Als ze uit haar ziel de verzen las
van heel veel leed en weinig vreugd,
waarin de kille scherpe wind waait
om kleed van droom en walm
weerklinken haar gedachten
nu met een enorme doffe galm.

Een grauw ontplooide geest
met een laatste zonlicht perst en glooit
haar zilte draden van verdriet.
Zal ze nu roepen tot de dood
en haar leven zo verlaten,
en roepen:
ik kom.

==========================
met dank aan secreet
voor het woordje geest

:o

En rara: ik vind hem alweer mooi:)

gaat de goede kant op met ons:p

ik had je gewaarschuwd

wanneer trouwen we ? :D:D

morguh

ik ben al op weg
hahaaha :p :p

Weer een co-productie met secreet erbij, kan ze dan ook niets zelf? :p :p
Is het trouwens niet 'grauw'?

haha
alleen het woord geest is van secreet
en ja met een a ipv o

Mooi gedaan....leuke vorm wel:(gedicht...


liefsssmariamne

dank je

ja wel :(
kus d