Vind jij de hulpverlening binnen jouw school "volledig"/ goed genoeg?
 

Vind jij de hulpverlening binnen jouw school "volledig"/ goed genoeg?

Dus, kijk naar de hulpverleningsaanbod die aanwezig is binnen je school, vind jij deze goed/ voldoende , of vind je dat er een breder aanbod moet zijn?, "Mis je iets"; b.v. een creatieve therapeut, bepaalde gespreksgroepen; b.v. rouwverwerking etcetc, Wat mis je?(eventueel waarom). Kies 1 van de antwoorden en vul het eventueel aan.(graag zelfs!, omdat ik hierin misschien nader onderzoek wil gaan doen; ik vind het wel interessant te weten hoe jullie die hulpverlening op school ervaren(als voldoende of niet, als te weinig in aanbod of juist goed etc..)

Anders, nl.... weet niet

>Mwah, het kan beter, er zou wat uitbreiding mogen komen in aanbod bij mij op school.

Opzich is er bij mij op het hbo, best wel wat aanbod qua hulp(redelijk wat trainingen ook), maar ik zou er graag wel een creatieve therapeut zien. Niet alleen een schoolpsych die over het algemeen puur op het praatvlak bezig is, maar ook een therapeut die het juist problemen op het creatieve vlak aanpakt. Ik ben van mening dat, dat best heel waardevol kan werken.(gezien dat je niet altijd zo makkelijk (alleen maar) kan praten over je problemen). Daarbij heb ik zelf ook ervaringen met die creatieve therapie, dat, dat soms juist een uitweg biedt.

Het kan beter denk ik.

Waarom/hoe/wat?, ben wel benieuwd daar naar....

Nou, ik vind ook dat er wel meer aan creatieve dingen gedaan kan worden en er loopt maar 1 maat.werkster en dat vind ik ook niet veel (hoewel ze wel goed is).

Tjah, ik heb er nu zelf niet meer mee te maken, maar ik vind wel dat er sowiezo een maat.werkster bij kan/moet.

Ik weet het niet.

Wat meer bekendheid en wat meer 'openheid' zou ik niet erg vinden. Of het meer moet zijn...ik denk het niet (iig niet in mijn ogen). Het is en blijft een school, geen hulpverlendende instelling.

Dat is een goed punt! (y) , meer informatie, bekendheid etc. Hoe bedoel je die openheid precies; dat er naar leerlingen toe meer/opener over wordt gepraat door leerkrachten etc?.

Het blijft idd een school, maar via school is het (naar mijn idee) wat laagdrempeliger, mensen zullen er misschien wat makkelijker naar toe stappen(het is mooi dichtbij, gratis etc), dan zou die aanbod in hulpverlening wat mij betreft best wat meer en uitgebreider mogen. (Doorverwijzen, voor de langere/uitgebreidere behandelingen, kan dan altijd nog)

Mwah, het kan beter, er zou wat uitbreiding mogen komen in aanbod bij mij op school.
Het lijkt allemaal erg onbereikbaar en er is onduidelijkheid over wie nou wel vertrouwenspersoon is en wie niet.

Als er bijv. een leerling is overleden of andere vergelijkbare situaties pakken ze het wel heel goed aan. Dan is het goed georganiseerd. :)

oa dat het wat makkelijker is om 'er in' te komen.

Er is veel hulpverlening gratis en die is vaak nog dichterbij. ;)

Op zich is het handig en idd laagdrempelig, maar ik zou liever zien dat andere hulpverlening laagdrempeliger werd. Dingen als creatieve therapie vind ik gewoon niet op een reguliere school thuis horen.

Nee, ik vind het ronduit slecht. Er moet heel wat aangevuld worden qua hulpverlening, er is bijna niets bij mij op school.

Ik heb dit maar gestemd over mn vorige school. Ik zit nu op dagbehandeling dus ja, dat telt niet echt vind ik.

Maar op mn vorige school was het slecht geregeld. Ze hielpen me totaal niet, ze luisterden niet naar me en ga zo maar door. Ze deden net alsof ik het allemaal verzon en dat het allemaal mijn schuld was. Bij mij op school zijn er 2 vertrouwenspersonen, 1 vrouw en 1 man. Ik ken alleen de vrouw maar daar ben ik na een paar keer mee gestopt omdat ik er niks mee opschiet en ik haar gewoon niet mocht.

En tja, hulpverlening. Er mag wat mij betreft best wat beters geluisterd worden. Ik had heel duidelijk gezegd dat ik niet wou dat mijn klas ookmaar iets wist van dat ik naar de vertrouwenspersoon ging, en dat ik ook echt niet uit de les gehaald wou worden en dat op de een of andere manier duidelijk zou worden dat ik naar haar toe ging. Dus wat deed mijn school, die stuurde de vertrouwenspersoon zelf mijn les binnen (en ik was niet eens te laat voor de afspraak) en liet haar vervolgens door de les heen schreeuwen "Is Hester er, ik heb een afspraak met haar"
:mad:

Verder heb ik haar gevraagd dingen die in het gesprek gezegd worden vertrouwelijk te houden, en het zeker niet aan mijn ouders door te vertellen. Dus die avond na het gesprek gingen mijn ouders opeens allemaal vreemde vragen stellen, en toen ik het ze vroeg bleek dus dat die vrouw het allemaal had doorverteld. :mad:

mwah, het kan beter, het aanbod mag wel wat groter. Na de scheiding van mn ouders heb ik een aantal gesprekken gehad bij de vertrouwenspersoon (couselor) maar ik vond het waardeloos, ik heb het gevoel dat ik er echt neits aan gehad had. Ik had op dat moment ook echt geen behoefte aan zo'n mens dat vanalles wilde weten. Ik zat gewoon nog in de fase dat ik met rust gelaten wilde worden en er even alleen over wilde denken. Maar ach, mn mentor bedoelde het vast goed.

Ik heb niet het idee dat dat bestaat op mijn school (Fontys)

Hoe zie je dat beter gebeuren?, wie moet daar een rol in spelen?




Daar heb je gelijk in. :)


Ik vind ook dat andere hulpverlening laagdremepeliger moet worden, maar ik vind dat op scholen(en dan met name op middelbare scholen), zo'n eenzijdige benadering is. Vooral gesprekken voeren, maar andere methoden als b.v. binnen creatieve therapie, wordt amper of niet gebruikt. Misschien is het een beetje overdreven om dan een creatieve therapeut speciaal aan te nemen, maar van mij mag er wel meer met dat creatieve gedaan woren door de hulpverleners op school. Dat kan misschien tot veel ongedwongere situaties leiden, waarin iemand zich veel meer durft bloot te geven. Maar goed, het probleem daarmee is denk ik dat hun vakgebied grotendeels op het pratenderwijs problemen oplossen ligt. (Toch denk ik dat ze er (meer) gebruik van zouden kunnen maken).

Maar misschien is het er wel:), vrijwel altijd wel 1 iemand. Heb je er zelf nooit over gehoord binnen je school ?(vertrouwenspersoon, maatschappelijk werker, schoolpsycholoog etc).

Ik kies voor 'Anders', omdat ik nooit zelf hulpverlening via school heb gehad en dus niet weet of het kwalitatief goed is of niet.
Ik weet wel dat ik nooit naar de vertrouwenspersoon toe zou stappen.

Ten eerste weet ik niet hoe je een afspraak moet maken, dus dan zou ik eerst naar de administratie/concierge/mentor moeten gaan om te vragen hoe ik een afspraak maak (wat ik dus niet wil wanneer ik problemen heb die ik alleen met een vertrouwenspersoon wil bespreken).
Ten tweede is het gewoon een docente die toevallig ooit ook een cursus voor vertrouwenspersoon (ofzo) heeft gevolgd. Ik moet er dus niet aan denken dat ik daar eerst mijn problemen aan ga lopen vertellen en vervolgens in de les bij haar moet zitten.

Mwah, het kan beter, er zou wat uitbreiding mogen komen in aanbod bij mij op school

bij ons is er wel degelijk hulpverlening, al moet je er soms naar zoeken. als je gepest wordt of zo kun je wel vragen naar een clb-medewerker waar je dan af en toe mee gaat praten, maar daar blijft het dan ook bij. om ons te laten weten dat die er is krijgen we in het begin van elk schooljaar een klein briefje waar de spreekuren op staan. ik vind dat er op onze school veel meer aandacht moet besteed worden aan de typische jongerenproblematiek, bijvoorbeeld themadagen rond drugs, roken, holebi, seksualiteit, jongerenculturen, ...
er is wel een leerlingenraad maar als je met zo iets afkomt krijg je de verwijzing naar een clb-medewerker als je een probleem zou hebben. niet zo super dus...

Ik weet dat het bestaat, en daar is ook alles mee gezegd.

Mentoren, docenten, enz. Misschien ook een minder lange weg tot bv. een schoolpsycholoog. Bij ons moet je eerst naar de decaan en als die 'het nodig acht' dan kan hij je doorverwijzen naar de schoolpsycholoog. Ik snap het wel, anders komen daar veel te veel mensen (bij die schoolpsycholoog) en waarschijnlijk ook mensen die het afkunnen met de decaan. Maar de stap om echte hulp te zoeken via school wordt zo wel veel groter. De decanen zijn oude mannetjes, die van mij best nog een paar jaar een bijscholing mogen volgen bv. in gespreksvoering. Als je echt met iets zit en je moet eerst naar zo'n man toe om je verhaal te vertellen...dat zou al een reden kunnen zijn om er toch maar vanaf te zien.

Ik vind ook dat je dan voor die creatieve therapie doorverwezen moet worden. Ik vind een school geen hulpverlendende instantie. Er zijn zoveel soorten therapieën, ook van gesprekstherapieën, je kan niet alles binnen je school halen. Jij wilt creatieve therapie, een ander wil weer iets anders, weer een ander nog iets anders, enz. Ook in de hulpverlening is volgens mij (heel) veel gericht op praten en minder op het creatieve, ik denk dat het een logisch 'gevolg' is dat dat op scholen ook zo is.

Laatst heb ik de directeur van onze school geinterviewd voor Nederlands, en toen hebben we het hier ook uitgebreid over gehad. Ik vind toch dat het bij ons op school nog erg te wensen over laat. Vooral de eerste stappen zijn erg moeilijk. Geen ene hond weet waar je voor problemen terechtmoet. Ja, je mentor zeggen ze dan, maar het moet toch anoniemer kunnen, of iig anders. Bijvoorbeeld vertrouwenspersonen om mee te beginnen. Die bleken er dus te zijn. Frappant dat ik dat niet wist. Vond de directeur ook. Naast die twee vertrouwenspersonen is er bij ons op school helemaal niks aanwezig. Als je er met hen niet uitkomt wordt je doorgestuurd naar andere instanties. Voor die eerdergenoemde creatieve therapie en al dat soort zaken kun je bij ons niet terecht.

Laatst was er wel goede actie toen een meisje bij mij op school overleed. Dat werd wel grondig aangepakt, dat vond ik dan wel weer een goed punt.

De basis is gewoon onvoldoende bij mij op school.

Mwah, het kan beter.
Omdat er eigenlijk maar één vertrouwenspersoon bij ons op school is. Dat die persoon er ook niet voor opgeleid is ofzo. En omdat gesprekken met haar voor míjn gevoel niet de uitwerking hebben die ze zouden moeten hebben zegmaar. En als je niet verder komt met die gesprekken bij onze school, word je naar het riagg bijvoorbeeld gestuurd. Ik vind wel dat het beter kan hoor, op onze school.

Ja, het hulpverleningsaanbod is prima en volledig genoeg bij mij op school.

Heel discreet -ze komen je niet uit de klas halen- en toch open -er word normaal over gedaan,ze doen alsof het geen uitzondering is-. Iedreen weet dat het kan en je ouders hoeven d'r niets van te weten. (y)

anders... het is er allemaal wel geloof ik, maar niemand weet het. ja je mentor, daar moet je eigenlijk altijd heen als er iets is, maar stel, het gaat om je mentor, of die mentor die ligt je gewoon niet... bovendien vind ik dat er door die onwetendheid een veel te hoge drempel is om hulp op school te zoeken.

wij hebben geen maatschappelijk werker / werkster bij ons op school rondlopen. alleen een vertrouwenspersoon... en nu blijkt dat diegene eigenlijk ook niet voor dit soort zaken is, maar meer voor 'machtsmisbruik' binnen de school :s
verder is er wel iemand die faalangsttraining geeft. Maar niet iemand waar ik snel heen zou gaan. Ze is wel aardig ofzo... maar tja, ze is zelfs zo'n 'popi' lerares... ik weet niet. het ligt volledig aan mij, maar ik zou me bij haar niet op mn gemak voelen. nou heb ik het verder ook niet nodig dus...

goed, en dan hebben we een counsler (of hoe je dat mag schrijven). daar hebben we er ook maar een van, dus als je die niet mag heb je pech en kan je nog nergens terecht. EN IK MAG HEM NIET. heel veel mensen niet eigenlijk...

maar eigenlijk hebben we een faalangsttrainer, een vertrouwenspersoon (die eigenlijk alleen is aangesteld voor zaken als 'machtsmisbruik') en een counsler (die ik niet moet, omdat hij alleen zichzelf gelijk geeft, en als jij het anders ziet dan klopt dat niet, enfin... ik heb niet het gevoel dat hij naar je luistert)

het kan dus beter bij ons, naar mijn mening.

overigens zijn er wel leraren / leraressen die ook hebben laten weten dat je altijd bij ze terecht kan (gewoon bij de eerste les hebben ze dat gezegd. MAAR ZE ZIJN ER NIET VOOR AANGESTELD, EN HEBBEN ER BOVENDIEN NIET VOOR GELEERD.
VOLGENS MIJ HEEFT NIEMAND ER VOOR GELEERD BIJ ONS OP SCHOOL MJA...

xxxiez

k vind de hulpverlening in onze school goed,
we hebben n suppah goeie leerlingbegeleister,
ennuh op n andere locatie zit n schoolpedagoog (wa k regelmatig heen ga) ennuh..uh..k vin t goed bij ons op school..komt misschien ook wel omda k t heel goed kan vinden met de leerlingbegeleidster bij ons op school..ech n toppiej vrouwtje..

Het was goed vond ik. We hadden een zeer lief vertrouwenspersoon. Een heel vriendelijke en lieve (en ja, geen woorden voor eigenlijk) vrouw, maar zij heeft kanker gekregen. Hoe het nu zit weet ik niet precies?
Het is wel aardig opzich, maar mis haar heel erg.

Ik vind de hulp bij mij op school goed. We hadden 2 leerlingenbegeleidsters (maatschappelijkwerkers) Een daarvan is nu een weg, dat vind ik best jammer want ik kon echt goed met haar opschieten. (ik mocht al niet meer naar dr toe maar goed)
We hebben 4 vertrouwenspersonen op school. (1 daarvan is echt top (y) ) Omdat ik bij jeugdzorg zit mocht ik niet meer naar de leerlingenbegeleidster, dat vond ik wel ff raar en moeilijk.
Verder helpt mij mentor en de coordinator mij erg goed..

echt top (y)

Mijn vorige school was wat kleiner daar was 1 leerlingenbegeleidster, die ook echt top was. en 2 vertrouwenspersonen.

Er zijn twee vertrouwenspersonen. Geloof ik.

... Op deze school heb ik niet echt 'ervaring' met hulp ed,
zou bg ook niet weten waar je die kan vinden. Het kan
beter.

Het kan beter. Er zijn 2 vertrouwenspersonen, heb van hun eigenlijk nooit gebruik gemaakt, dus weet niet hoe het pcies zit.

Wat mij opvalt en enigszins verbaasd is dat er best een aantal het hebben over te weinig voorlichting binnen de school w.b.t hulp. Vind het een slechte zaak dat die drempel zo hoog ligt zo.

----> "Hulpverlening bij ons op school, bestaat dat?"

Zover ik weet is er bij ons op school niets van hulpverlening, anders hadden ze het me vast wel verteld denk ik.. Tja, de vertrouwens persoon, maar dan word er gezegd dat je daar een afspraak mee moet maken, maar dan hoor je daar niets meer over. :s..

Ik sukkel nu al een tijd met mijn problemen, en op school hebben ze er ook bijna altijd van geweten. Het enige wat ze zeggen is "als je je niet goed kunt kun je dat altijd aangeven en mag je naar huis"..

Mwa, het kan beter. Hulpverlening kan nooit perfect zijn en het kan altijd beter.

Er zijn geloof ik 2 vertrouwenspersonen en 2 leerlingenbegeleiders bij mij op school... Ik heb slechts één keer een gesprek gehad met zo'n vertrouwenspersoon en dat lukte wel....
Dus voor mij is de hulpverlening goed genoeg, maar ik kan me best voorstellen dat anderen op mijn school daar anders over denken.

wat is eigenlijk het verschil met een vertrouwenspersoon, leerlingenbegeleider, counseler en maatschappelijk werkster?

ik lees namelijk veel verschillende termen, maar hebben zij ook allemaal een andere functie?

Volgens mij hebben ze vaak ongeveer dezelfde functie, alleen een andere naam. Of een andere opleiding oid. Een vertrouwenspersoon is vaak wel wat 'anders' dan de rest, heel vaak is dat iemand die zich bezig houdt met dingen als (seksuele) intimidatie, machtsmisbruik, discriminatie ed. Dit zijn vaak mensen die bv. gewoon docent zijn en soms een cursus hebben gevolgd en toen vertrouwenspersoon zijn geworden. Een mw'er heeft vaak (altijd?) maatschappelijk werk & dienstverlening als opleiding gedaan. Een leerlingbegeleider en een counseler zijn vaak ook gewoon docenten die cursussen hebben gevolgd, soms een speciale opleiding hebben gedaan (ligt ook een beetje aan wat hun taken zijn).

mijn leerlingenbegeleidster (alle drie) is geen docent, werken 1 of 2 dagen op school en hebben thuis een praktijk.. maar ze werden wel leerlingebegeleiders genoemd, maar zijn dus geen docenten

Kan ook idd. 't zal erg wisselen.

Vaak wel idd, maar een sph'r kan ook als maatschappelijk werker binnen een school fungeren.

Iemand met pedagogiek ook...maar ik zou mezelf dan geen 'maatschappelijk werker' noemen...

zou ik ook niet doen, een sph'r b.v. is zo breed, qua functie etc.

Bij mij is het eigenlijk héél goed, de hulpverlening.
Je kan één van de 3 leerkrachten aanspreken die ook in het CLB (Centrum voor LeerlingenBegeleiding) zetelen, met 2 heb ik al gepraat (met eentje zelfs enorm veel), één van hen heeft me ook naar Inne doorverwezen, onze schoolpsychologe (ook in het CLB), die heeft me ook goed verder geholpen.

Zelfs nu, na een jaar, ben ik er nog steeds welkom, ik maak daar ook gebruik van, van dat aanbod, als het slecht met me gaat, ga ik aankloppen, anders loopt het weer verkeerd af, zoals verleden jaar, dat weet ik zeker. Ik loop ook af en toe binnen om te laten weten hoe het met me gaat, zodat ze niet ongerust zijn (want dat waren ze verleden jaar echt enorm veel om mij :s )

Eind deze maand moet ik even langsgaan (bij Inne), om te laten weten of Hilde (kinderpsychologe) al gebeld heeft, die ging bellen als er plaats voor me was, een paar maanden geleden heeft ze dat gezegd, maar toen waren er ook meer dan 30 wachtenden voor me, en Inne zei dat als Hilde op het einde vd maand nog niet gebeld had, ik haar (Inne) een seintje moest geven, dan ging zij bellen om te vragen waar ik ergens sta op de wachtlijst, en als Hilde gebeld heeft moet ik ook langsgaan op het einde vd maand.
Dus bij ons wordt het wel heel goed opgevolgd, en daar ben ik heel blij om, want die hulp heb ik wel hard nodig, als het niet goed gaat met me. Op school kan ik moeilijk mijn moeder even laten afkomen en als ik moet praten, dan MOET het ook echt, dan kan ik niet wachten tot ik thuis ben, dan gaat het verkeerd met me.

Dus bij ons gaat het eigenlijk wel heel goed, wat betreft leerlingenbegeleiding en -hulp :)

Ja, het hulpverleningsaanbod is prima en volledig genoeg bij mij op school!

echt heel veel vind ik.

anders nl. op mijn oude middelbare school was het slecht. de behandeling toen je daar zelf zat was wel oke. maar toen ik in november van school afgegaan was en ik in februari terug ging om mijn kluisje leeg te halen. stond ik op de lijst om me te melden omdat ikzoalng niet op school was geweest. terwijl ze allang wisten dat ik niet van plan was daar ooit nog een les te gaan volgen.

op mijn nieuwe school(mbo) weet ik het niet. ben afgelopen woensdag pas begonnen.

OMG, wat een up! :D

wow da zie ik nou pas :D

Up van acht maanden is een beetje teveel van het goede... :)