Niet altijd kind zijn.
 

Even niet meer zijn zoals nu
De tijd terugklappen
Stappen in de plassen
En zwaaiwiedewaai met 'plu

Zag ik toen nog,
onbevangen
Sprak ik toen nog,
met het dichtste woord.

Maar nu,
m'n hoofd te zwaar
van al het wikken wegen,
wacht ik stil.

En voel de regen
denken druppen,
op het vertrek
van 't kleine kind

in mij

Mooi, maar triest... blijft gewoon lekker altijd een beetje kind ..:)

draag hem altijd met je mee dat kind! Die weet wat echt elangrijk is, bijna niks :P

als dat kind nou eens volwassen zou worden, zouden ze hem dan serieus nemen?bij jezus wel :)

Mooi mooi mooi, je manier van schrijven is ontroerend.
voel de regen
denken druppen

dat denken is daar echt brilliant geplaatst

dat kind wil ook vriendjes zoals hij of niet?

Erg sterk, leest goed weg en het komt duidelijk over, gewoon fijn om te lezen. Lief, schattig en vooral:

En voel de regen
denken druppen,
op het vertrek
van 't kleine kind

Vind ik erg sterk. Alleen een dingetje, waarom dat laatste cursief?

Een Prachtig gedicht... Vooral de slotregel vind ik erg mooi; ik vind het ook erg goed dat je deze cursief hebt gezet, zodat de nadruk en nog meer op wordt gelegd. Ik heb verder eigenlijk niet zo veel te zeggen; je gedicht leest gewoon heerlijk, is goed geschreven en heeft een goede inhoud! De inhoud spreekt me nl. erg aan; herkenbaar & maar al te waar :)!

Ik heb wel één kleine suggestie; zou je van 'denken' in de vierde strofe niet 'denkend' maken? Maar verder feilloos geschreven; heerlijk, zo'n gedicht :)!

Dankje allemaal!, leuk ook die inhoudelijke reacties!:)

Wat betreft die laatste zin; gedaan om wat extra kracht in die zin te zetten, maar heeft dat effect?

Nee, maar ik vind de laatste zin sowieso al niet zo sterk. De laatste regel van
En voel de regen
denken druppen,
op het vertrek
van 't kleine kind
het eigenlijk al zeggen.

hmm, maar dan is het voor mijn gevoel zo-niet-af.
Ik denk er even over na, tnx!

En "in mij" gewoon achter de voorgaande regel plaatsen...?

Oh ja, even vergeten: je gedicht is heel mooi!