Rockopera's
 

Wat vinden wij op dit forum van het fenomeen rockopera?

Zo heb je dus bijvoorbeeld Tommy van The Who (overigens ook wel hét voorbeeld van een rockopera) die niet alleen qua tekst een doorlopend verhaal vertelt, maar ook qua muziek thema's heeft die steeds terugkomen.
En The Wall van Pink Floyd is dan misschien ook wel aan te merken als rockopera, maar echt meer voorbeelden ken ik eigenlijk niet. Wat is er dan zo moeilijk aan het maken van een "goede" rockopera? Moet het qua tekst briljant zijn, of qua muziek steeds op elkaar lijken, moeten er dezelfde thema's inzitten: wat is de essentie?
Of is een rockopera misschien überhaupt achterhaald en kun je je tegenwoordig als artiest beter concentreren op gewoon goede nummers maken?

En voor de mensen die zelf in een band spelen: zouden jullie hier zelf ooit aan gaan beginnen, of lijkt jullie dat te moeilijk?


Krummeltje.

Je wil zelf een proberen te maken?

Al mee bezig. Maar ik vroeg me eigenlijk gewoon af waarom er niet meer worden gemaakt dan die twee die ik net noemde. Of beter: waarom er niet meer zo beroemd zijn geworden.

mss, omdat er heel veel tijd en geduld in gaat zitten en de meeste artiesten daar geen zin/tijd voor hebben... Daarnaast kan et natuurlijk ook nog aan de platenmaatschappij liggen, dat die er geen markt in zien...

Dat zou wel kunnen ja, daar had ik nog niet aan gedacht. Maar misschien is het wel gewoon heel 'moeilijk' om een rockopera te schrijven, omdat je gedwongen bent steeds hetzelfde onderwerp aan te houden. Maar ik kan je vertellen dat het wel heel leuk is om aan te werken, en om allerlei verwijzingen naar bijvoorbeeld Tommy erin te stoppen.

"wat dat betreft was hij nog sterk, hij had zijn ogen nog, zijn oren en zijn stem"

haha, nou, ik ben benieuwd, als ie af is, wil ik em best wel eens horen...

maar verder heeft NIEMAND hier een ongezouten mening over? Fout zeg! :nono:

Eehm, wat moet ik me voorstellen bij een rockopera? :o

Rockopera´s ken ik niet.
Wel Metal Opera´s. In die categorie is Ayreon enorm aan te bevelen. Avantasia is ook wel leuk en Aina kan er mee door :)

Ik houd van rockopera's!

Jesus Christ Superstar, Rocky Horror Show (ja, das ook wel een beetje een rock-uhm-musical), Tommy. Ook Ayreon (Into the electric castle!) en vooral Streets en Dead Winter Dead Savatage zijn erg fijn.

Avantasia vind ik op z'n tijd ook goed te doen, maar das toch meer metal.

Ayreon is ook meer metal gericht :) Electric Castle is erg goed btw ~~. The Final Experiment is ook geweldig!

Als je geen rockopera's kent, raad ik je toch eens aan de cd-versie van Tommy van The Who te kopen. Die kost maar iets van 10 euro ofzo, tegenwoordig.

Maar goed. Een rockopera is een album van een band, zoals bijvoorbeeld the Who, dat geheel over hetzelfde onderwerp gaat. Het vertelt in de tekst een chronologisch verhaal, in het geval van Tommy gaat het dus over het jongetje Tommy dat niet kan horen, zien en praten, en hoe dat is gekomen... zoiets. Tommy bestaat als ik mij niet vergis uit een stuk of 28 nummers.

Jesus Christ Superstar is ook zoiets, maar dat is met beeld.

:p

the decline van nofx :rolleyes:

Is dat wat ze in het engels noemen een "concept album" of heb ik het nu fout?

igg ik denk dan dat Metropolis part 2 : scenes from a memory een "Rockopera" is...

Tommy, is ook een rock opera

tommy is dé kippenvel cd voor mij, geniaal, is vrijwel onmogelijk om een goede rockopera te maken en denk dat er echt maar weinigen zijn die dit eventueel zouden kunnen

ik ga het miss proberen
wie helpt er mee?

Hmm, ik wist niet dat DWD ook een rock opera was. Savatage heeft altijd wel een centrale thematiek, zijn het dan gelijk operas?

Ik wist niet dat er ook meisjes leefden die van Savatage hielden ^^ Wat goed!

Ik denk dat 'conceptalbum' misschien nog wel een betere beschrijving is dan rockopera.

Symphony X - V, Haggard - Awaking the Centuries, Lacrimosa - Elodia.. 3 prachtige meesterwerken, mijns inziens.

Zeikerd :P

Ja, ok, Ayreon is ook wel metal-achtig, maar niet zo metal als Avantasia vind ik. In Ayreon hoor je bijvoorbeeld (op Into the electric castle dan) nog duidelijk de Pink Floyd invloeden, die kan ik bij Avantasia niet zo snel vinden.

Ik vind Streets en DWD wel rockopera's omdat het verhaal er stukken dikker bovenop ligt dan als bijvoorbeeld The Wake of Magellan of Poets and Madmen, waar het de muziek veel minder een verhaal zelf vertelt maar de muziek wel op het verhaal gebaseerd is (snap je het nog ? ;)) TWOM en P&M vind ik dan ook conceptalbums en geen rockopera's.