Waar achter?
 

Valt het niemand op
het lijkt wel 1 grote mop
Je leest het overal
voelt er spanning, ontken het probleem
angst:

je weet hoe het moet
het is je verteld
Doe het goed

Niet vergeten
ik moet het nog weten:
wees normaal, wees apart
blijf jezelf, voel geen smart
Regels, alle regels vangen mij

Heb wat vrienden, gedraag je goed
Verstop wat dingen hé, gezelligheid moet
Niet te diep raken, mijn masker zal nog kraken
________________________________________________

iedereen is wel eens alleen
houdt me niet langer op de been
want 1 ding blijft me plagen
Hoe kan het dat angst, liefde blijft verjagen?

En toen?

Zielig zat hij daar
predikent
hopend tot de wereld kwam
en zijn wijsheid aanvaarde

Oordelend over geluk
trekkend aan een shag
met een muts goed over zijn oren
Waande hij zich niet verloren

Wat me opvalt in de gedichten die ik tot nu toe van je gelezen heb is de maatschappijkritiek. Je rijm in het eerste gedicht vind ik goed, het ondersteunt je tekst enorm door ook jouw gedicht aan regels te onderwerpen. Je tweede vind ik minder mooi. Het is nogal cliché, vind je niet? Je derde daarentegen vind ik erg leuk, het vloekt nogal wat met de gangbare zaken ;) (prediken, wijsheid en shag roken).
Mooi zo (y)

Die laatste vind ik mooi, die anderen zeggen me niet zo veel, ik denk omdat die laatste een bepaalde sfeer oproept, terwijl die andere twee eerder kritiek zijn, je somt wat waarnemingen op, maar ik mis het gevoel daarin. Nou ja, het gevoel missen, ik zie wel dat je het niet leuk vind natuurlijk, maar op de een of andere manier raakt het me niet, misschien omdat ze te veel leunen op de inhoud en ik de inhoud niet zo mooi vind, ik denk dat dat het is.