|
Draag jij een pijn met je mee?
Ja...Nee...?
Ben wel benieuwd hoe het met de jeugd gesteld is. |
neuh
|
soms gaat alles erg stoef, soms no probs..
|
Tussen de tweede en de derde optie in.
Ik denk overigens niet dat dit een waar beeld over de 'gesteldheid' van de jeugd geeft, doordat een forum als dit toch wel een soort van 'verzamelplaats' is voor mensen met problemen ed. Maar goed. |
Af en toe komt er iets naar boven maar het is beheersbaar. En nu doel ik eigenlijk op de afgelopen paar jaar. De tijd daarvoor denk ik niet echt aan en daar heb ik verder ook geen last/moeite meer mee. Ik denk dat dat nu wel verwerkt is.
|
Niet tot nauwelijks, ik heb sterk het gevoel dat ik alles verwerkt heb...
|
Citaat:
Hoet het met de jeugd op psychologie is dan... |
Citaat:
|
Laatste optie...
Nja, hopelijk biedt m'n nieuwe therapie weer meer perspectief :) ...Op zich helpt m'n medicatie wel.. Doch, je kunt iemand wel volstoppen met anti-depressiva en benzodiazepinen, de pijn haal je er niet (helemaal) mee weg. |
Ik heb alles verwerkd wat er is gebeurd. Soms wel jammer want dan waren het leuke dingen maar toch
|
Citaat:
Maar misschien zit ik er wel helemaal naast :) |
ik ben nu vanalles aan het verwerken.. maar heb gelukkig ook momenten waarop ik even nergens aan denk.. (tzijn wel recente gebeurtenissen.. maar met 'oude' dingen loop ik ook rond)
|
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs.
Meeste dingen gaan goed, maar soms dus niet. |
Zwaar chronisch, het is niet lichamelijk, maar het breekt me mentaal wel op. Ik ben wel blij dat ik nu een vast ritme [werk], een uitlaatklep [muziek - drummen] en een luisterend oor heb [ex-vriendin, tja, klinkt vaag, maar we zijn nooit met ruzie uit elkaar gegaan, nog steeds dikke vrienden].
Ik moet niet te hard willen nadenken, dan wordt het in die bovenkamer weer een chaos, en dat kan ik niet aan ... misschien dat ik het een keer zal proberen te omschrijven, kan het nu alleen niet in woorden zetten ... |
chronisch. toch hoop ik dat ik er ooit mee om kan gaan, zodat het geen last hoeft te zijn.
|
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs. Het kan natuurlijk niet altijd goed gaan, k heb zo mn ups en downs, maar over het algemeen gaat het goed en draag ik niet veel pijn met me mee.
|
Ik beschouw de last die met me meedraag als (redelijk) chronisch.
Van de afgelopen jaren, constant geconfronteerd worden met je 'probleem' (een persoon in dit geval) en maar machteloos moeten toekijken en je écht bijna constant rot voelen. Ookal zijn er positieve momenten, deze worden vaak opgeslokt door het grote 'evil' geheel. Bah. :o |
Ja, ik draag wel behoorlijk wat pijn mee, op dit moment gaat het wel aardig, maar van binnenin voel ik me soms echt klote, ik baal soms zo van bepaalde mensen in mijn leven, en ik mis mijn overleden broer soms heel heftig!
liefs T.S |
mwah, 1 last, de rest is verwerkt.
maar die last is redelijk zwaar omdat ik er haast elke dag wel mee geconfronteerd word. maarja, je leert er ook wel min of meer mee leven denk ik. |
Ik denk dat iedereen wel íets meedraagt wat hem is bijgebleven uit zijn of haar jeugd wat pijn doet. Kan me niet voorstellen dat er ook maar één iemand is die een totaaaaaal onbezorgde jeugd heeft gehad. Kan ik me niet voorstellen eigenlijk.
Dus ja, ik ook. Ik draag ook verschillende dingen mee uit mijn jeugd die mij altijd bij zulllen blijven en die mij pijn doen. |
Citaat:
|
Nee. Ik spoor.
|
Citaat:
Mjah zal er wel aan liggen dat ik moe ben dat ik dit niet volg :o |
Ik beschouw de last die met me meedraag als redelijk chronisch.
|
niet of nauwelijks, ik heb(denk ik) alles wel verwerkt (y)
|
Heb een aanranding 3 jaar geleden niet verwerkt, maar ik denk niet dat je zoiets ooit echt kunt verwerken…
|
Ik beschouw de last die met me meedraag als (redelijk) chronisch.
|
Wel als stroef!!!
Ookal ben ik er niet dagelijks mee bezig toch word ik er nog vaak mee geconfronteerd, Misschien wel mijn eigen schuld omdat ik er nix aan heb gedaan. Ik heb wel gepraat maar blijkbaar niet vewerkt. Das niet leuk :( |
Ik heb iets meegemaakt waar ik altijd wel aan trug zal denken.....
:( |
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs
|
bepaalde dingen vergeet je niet meer, door de pijn ja.
|
Ik heb geloof ik vrij weinig echt erge dingen meegemaakt in m'n leven. Het enige dat ik kan bedenken is het verlies van mijn opa's en oma, wat ik voor de buitenwereld waarschijnlijk lijk te hebben verwerkt, maar in werkelijkheid krop ik alles op...
Buiten dit heb ik nergens last van. Dit draag ik dus wel met me mee, maar ik kan niet zeggen dat het een heel zware last is. |
heb gekozen voor
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs. al zat ik wel te twijfelen tussen die en de onderste. Ik heb natuurlijk wel een pijn/last die ik met me meedraag. Wel meerdere, maar ik stop het weg en de meeste tijd doe ik er niets mee en denk ik er niet aan. Dus soms gaat het stroef en soms is er niets aan de hand.. |
de laatste optie
|
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs.
maar ik denk niet dat je een realistisch beeld krijgt van de nederlandse (jeugdige) bevolking als je dit op het psychforum gaat vragen. een grote meerderheid heeft hier toch wel zijn / haar problemen, waardoor het nu lijkt dat een groot gedeelte van de jeugd veel en grote problemen met zich meedraagt. xxx |
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs.
|
Ik beschouw de last die met me meedraag als (redelijk) chronisch.
Redelijk is een understatement. |
Hmmm ik heb een aantal dingen meegemaakt die ik nog steeds aan het verwerken ben. Ik ben al 2 jaar in therapie daarvoor, en ik heb er een opname opzitten.
Het probleem is dat ik het niet KAN verwerken, dat komt omdat ik er nog midden in zit. k Woon namelijk nog thuis, en het probleem ligt thuis.. Dus maar wachten tot ik 18 ben en dan het huis uit vluchten, om het op een andere manier te bekijken en het te verwerken. |
ik draag ook een paar lasten met me mee die ik nooit zal kunnen vergeten en wss wel de rest van mn leven me zullen beinvloeden op sommige gebeurtenissen , hoe ik er reageer...
|
Ik weet niet hoe ik het beschouw, maar op dit moment voel ik me gewoon zwaar klote... hep werkelijk geen idee hoelang het aan gaat houden... Er zit 10-11 jaar haat en agressie opgekropt. die krijg je er nie zomaar uit... en k wor ook steeds depressiever naarmate ik erover na ga denken... :( :evil:
|
Niet of nauwelijks, heb alles verwerkt.
|
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs.
|
Soms gaat alles erg stroef, soms no probs...
Zit zo nu en dan nog wel eens met alles in de knoop, maar kan soms ook heerlijk aan niks denken en nergens mee zitten |
Niet. Ik heb eigenlijks niks ergs om te verwerken. Oké, familieleden die overleden zijn die heb ik toch nooit gekend of vaag gekend, zodat ik er in ieder geval geen last van heb gehad.
|
Ik heb alles wat er gebeurd is (is helemaal niet zo veel gelukkig) wel verwerkt, maar af en toe komt het nou eenmaal even boven en dan gaat het iets minder dan anders. Over het al gemeen ben ik best heel erg gelukkig met mijn leventje :D
|
Uit mn jeugd zijn er geen dingen die ik meedraag als een last. Ja, er zijn wel dingen die verwerkt moeten worden en die pijn doen maar dat is een relatie die net uit is gegaan.
|
Af en toe komt me iets te boven, doch het is beheersbaar.
|
Beetje tussen de eerste twee opties in.
Ik kan niet kiezen. :| |
Ik draag leed met me mee, ja. Ik heb gestemd op de optie dat het chronisch is.
Helaas. :( *zucht* Sommige dingen gaan nooit meer weg. |
Nee, maar dan moet je het zo weten te krijgen dat je ermee kunt leven en dat die dingen je niet gaan beperken in je doen en laten, en je niet lastigvallen..
Een pijn met je meedragen.. wie heeft dat nou eigenlijk niet?! Zoveel verliezen, ziektes, nare dingen enz. Punt is om ermee om te leren gaan en sterk te blijven! :) |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:06. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.