Wraak
 

Jouw quarantaine.
Zachtmoedig bibberend,
weeën van onmacht
stromen je tegemoet

Verreweg van 't meeste.
Hoe voelen mijn zolen?
krakende Goden
verpulveren. Wit zilver, grauw

Voetige aanwendsels lopen
tentakels grijpen, azuurblauw
zeewater zonder zout
Kokhalzend van mij

Ja, nu heb ik je.

Ik merk dat je aan dit gedicht veel aandacht hebt besteed. Geen zin ziet er minder verzorgd uit dan de ander. Inhoudelijk maakt dat je gedicht ijzersterk. Zeer beeldend ook, het leest niet altijd even gemakkelijk maar je schept wel zeer mooie beelden. Ik noem alleen al de laatste strofe:

Voetige aanwendsels lopen
tentakels grijpen, azuurblauw
zeewater zonder zout
Kokhalzend van mij

Ja, moeilijk om het te beargumenteren, maar ik vind het gewoon sterk hoe je van de hak op de tak springt zonder het zinsverband uit het oog te verliezen.
Goed... wat moet ik hier nou over zeggen? Ja, je slotzin, ik vind hem zelf niet zo passend. Je hele gedicht smijt je met lekker klinkende woorden en pittige termen, en dan sluit je af met "Ja, nu heb ik je." Het komt wat plagerig over, terwijl de rest van je gedicht bloedserieus is. Het plagende komt denk ik door het "ja". Als je mij vraagt, zou ik dat woordje weghalen. Dan kom je veel krachtiger over. Succes!

De inhoud zet mij veel tot denken, het is niet meteen helder, dat vind ik goed. Je hebt een heel mooi bijzonder woordgebruik.

Hoe voelen mijn zolen?
krakende Goden
verpulveren. Wit zilver, grauw

Voetige aanwendsels lopen
tentakels grijpen, azuurblauw
zeewater zonder zout

>>dit stukje vind ik heel mooi; qua taalgebruik, zinsconstructie, mooi die alliteratie.

Het vergde wel even enige leesvaardigheid van mij, maar na een paar keer lezen, zat het goed. De laatste 2 regels zijn andes in stijl/woordgebruik, verassend, de suggestie van jsoes "Ja" weghalen, vind ik ook.

Bijzonder werk, bijzonder.

hartstikke bedankt voor jullie reacties. Ik heb inderdaad veel aandacht eraan besteed, of in ieder geval, op een andere manier dan normaal. Ja zal ik weghalen, das een hele goede tip!