oranje gekleurde dagen
 

dauwdruppels druipen
van de blauwe regen
rustig naar benee. ik begrijp
het is maar even, en toch
zie ik mijn leven ineens een
stukje meer.

de jurken van de meisjes
fladderend in d'oostenwind
vrij maar toch gevangen, als
een tot stilte gemaand kind.

de kleuren van haar ogen
de klanken van haar stem
die zei; het duurt maar even
voor ik weer bij je ben

dauwdruppels druipen, gemaand kind; leuk verwoord. Ik vind het mooi dat je gedicht zo ongedwongen overkomt, niet te veel met rijm. Laatste stukje van de 1e strofe vind ik wat zwakjes in verwoording en voor mijn gevoel loopt de 2e strofe niet helemaal.
Verder, een orgineel gedicht, inhoud een beetje impliciet weergegeven, zodat het nog wat "te zoeken" vraagt van de lezer, dat is leuk!, einde vind ik Goed!, sterk!.

dankje :) ja, de tweede strofe wil maar niet lopen.. en als ik "stilte" vervang door "rust", in de vierde regel? want volgens mij zit daar het probleem

Ja, of "te" er af:)

ik vind hem erg mooi,
ik zou rust doen,
want tot stil manen klinkt dan ietsjes minder in mijn mening.
maar toch.
mooi.

Dan, meningen verschillen:), ik vind stil veel mooier