het is net uit.....
 

hallo iedereen, misschien vinden jullie dit gezeik maarja
ik heb het dus net uitgemaakt met mn vriend. maar toch voel ik me klote. is dat wel normaal? eigenlijk wou ik dus dat het uit was omdat het gewoon niet meer ging, ik kon hem niet meer vertrouwen en er was niet echt een band meer (vind ik). Ik geef nog ongelooflijk veel om hem, meer dan hij denkt! Wat me dwars zit is de manier hoe het uit is geraakt....Ik vertelde hem de nacht voordat ie wegging dat het maar beter is dat we ermee kappen.(misschien niet zo slim) ik moest nog de nacht met hem doorbrengen, hij bleef slapen en kon niet naar huis (3 uur treinen). De hele nacht heb ik zowat niet geslapen en hij ook niet echt. Het was echt niet fijn omdat hij steeds zn rug naar me toe keerde. De volgende ochtend was ie gewoon weggegaan.Hij had me nog wel geknuffeld en een kus gegeven en zei dat ie zou bellen. Ik vond het erg moeilijk want ik wou wel met hem blijven praten maar wat had het nog voor zin? Ik wou dat ie bleef ik kon hem niet laten gaan maar het moest. maar waarom is het zo moeilijk? waarom voelt het alsof hij mij verlaat? Ik weet het echt niet. Ik heb gewoon de hele dag ziten janken omdat IK het heb uitgemaakt terwijl ik er toch geen spijt van heb. :( Het is beter zo maar toch voelt het zo klote. Geen lieve gesprekken, geen ruzie's meer met hem. Toch mis ik hem. Ik mis hem. Ik wou dat ik hem kon vertellen dat we vrienden konden blijven ofzo. maar dat kan dus niet. stel ik me aan?

neej je steld je niet aan... tis net uit dan voel je je heus niet happy ofzow..
LIJKT MIJ..
ik zou gewoon afstand van hem nemen.. anders maak je het jezelf alleen maar moeilijker..
en het slijt wel.. :)

hey lieffie,

je stelt je echt niet aan!!
ik heb het een paar weken geleden (3 weken volgens mij) met me vriend uitgemaakt, en ik mis hem nog steeds heel erg!
hij houd nog steeds heel veel van me zegt ie , en ik hou ook nog steeds van hem maar het ging gewoon niet en dit is volgens mij echt beter zo..


Ik wou dat ik hem kon vertellen dat we vrienden konden blijven ofzo. maar dat kan dus niet.

het is denk ik het beste dat je hem dat wel verteld..of laat merken ofzo..
ik kan nog steeds heel goed met hem opschieten en ik heb hem tot nu toe elke week nog wel een paar keer gezien, hij komt naar mijn school en we spreken gewoon af enzo...
hier ben ik echt blij mee, want ik zou echt niet 'helemaal' zonder hem kunnen zeg maar..



en het is toch logisch dat je hem zo mist? ook al heb JIJ het uitgemaakt, dat hoeft niet te betekenen dat je niks meer om hem geeft en hem niet mist enzo?
ik weet niet hoelang jullie wat hadden, maar je bent een tijd met hem samengeweest en hij hoorde zeg maar gewoon bij je leven, en dat is nu opeens weg... :(


sterkte

KUS

bedankt voor jullie steun.
ik had al ongeveer 2 jaar met hem... ik heb hem gebeld (na veel piekeren welke woorden te gebruiken) Ik ben erg opgelucht want hij wil nog wel gewoon "vrienden" blijven. Ik zei : we kunnen wel vrienden blijven als jij dat wilt. en toen zei hij dat de beslissing aan mij lag want hij zal hoe dan ook achter mijn beslissingen staan. Dat snapte ik dus echt niet. Maar toch ben ik wel blij. En ja nu realiseer ik mij dat ik ook weer niet ZONDER hem kan leven.. Maar ook niet MET (als vriend dan) ik denk dat dit een mooie tussenweg is. :)

ik denk dat je afstand moet nemen, mis je hem teveel en hou je nog veel van hem (en hij van jou) dan kan je het misschien nog een 2e keer proberen, maar anders dan slijthet wel en vind je weer een nieuwe liefde

het was al de 3e keer dat we het probeerden ............ :(

nee joh meid is logisch dat je het er moeilijk mee hebt...maar je hebt t waarschijnlijk niet voor niks uitgemaakt nu kun je t beter accepteren en verder gaan met je eigen leven bijt even door de zure appel heen en alles komt vanzelf goed ook al lijkt dat nu even niet! suc6!