Gedachtengang
 

“In mijn hoofd lopen gangen vol gedachten.
Alles wat ik weet,
Alles wat ik heb geleerd,
Alles ligt daar op mij te wachten.

Te wachten tot ik het op kom halen.
Behalve jij,
Bent daar weer niet,
Jij bent niet in mijn hoofd aan ’t dwalen.

Soms voel ik je wel eens zweven.
Door al mijn gangen vol dromen,
Maar nooit te lang,
Altijd maar even.

Je schuilt in mijn hart,
Je voelt je daar veilig.
Maar door heel mijn lichaam,
Kruip je en kus je me zacht.

Ik loop terug uit die gangen vol gedachten,
Want ik heb er niks aan.
Ik ben liever in mijn hart,
Waar jij zit, en op me wacht.”

Mooi gedicht(y)

Je zinnen wisselen alleen een beetje van lengte, maar is verder niet zo erg...

Eigenlijk zegt dit genoeg, en je zegt het ook nog eens op een mooie manier. Verder vind ik de rest van je gedicht niet zo mooi, het raakt me niet echt, terwijl je op zich mooi taalgebruik hebt, apart. Misschien als je het ritme van alle regels iets meer op elkaar afstemt(dat ze ongeveer op dezelfde manier lopen), en de rijm ietsje aanpast, dat komt een beetje gedwongen over tussen alle mooie woorden, dat het me dan wel raakt :) .

Ja meid, ff wachten tot je je genoeg geconformeerd hebt en deel uit bent gaan maken van de alhier heersende elite.

Ik vind hem wel mooi, erg zelfs. Het enige treurige is dat ie waarschijnlijk niet voor mij is.

Aanmatigend geblaat zonder enige onderbouwing, af te doen als 'niet gelezen'. Wat is dat toch, zodra mensen forumbaas worden, of dreigen die kant op te gaan...

Ok, ik wil het wel uitleggen.

Dat de regels niet overal even lang zijn vind ik niet storend, maar dat ze niet op dezelfde manier lopen vind ik wel een beetje storend.

Maar door heel mijn lichaam,
Kruip je en kus je me zacht.

Hier struikelde ik bijvoorbeeld over. Als ik over de woorden struikel wordt ik uit de sfeer van het gedicht getrokken, waardoor het me minder makkelijk raakt, omdat ik niet echt wordt meegevoerd door de woorden.

En over de rijm: Dat geldt eigenlijk alleen voor de eerste en derde strofe, de eerste omdat het ook in de laatste strofe herhaald wordt(gedachten-wachten, gedachten-wacht), dat is niet verboden ofzo, maar ik vind het minder mooi, en als ik ze los van elkaar bekijk vind ik de laatste strofe mooier, dus als je er 1 aan zou willen passen, dan de eerste strofe. De derde strofe: Je zegt al: maar nooit te lang, vandaar dat: altijd maar even een beetje gedwongen overkomt, het voegt niets toe voor mij, behalve rijm.

Ik hoop dat het zo een beetje duidelijker is :) .

grommende aargh

laat ook maar, ik denk niet dat het lieve kind zit te wachten op scheldredes in haar topic

Ik vind je gedicht ook mooi, alleen stuikelde ik ook af en toe over bepaalde zinnen, die opeens erg anders lopen dan de rest eromheen. Hierdoor komt het soms niet helemaal over als een geheel, bijv in de tweede strofe.
Dat is echt zonde, want je schept een heel mooi beeld met je woordkeuze en je mooie zinnen!

Ja, krijg iid wel vaker te horen dat t ritme niet helemaal klopt...:s
Laat me maar wat mooie metaforen er in gooien...op lengte let ik niet egt

Dat is nou juist t mooie aan gedichten...je kan er zelf bij denken wat je wil

Begreep je eerste berichtje ook...krijg vaak de comment dat het af en toe wat "gedwongen" over komt...:S Maark hou van regelmaat en probeer dat overal toe te passen...erg vervelende eigenschap als je gedichten schrijft...moet ik egt overeen zien te komen

Mooi verwoord, hier vind ik dat duidelijke Mooi, gepast.
Enige - punt vind ik de 4e strofe, hoe die loopt/is verwoord in vergelijking met het geheel, veel minder krachtig.