Mijn opa
 

De Deken des Doods ontvouwt zich,
In een koele, koude nacht.
Een leven zonder opa,
dat ligt buiten gedachtenkracht.
Mijn hele leven was hij daar,
kaal en ook een beetje suf.
Maar steeds was hij zo blij te zien,
dat ik er ook weer was.
En nu is hij dan bijna dood,
en zie ik dan het licht:
Houdt van mensen om je heen,
Want ik zie nu dat dat belangrijk is.

Mja, vandaag gehoord dat mijn opa waarschijnlijk zeer binnenkort overlijd, ik weet dat het een gedicht van niks is, maar ik wilde het toch even posten, ik zie nu pas in hoeveel ik eigenlijk van mijn opa hield :(

;) eerlijk gezegd zit ik nu een potje te janken. Mijn opa is al even overleden, maar dit laat zien wat het missen van een familielid met je doet. Kippevel... echt mooi ;)

Sterkte :s

mijn oma ligt ookal een paar weken op sterven en het gedicht doet me wel wat.
Voor een gevoelsgedicht vind ik hem echt wel goed, misschien komt dat wel omdat we in hetzelfde schuitje zitten!
sterkte!

Ik heb geen opa's