Vinden jullie dat depressie een realistische kijk op de wereld is?
 

ikzelf vind absoluut van niet maar veel mensen zeggen van wel.

wie van jullie vind het een realistische kijk en waarom?

Nee.

Negativiteit / cynisme al eerder, maar depressiviteit gaat verder dan dat.

realistische kijk ja

mensen vergeten (vakanties zijn vaak goed voorbeeld) de minder leuke dingen snel. Als je depressief bent dan kan je alleen nog maar negatieve dingen zien en er zijn meer negatieve dan positieve dingen (gemiddeld).

Maar depressieve kijk is ook nog niet perfect, zit wel dichter in de buurt. Ik probeer alles altijd te onthouden. Denk ik ergens te positief aant erug dan hecht ik geen waarde meer qua leukheid/stomheid aan nnering.

ik ben niet depressief ofzo...


maar ik ontdek telkens weer dat ik aan het rechte eind trek met mijn pessimisme dan maar... maar valt dit niet meer onder filosofie?

het is wel waar dat depressieve mensen alleen maar negatieve dingen doen. Ze schrijven alle negatrieve dingen aan zichzelf toe.
dit heet een halo effect

Ja!! ik vind het een super realistische kijk. het is voor mij ook gewoon de 'echte' waarheid. ik sla alles van binnen op en stap nergens zomaar overheen. dat kan je zwartgallig noemen, maar zo ervaar ik het niet. gewoon super realistisch.. mss te maar dat moet iedereen voor zichzelf weten.

uhm. ik denk, dat als je ín je depressie zit, dat het dan geen realistische kijk op de wereld is. aangezien je dan teveel dingen 'zwart' ziet, je alles een negatieve wending geeft als het ware. ik zeg niet dat iedereen dat zo heeft, dus daar moet je me niet op gaan quoten.

anderzijds, als je er bovenop bent gekomen, is het iets anders. dan ervaar ik het weer wél als een realistische kijk op de wereld. waarschijnlijk heb je dan iets geleerd, meestal wel over de wereld/maatschappij oid.

ik zelf heb me ook een tijdje (n) gevoeld en merk nu dat ik over ontzettend veel dingen bewuster na ben gaan denken en nu dus imho een realistischere kijk op de wereld heb. ik kijk nu naar beide aspecten van gebeurtenissen, naar goede en slechte kanten, positieve en negatieve. dit vind ik een vooruitgang van mezelf.

dat denk je maar, je ziet te weinig positieve dingen omdat die minder opvallen.

niet realistisch:

je ziet de postieve dingen niet meer, maar de negatieve nog wel

*is hard op weg naar een ****** depressie* :( :S

wat is realistisch!? Alles is subjectief, het is maar net hoe je alles interpreteert...

uhm ik snap niet helemaal wat je bedoelt denk ik.. depressie een kijk op de wereld :confused: je bént depressief en daardoor verandert je kijk op de wereld waarschijnlijk.. maar dat lijkt me dan geen realistische kijk, omdat je door een bepaalde bril kijkt (stomme uitdrukking maarja).

Het kenmerk van depressiviteit is juist dat je een negatiever beeld van de omgeving of jezelf hebt dan op basis van de feiten noodzakelijk is.

Overigens ben ik wel vrij negatief over het leven. Het is kut, je wordt gekwetst, en het enige waar je zeker van kunt zijn is de dood. Maar voor de rest ben ik wel gelukkig hoor. :p

Nee natuurlijk niet.

depressie is oa. een subjectieve verkeerde negatieve visie hebben op de wereld; of die wereld nou wonderschoon is, of de homeplanet van de harkonnen.

Als die visie helemaal correct zou zijn, zou het geen depressieve visie zijn maar een objectieve visie, en zou die persoon niet als 'depressief' geclassificeerd kunnen worden maar als 'normaal'.

Depressie zit in een persoon, niet in de wereld eromheen, toch.

je zegt hierboven dat het leven kut is. is gelukkig zijn dan misschien een stoornis, een kijk op het lecven die niet overeenstemt met de werkelijkheid?? tis maar een vraag en ik geloof het zelf niet. :)

Absolutely noooope! this is what my 2nd best friend with anorexia and a 29 on the act test says about your statement! thanks a lot! mrs jordan

Een depressieve kijk realistisch???!

Ik denk dat het meer te maken heeft met hoe je de dingen die gebeuren interpreteert. Als je alleen je negatieve antennes aan hebt staan, vang je alleen negatieve signalen op.

Een tijdje terug toen ik wat jonger was, hoorde ik in mijn omgeving wel eens zeggen dat het leven zwaar is.
Ik ging toen eigenlijk al meer het leven zo zien, omdat ik wilde weten hoe de wereld in elkaar zat. Ik ging er al meer in geloven zelfs. Achteraf denk ik Woooh wat stom, ik heb er gewoon een halve depressie van gehad. Alles ging op een gegeven moment ***. En ik maar overtuigd blijven dat dat bij het leven hoorde.
Nu weet ik wel beter, de manier waarop ik tegen dingen aan kijk maakt me gelukkig.

Wantrouwen, onzekerheid en cynisme is wat het me opleverde.
Als een vriendin niets tegen me zei, dacht ik gelijk: dat komt daar of daar door; zie je wel iedereen is toch egoistisch. Lekker zwart-wit, terwijl de realiteit nooit zwart-wit is.

Ik denk dat iedereen zelf moet bepalen wat je als de realiteit beschouwt. De manier waarop je tegen dingen aan kjkt kun je zelf veranderen als je er maar voor kiest. Het is maar waar je je gelukkig bij voelt. ;)

een depressieve kijk is niet realistisch denk ik, want als iets realistisch moet zijn, moeten alle voor- en nadelen bij elkaar gevoegd worden om zo samen 1 beeld te vormen.
Bij een depressieve kijk zijn het alleen de negatieve delen van het leven die dat beeld maken dus kan het nooit realistisch zijn.

Depressief realisme van die Dylan Evans uit de NRC bedoel je, Kenny? Die gast zei zelf nog dat emoties je ertegen beschermen.

Dei kijk is wel realistisch, het filtert al het "mogelijke" eruit totdat je op een vaststaande basis komt.

-Cynisme is jezelf verschuilen in geluk lijkt me.-

REIE

was het maar zo simpel...

kan wel, als er werkelijk veel meer negativiteit dan positiviteit op de wereld is. wistje dat wetenschappers beweren dat ze er in hun onderzoeken achter zijn gekomen dat depressieve mensen een realistischer beeld vd werkelijkheid hebben? ze lieten gelukkige en depri mensen een dagboek bijhouden, ze merkten dat de gelukkige mensen alleen de goede dingen herrinerden en soms grote negatieve gebeurtenissen totaal vergeten, en bij de depri mensen was het omgekeerd, zij zagen alleen het slechte.
nu probeerden ze bij de beide groepen mensen na te gaan wat er werkelijk gebeurd is en hoe hun leven er werkelijk uit ziet, en tot hun verbazing merkten ze dat ze veel vaker tegen de gelukkiger mensen redenen konden geven om depri te worden
dan dat ze de depri mensen redenen kon geven om gelukkig te zijn. sommige van de 'eglukkige'-groep mensen zijn zelfs gestopt met de test omdat ze bang waren dat de dokter hen een depressie in hielp. :eek:




REIE, ik ken geen Danny van het NRC. wie is dat?