kijk thuis een filmpje en ga slapen, zo is het elke dag, dag in dag uit, het is een sleur,
En nu hoor ik je denken "ga dan eens wat doen, ga es weg", Maar ik ben niet de persoon die makkelijk alleen weg gaat,.. bang om daar alleen te staan.. etc etc.

Het is moeilijk onder woorden te brengen, het is een gevoel dat ik iets mis, en alleen zijn kan ik best, maar niet elke dag.. niet elke dag..

Kheb geen vriendin meer gehad, geen meisje meer gezoend, niets meer, ik voel me gewoon zó zó ontzettend alleen.. :(


[[ach waarom zou ik jullie der mee opzadelen, tis mun eigen schuld..]]

Ik ken het gevoel wel een beetje. Als je MSN hebt, voeg me maar toe: larkenau@hotmail.com . Zoniet stuur een mailtje: larkenau@zonnet.nl (als je de behoefte voelt om erover te praten)