Samenwonen
 

Hoe denken jullie over samen wonen? Lijkt het je eng, of juist heel fijn? En waarom?


Ik lees hier vaak dat mensen niet elke dag bij hun partner zouden willen zijn omdat ze dan gek van elkaar zouden worden, Ik heb hier eigenlijk totaal geen last van en wil alleen maar zoveel mogelijk bij hem zijn. Ik zou samenwonen dan ook eerder leuk dan moeilijk vinden.

eindelijk iemand die er net zoals ik over denkt..

Wel, ik denk er ook zo over :)
Wij zien elkaar elke dag en niks van last, integendeel, hoe meer we elkaar zien hoe beter. Samenwonen staat op onze planning dit jaar (laten we hopen vanaf september-november).

Ik moet er niet aan denken zeg....

same here,
ik zie mijn vriendje ECHT e-l-k-e dag en ik wi lhet niet anders
het langst dat ik en mijn vriendje elkaar achterelkaar niet hebben gezien is 2 dagen,.. (in 1,5 jaar) en zodra we kunnen willen we samenwonen. ik ga volgend jaar bij hem in de straat op kamers :) stap 1 haha

ik zie mn vriend ook elke dag en zou graag willen samen wonen...

maar hij wil daar nog mee wachten want hij vindt dat ik eerst op mezelf moet kunnen wonen en vindt me nog eigenlijk te jong...en daar geef ik hem wel gelijk in...

Ik zie mijn vriend bijna elke dag, en daar heb ik niet echt moeite mee. Ik kan eigenlijk niet eens een dag zonder 'm. Gezien mijn thuissituatie en mijn volwassenheid ben ik al een tijdje bezig om via instantie's minderjarig om mezelf te gaan wonen, het zal wat eenzamer worden ivm het feit dat mijn vriend gewoon zo lang mogenlijk thuis wil blijven wonen, maar uiteindelijk zullen we toh bij elkaar gaan wonen.

Ik verheug me hierop, alhoewel ik wel een paar problemen zie aankomen zoals; taakverdeling, acceptatie van MIJN inrichting etc etc. Dus ja ik zou het leuk en fijn vinden om samen te gaan wonen met mijn vriend... maar eerst minstens een jaartje alleen! :D

Ik kan niet wachten totdat t moment daar is! Maar t duurt nog zeker 4 jaar voordat we gaan samenwonen :(

Waarom moet het nog minstends 4 jaar duren voor je gaat samen wonen? :confused:

samen wonen. tjah. als je er klaar voor bent. maar wie is er ooit ECHT klaar voor? het ligt er ook aan hoe je relatie is. ik hoef mijn vriend echt niet elke dag te zien, en als we wel een langere tijd bij elkaar zijn (zoals nu, zit ik vaak bij hem omdat zijn moeder op vakantie is), doen we onze eigen dingen. ook als je samenwoont kun je dat doen. samenwonen betekent niet per se dat je elkaar de hele tijd op de lip moet zitten.

Ja, dat zou mij ook wel fijn lijken. Niet alleen omdat we dan vaker bij elkaar zijn, maar ook omdat we dan ontspannener bij elkaar kunnen zijn, we hoeven dan niet per se de hele tijd met elkáár bezig te zijn. En ook het hem elke dag zien lijkt me veel fijner dan steeds vierenhalve dag niet en dan weer tweeenhalve dag 'op zich wel maar niet de hele tijd' omdat mijn ouders ook nog aandacht moeten krijgen etc.

Jah, maar dat gaat wss ook nog 4 jaar duren, ik studeer in Groningen en hij in Enschede, en in Enschede kan geen geneeskunde, in Groningen geven ze op een heel andere manier psychologie dan hij wil, dus van universiteit veranderen is ook echt geen optie.

Ja, leuk :)

Ik zie mijn vriend nu zo'n vier jaar bijna elke dag, hij slaapt hier elk weekend of ik bij hem, dus in de praktijk wonen we al zowat samen. En het verveelt nog steeds niet, dus tsja.

En als ik mijn examen haal, hopen we in september oid samen te gaan wonen :)
Kun je nagaan, sommige mensen hebben na vier jaar al een kind en zijn getrouwd... :D

Ik denk zelfs dat als ik ga samenwonen, dat ik dan meer tijd voor mezelf heb dan als we allebei nog apart wonen.
En buiten dat lijkt het me gewoon ontzettend leuk. En hij kan goed koken. :D

Het lijkt mij erg leuk en helemaal geen probleem om samen in één huis te wonen en elkaar vaak te zien. We zijn overdag toch aan het werk/op school/stage. Dan ben je 's avonds en 's nachts samen, ja het lijkt mij wel wat :)
Maar ik wil sowieso eerst alleen gaan wonen, samenwonen kan altijd nog, bovendien is het nog een beetje vroeg voor dat soort dingen :o

Het lijkt me wel leuk, maar ben er niet mee bezig.
Ik zie in mijn omgeving meisjes van 18-19 jaar die samenwonen omdat ze zeker weten dat ze met die persoon gaan trouwen.
En trouwen dat is iets waar ik al helemaal niet serieus over nadenk... Dus samenwonen, dat komt nog wel, daarbij wil ik zelf eerst op kamers gaan, en dan pas samenwonen.

dus vraag het me over 5 jaar nog eens, misschien is het dan zover...

het lijkt me op zich best leuk. en natuurlijk ga je je heus wel een irriteren aan elkaar, toch? dan kan je je toch gewoon afzonderen? ik zou het niet erg vinden om mn vriend elke dag te zien, dat doe ik nu toch ook al. maar k geloof dat ik nog wat jong ben om samen te gaan wonen;)

Daar ben ik eerlijk gezegd nog niet aan toe.
Mijn relatie loopt vlot, maar ik wil sowieso eerst afgestudeert zijn (4jaar te gaan) en zij waarschijnlijk ook (7 jaar... geneeskunde :p )
Ik snap niet hoe mensen die amper 18 zijn al kunnen overwegen om samen te gaan wonen. Ten eerste lijkt het me dat de meeste mensen hier nog niet de maturiteit voor hebben (ik spreek in het algemeen) en daarbij lijkt het mij nogal beklemmend.
Laat mij nog maar een paar jaartjes genieten van wat vrijheid.

Over een jaartje of 6, misschien. Een vriendinnetje van mij woont nu ook al samen, ze heeft het prima naar d'r zin, maar het is nu totaal niks voor mij.

Ik woon al samen...is eigenlijk vanzelf zo gegroeid. Ik woonde al op mezelf en hij bleef steeds langer slapen. Op een gegeven moment gingen we nog één dag in de week allebei bij onze ouders slapen ed, tot we een katje namen, toen bleven we allebei gewoon 'thuis' voor het katje. We wilden toen elke dag bij elkaar zij en dat willen we nu, na twee jaar, nog steeds. :bloos:

Wel denk ik dat je er niet op moet verkijken. Het lijkt allemaal leuk, mooi, enz., maar er zitten ook echt wel mindere kanten aan. Als je daar geen rekening mee houdt, dan kan het denk ik ook heel erg fout gaan.

ik denk dat samenwonen onze problemen juist oplost :). we willen altijd bij elkaar zijn maar ook soms onze eigen dingen doen. dat gaat niet echt lekker samen, dus ik moet kiezen tussen hem zien of iets anders doen en das erg moeilijk. ook moet hij vaak op me wachten als ik naar school ben omdat ie er 3 kwartier over doet om naar huis te rijden.

sowieso willen we allebei niet op kamers tijdens onze studie. Hij is over 3 á 4 jaar klaar met zn studie en dan zou t eventueel kunnen (dan moet ik nog een 2 jaar denk ik). Maar eerst moet ie dan een baan hebben gevonden e.d.

naja k denk dat t nog 4 á 5 jaar gaat duren voordat we samenwonen.

Als je elkaar al niet elke dag wilt zien om wat voor reden dan ook moet je natuurlijk niet gaan samenwonen.
Samenwonen is naar mijn idee ook wel iets dat je na je 20e doet..
Ik denk ook absoluut dat je op z'n minst 1 of 2 jaar zelfstandig gewoont moet hebben, anders mis je veel en kunnen er allerlei dingen misgaan bij het samenwonen.
en tjsa, als je "per ongeluk" al samenwoont doordat jullie steeds bij elkaar aan het logeren zijn... waarom dan niet echt samenwonen?

Wat zou je missen?

Er kunnen altijd dingen misgaan bij samenwonen...ook (of misschien wel juist) als je op jezelf hebt gewoond. Maar 't is wel zo dat als je uit 'moeders armen' komt, dat je dan vaak niet echt zelfstandig bent...en als de één het wel is en de ander niet, dan kan dat idd voor problemen zorgen... Of juist als je het allebei niet bent natuurlijk. ;) Of als je het allebei wel bent (maar die optie blijft er altijd ;)). Maar goed, als je echt van elkaar houdt ed, dan kan je heel veel hebben, denk ik. Dan kun je dat soort dingen samen oplossen. Das iig de ervaring die ik heb.

ik ga zaterdag a.s. het huis uit en samenwonen met mijn vriend. Het lijkt me heel erg leuk al denk ik dat ik het leven hier wel zal missen. Dat ik straks alles alleen moet doen vind ik niet erg, maar in het begin zal ik mn ouders, zusje en de honden wel missen, dat eeuwige gezeur en gemopper en zo. Ik weet niet of dit het juiste moment voor mij is om uit huis te gaan maar dat merk ik vanzelf wel. Heb er iig wel heel veel zin in :D

Mijn vriend en ik zijn allebei behoorlijk zelfstandig dus ik denk niet dat het daarom fout zou kunnen gaan. En dat we gelijk al gaan samenwonen komt omdat we allebei geen zin hebben om alleen te wonen dus waarom niet lekker samen, toch.

het lijkt me heel erg leuk, maar nu nog even niet :)

Ahw ... http://www.miekmuis.com/heart.gif

Ja, op zich is het heel leuk natuurlijk en het lijkt me ook echt wel wat.. eigenlijk. Ik zie mijn vriend ook heel vaak, en vind het toch altijd errug leuk om bij hem te zijn, ook al doen we helemaal niets ;)
Ik vind het wel een leuk idee, omdat je wel altijd bij elkaar bent, maar je zit niet op elkaars lip zegmaar. Omdat het het huis van jullie alletwee is, en je er dús ook je eigen dingen kunt doen. Ik vind het wel koewl :D

*oppert bij vriend* ;)

alsjeblieft niet zeg. Als ik 5 dagen ofzo achter mekaar me vriendin (ex) in dit geval, dan wordt ik helemaal gek. Niks voor mij, ben nog jong laat mij maar lekker feesten. Samenwonen kan altijd nog.

ik zie mijn vriendje ook elke dag.....ik kan hem ook niet missen...
Over anderhalf jaar ga ik zo ongeveer het huis uit en mijn vriend is nu al op zoek naar een huisje....

Hij ziet het al helemaal zitten dat ik bij hem kom wonen
Ik wil dat denk ik niet
Ik zie het aan mijn nichtje die alleen op kamers zit en dat is zooo relaxed....Ik hou er echt van om af en toe helemaal alleen te zijn maar aan de andere kant is het heerlijk om elke avond samen te koken....samen te gaan slapen....

Mijn vraag; Als je samenwoont ga je dan opeens alles samen doen of ga je 's avonds ieder zijn eigen weg?

Samenwonen lijkt me echt superfijn :)

Ik snap niet hoe mensen een relatie kunnen hebben en het niet eens een week met elkaar uithouden. Als je van elkaar houdt dan wil je toch juist bij elkaar zijn? :confused:

dat zijn de mensen die een realtie hebben om de relatie en niet om de persoon waarmee :)

ik en mijn vriend hebben het nu serieus over samenwonen, we zijn beide aan het sparen geslagen voor de uitzet e.d. eerst zouden we gelijk na zijn overplaatsing van vliegbasis in twente naar vliegbasis hier gaan samenwonen, maar dan zouden we beide geen ene rooie cent meer overhebben. we hebben het toen maar een jaar ofsow uitgesteld, we hopen dat we na de zomer een huisje hebben :D

ik zie het samenwonen wel zitten, ben ook niet bang voor een beklemmend gevoel ofzo. in de kerstvakantie hebben we samen op het huis van zijn ouders gepast (incl. afwas, koken, de was doen etc.) en het is me 100% meegevallen. we zijn zelfs een keertje samen wezen boodschappen :P

kus Buffy

Het lijkt me leuk maar ook eng. wel elke ochtend naast hem wakker worden. Naja denk er niet cht over na ofzo. Eerst die school maar eens afmaken:p

Ik vind het juist heerlijk dat ik nu eindelijk samenwoon met mijn vriend. (sinds oktober) Ik zag hem al bijna elke dag, en elke keer als ik 's avonds naar huis moest werd ik gek. Ik wilde zo graag bij hem blijven! Het is echt fantastisch om elke dag naast de jongen waar je zo ontzettend veel van houd in slaap te vallen en wakker te worden.

Het lijkt mij echt geweldig. Samenzijn, elke dag. Samen lernen, eten, naast elkaar in slaap vallen. :)

Ik woon op alweer bijna 2 jaar samen en het is echt geweldig!
Eigenlijk zou ik een paar dagen komen logeren maar uiteindelijk ben ik nooit meer naar huis gegaan.
Ik was al vrij vroeg zelfstandig door een véél oudere broer en zus dus dat scheelt natuurlijk ook.
We zijn net 3 weken geleden verhuisd van een bovenverdieping bij iemand in huis naar een écht (heel) huis en het is geweldig :D
De meeste tijd zijn we wel samen, we doen eigenlijk niets alleen.
Ok, ik werk 2 dagen in de week en m'n vriend heeft een eigen bedrijf en is dus of weken thuis of weken werken (van 10.00 tot 23.00).

Het lijkt me opzich leuk, maar daar zijn wij beiden echt nog te jong voor... Verder zien we elkaar nu 1x per week, dus dat moet eerst meer worden en dan eens zien of dat goed gaat.

Verder heeft hij wel een paar eigenschappen waar ik erg slecht tegen kan. Nu is dat geen probleem en heb ik er geen last van, maar dan zou dat best kunnen gaan spelen... Maar wie weet over 8 jaar ofzo. Eerst studeren, elkaar beter leren kennen en dan zien we wel verder... (ik ken hem nu een half jaar, heb iets korter dan een half jaar met hem).

En ik heb geen haast, ik ben nu nog jong. Als ik 'voor altijd' met hem samen blijf, hebben we alle tijd, dus waarom zoiets snel doen, beter laat dan te snel...

Het lijkt mij echt geweldig om samen te wonen. Heerlijk om niet meer alleen thuis te zijn na je werk/school, en dat degene om wie jij het meest geeft altijd om je heen is.

Nu is het nog niet mogelijk, mijn vriend is daar nog wel wat jong voor (16). Maar wie weet over een paar jaar... We hebben het er in ieder geval wel regelmatig over hoe het zou zijn, en hoe we het huis enzo zouden inrichten :).

Kreeg ik er tot een maand of vier geleden spontaan uitslag van, ik begrijp het nu heel goed, waarom mensen dat willen. Eerder had ik zoveel ruimte voor mezelf nodig, ik kon nauwelijks 24 uur achter elkaar met iemand samen zijn.

Ha. Dat is nu wel anders. Maar toch. Ik ga nog een tijd doorbikkelen op mijn 13 m2. Het is toch een beetje vreemd om als student samen te wonen. Niet omdat ik de behoefte heb om andere jongens mee naar huis te nemen, maar gewoon, je moet toch op zijn minst geprobeerd hebben hoe het is om helemaal alleen te wonen.

Wij zijn al wel aan het sparen voor de uitzet maar het zal nog zeker 3 a 4 jaar duren tot we gaan samenwonen. Ik snap alleen niet waar 16/17 jarige het geld vandaan halen het huis uit te gaan. Het is allemaal verschrikkelijk duur. Wij willen allebei eerst onze studie afhebben en een vast inkomen hebben. In het weekend slapen we bij elkaar en doordeweeks af en toe ik vind het voor nu wel best zo.

Ben nu 14 maanden verloofd met mijn vriend en als hij terug is van uitzendig gaan we samenwonen. Verder zie ik hem toch alleen in het weekend omdat hij militair is en in Seedorf (Duitland) werkt. Duzz ik zou niet gek van hem worden hoor....en als we ruzie hebben dan duurt dat niet langer dan 10 minuten. :D

Op je 18e al 14 maaandn verloofd?

Hoelang zijn jullie al samen dan?

Het lijkt me over een tijdje erg leuk ja, nu nog niet. Ik ben nog te jong en ik wil het ook nog niet. Ik zou wel liever eerst nog even op mezelf wonen...denk ik. Ik weet het eigenlijk niet, maar het lijkt me lekker om even gewoon helemaal m'n eigen baas te zijn voordat ik weer met iemand ga samenwonen. Maar ik wil zeker gaan samenwonen met m'n vriend over een paar jaar.

Ik ken hem nu al 4 jaar, hij is altijd me beste vriend geweest. Daarom gaat het zo goed en waren we ook best snel verloofd. Veel mensen zullen wel denken...zo snel? zo jong? Sorry maar kan me niks schelen. Ik weet precies wat ik aan hem heb en we hebben vanaf dat we samen zijn een geweldige tijd. Al heel lang wil ik gewoon geseattled zijn...sommige van jullie zullen het niet begrijpen, maar hopelijk een aantal wel.

hahah, ik zou op dit moment echt niet willen samenwonen:D
elkaar elke dag zien, alles samen moeten doen...ik zou mn vriend graag vaker willen zien dan 2 dagen per week, maar elke dag hoeft ook weer niet
en ik ben iemand die alleen maar ruzie heeft met mensen, dus om de kleinste dingen zouden we ruzie hebben waarschijnlijk
en het lijkt me wel prettig om eerst een paar jaar op mezelf te wonen voordat ik dat met een jongen doe

Het hebben van een eigen huishouden, je eigen dagindeling kunnen maken...

er zijn en blijven toch altijd een aantal dingen die je, hoe zelfstandig je ook bent, nooit thuis hebt hoeven doen, waarvan het mij verstandiger lijkt als je eerst op eigen houtje ontdekt hoe dat in elkaar steekt voor je daar ruzie/problemen met elkaar over krijgt.
Er zijn misschien ook een hoop dingen die je uit wilt proberen als je op jezelf woont en dat kan niet altijd samen gaan met het samenwonen.
Al je nou allebei in hetzelfde studentenhuis gaat wonen ofzo.... dan is het toch al een beetje anders, maar woon je toch ook samen... dat lijkt mij dan een betere optie....

Als je samenwoont hoef je helemaal niet alles samen te doen :P

Ik ben er niet heel erg mee bezig omdat het voorlopig toch niet kan en ik sowieso eerst op mezelf gewoond wil hebben. Niet omdat ik denk dat ik dingen zal missen als ik samenwoon of wat dan ook, maar omdat ik wil leren alleen te zijn.

Ik wil eerst volledig voor mijzelf zorgen, mijn eigen geld regelen. Mijn huis aan kant houden, zorgen voor eten enzovoorts. Ik wil voelen dat ik het in mijn eentje doe en kan.

Neem nou mijn oom, die in zijn veertigste gaat scheiden en ineens voor het eerst in zijn leven in zijn eentje woont, dat wil ik hoe dan ook vermijden.

Het lijkt me echter wel heel fijn. Dat hij er gewoon altijd zou zijn en dat je op een bepaalde manier juist meer een eigen leven kan leiden omdat je weer samenkomt bij elkaar. Ik krijg het er iig niet benauwd van en kan me goed voorstellen dat mensen dat willen. Ik zou hem ook wel elke dag om me heen kunnen verdragen hoor ;) Tuurlijk zouden er ruzietjes en dergelijke ontstaan, maar dat is juist gezond lijkt me.

Kan dat niet altijd misgaan?

Ik denk (weet) dat je niet overal ruzie over hoeft te krijgen, ligt er maar net aan hoe je er zelf en je vriend(in) er mee omgaat. :) Maar goed, ik woon lekker samen en dat bevalt me prima en mensen die liever eerst een tijd op zichzelf willen wonen: (y). :) Dat moet iedereen voor zich weten. :)

Ik heb ook eerst drie maanden oid op mezelf gewoond. ;) M'n vriend niet. :)

Precies. Júist niet.

Wij waren vanaf het allereerste begin al zoveel mogelijk bij elkaar, en na een jaartje zijn we toen maar officieel samen gaan wonen in een ander, iets groter huisje. En gek, dat was toch even wennen. Gewoon, vanwege de praktische beslommeringen, we maakten daar in het begin heel pragmatische afspraken over, maar dat werkte dus niet. We lieten het al snel spontaan gebeuren, je groeit ook in elkaar, en toen ging het verder vanzelf.