grassprietjes en zonnespiegeling
 

(nog een raar gedicht :))

fluister fluister
hoor je mijn zachte woorden in je oor?

grassprietjes in je haar
groen vermengd met blonde, bruine haren

de zon schijnt in je ogen
weerspiegelt zoete dromen en gedachten

Het regent nu al dagen;
ik wikkel mij in warmte.
Stapels dekens en verlangens
verdrijven mij met lichte dwang
naar onbereikbare zomerdromen.

grassprietjes en zonnespiegeling

lief, grassprietjes hehe inde stralende zon liggen ..... ach ja komt wel weer BOEHOE.

rot winter grrr je kan ook niks

sorry heb nu even geen zin om echt kritiek te geven, rotbui

hoor/woorden/oor: leuk gedaan! Ik vind het een leuk, vlot & vrolijk geschreven gedicht; taalkundig gezien ook nog eens erg goed! De beeldspraak is erg goed, en het is leuk dat je titel in de laatste regel herhaald wordt.

dank je wel :) twijfelde er zelf een beetje over, wist niet goed wat ik er van vond... :S > positieve reacties zijn dan des te fijner om te krijgen :)

Niet raar, gewoon Mooi. Brengt een fijn gevoel over, door het mooie woordgebruik.

vind het zelf een raar gedicht omdat ik, zeker in het eerste gedeelte, zo'n lievig gevoel beschrijf en dat ben ik niet gewend :):)

maar hoe vaker ik m lees, hoe minder raar ik m vind, eigenlijk...

Alles is al gezegd, maar ik wilde toch even laten weten dat ik het heb gelezen en dat ik het net zo mooi vond. :)