gebroken sleutel
 

liever laten zo,
nu gewoon vergeten;
weggestopt, op slot gedaan.

waarom willen,
wetend dat het zinloos is,
omdat angst altijd overwint.

klein en kwetsbaar,
onbeduidend voelende,
twijfel ik over toekomstdromen.

niemand niemand niemand niet
verloren op het moment
dat de sleutel omgedraaid werd

en brak...

'niemand niemand niemand niet'

Deze regel vind ik absoluut bewonderingswaardig... heel erg mooi; staat daar precies goed zo, en breekt ook het gedicht een beetje, op een positieve manier.

Ik vind dit gedicht een prettig woordgebruik hebben; alle regels en woorden sluiten perfect op elkaar aan. Vooral de volgende stukjes vind ik erg goed:

- liever laten
- weggestopt, op slot gedaan
- waarom willen (ik zou overigens zelf, in deze strofe, in de derde regel na 'angst' een komma zetten, dan leest het mijns inziens net wat beter)
- toekomstdromen
- niemand niemand niemand niet :)!
- en brak... (een hele mooie afsluiter)

Ik heb ze nu wel gigantisch uit hun verband gehaald, maar vond deze stukjes tekst nu eenmaal heerlijk lezen en goed bedacht. Kortom; een heel fijn gedicht, met leuke woordspelingen en een goede inhoud!

thanx again :)

Inhoudelijk sterk!. Verder sluit ik mij bij xineof aan.

Ik heb toch twee puntjes in het gedicht, waarbij ik het idee krijg dat je een beetje moeilijk doet terwijl dat niet hoeft. Oh, dat klinkt nogal negatief, zo bedoel ik het natuurlijk niet. Ik bedoel deze twee regels:

wetend dat het zinloos is,

en:

onbeduidend voelende,

Dat vind ik altijd een beetje raar, hoeveel werkwoorden er wel niet om worden gezet in bijvoeglijke naamwoorden, omdat het mooier klinkt. Dat is ook zo, maar het wordt er niet duidelijker op. Want ik moet dan eerst terug gaan refereren aan wie de persoon ook al weer was waar dit op sloeg. De ik, een jij, een wij, een het, je kunt het zo gek niet bedenken of het is in eerste instantie mogelijk.
Ben ik een beetje duidelijk? :s
Ik vraag me dan dus af: waarom in de tweede strofe wel "willen" maar geen "weten"? Waarom bewust de omweg zoeken?
En "onbeduidend voelende" vind ik gewoon niet echt lekker lopen.
Maar ik ben tot nu toe heel negatief. Daarmee krijgt je gedicht niet de eer die het wel degelijk verdient. Xineof heeft alles al zo'n beetje aangestipt, dus ik kan me daar alleen maar bij aansluiten. Vooral het cursieve gedeelte is van hoge kwaliteit. Mooi dus!

ten eerste, bedankt voor je (positieve ;)) reactie


als ik deze zinnen anders zou formuleren zou ik snel uit koment bij "als ik weet dat het zinloos is" en "ik voel me onbeduidend" > en dat vind ik eerlijk gezegd iew :)

en ik heb het gedicht bewust zo min mogelijk pers. voornaamwoorden gebruikt... vond ik hier minder mooi, wilde 'anoniem' schrijven > de ik bij toekomstdromen verander ik misschien ook nog wel in twijfelend over toekomstdromen.. but I'm not sure - jij zal dat wel horror vinden, dan :p

Horror is wat overtrokken natuurlijk ;)
Wat ik meer ook bedoelde was: weten dat het zinloos is , en tsja, die tweede, daar zou ik sowieso "voelende" weghalen, want het lijkt mij meer dan duidelijk dat de persoon dit voelt.
Maar ik vind het je te prijzen dat je niet alle feedback klakkeloos overneemt. Het is jouw gedicht, en je moet er uitsluitend mee doen waar jij je fijn bij voelt.

Hmm, eigenlijk het enige puntje van kritiek die ik heb is de regels:

wetend dat het zinloos is,
omdat angst altijd overwint.

Ik vind hem een beetje te verklarend, als je begrijpt wat ik bedoel. Je komt in het hele gedicht onzeker over, dat maakt het vertederend, maar in die ene regel ben je juist heel zeker, dat verpest de sfeer een beetje voor mij.

Verder vind ik vooral het schuingedrukte stukje erg sterk, mooi met die sleutel, het heeft iets, het is speciaal.

Ik ben het met lovetear eens en wil daar nog even aan toevoegen dat die 2 regels voor mijn gevoel niet lekker lopen. Verder complimenten, vooral de regel niemand niemand niemand niet. :)

Net als de overige reacties vind ik je "Niemand niemand niemand niet" zin heel sterk (y)

Het gedicht zelf doet me eigenlijk niet zoveel... Meer een gevoelskwestie, niet zozeer iets aanwijsbaars.

snap wat je bedoeld, maar dat heeft weer te maken met de gedachte achter het gedicht: aan alles twijfelen maar er wel hoe dan ook van uitgaan dat het allemaal toch niet uitmaakt, omdat de angst altijd overwint. dat is de nadrukkelijke tegenstelling in een levensbenadering die er juist voor zorgt dat die angst ind overwint... zeg maar. (als je begrijpt wat ik bedoel) maar dat is de psychische kant van het gedicht :)

@aneeee: zie ook wat jij bedoeld met het niet lekker lopen van die zinnen, maar ik denk dat het er van afhangt hoe je ze leest > als ik ze samen lees lopen ze voor mij ook niet, maar als je een rust inlast, waardoor je die laatste regel meer loskoppelt, klopt t meer voor mijn gevoel. ofzo. :) beetje vaag uitleggen