herken je dit?
 

Hey,

Ik heb een vraagje.

Ik ben deze morgen opgestaan op het zelfde uur dan gewoonlijk. Ik heb goed geslapen maar toch gaat het me niet vandaag. Ben al de hele tijd slechtgezind. Heb al een paar dagen momenten dat ik gewoon is wil janken als een kind. Weet niet waarom. Ik kan trouwens ook niet huilen deze dagen. Ik heb er totaal geen reden toe. Wel is het zo dat ik nog maar pas (vorige week nog) problemen heb gehad met mijn beste vriendin. Verhaal staat op l&r maar daar ga ik hier verder niet op in. Die problemen zijn intss opgelost. Ook is het zo dat ik nu mijn maandstonden heb, maar de zwaarste dagen zijn achter de rug. Ik zou nu normaal op school moeten zitten maar had er geen zin in. Ben alleen maar slechtgezind. Kon mezelf er echt niet toe dwingen naar school te gaan, terwijl het er op school allemaal heel goed aan toe gaat. Weet niet wat ik heb. Wil gewoon is janken maar dat gaat niet en ik weet niet eens waarom ik dat wil.

Herkent er iemand dit?

Groetjes Magicflower

Uhmz, mijn Belgisch is niet buitengewoon goed,- ik neem aan dat maandstonden hetzelfde als menstrueren is (?)
Want, tijdens de menstruatie gieren hormonen door je lijf waardoor je wat geprikkelder/ emotioneler e.d. kunt zijn..
Een dipje hebben is normaal, hoe vervelend het ook is. Duurt het na jou idee te lang/ heb je het gevoel dat er meer aan de hand is, kun je altijd een afspraak met je huisarts o.i.d. maken..

Goodluck :)

Yep da klopt :D

Bedankt voor de tip. Mss heeft het daar idd mee te maken. Ik weet het niet, voel me gewoon vreemd.
Och, ik blijf morgen nog een dagje thuis om de batterijen op te laden. Ik moet morgen toch gaan zwemmen met school en da gaat nu toch ni duss.......
Na het weekend kan ik er wss weer helemaal tegen.

heb ik ook heel vaak ja, dat ik me ineens heel slecht ga voelen en superverdrietig word en zou willen huilen.... vooral de laatste tijd.... kheb zelf nog niet eens een idee wat het is, het spijt me, misschien ligt het aan gevoeligheid?

Ik heb het met periodes. Ik heb er soms wekenlang geen last van en soms meerdere keren op een dag. Gevoeligheid? Zit iets in, ik kan me de stomste dingen soms verschrikkelijk aantrekken.

Groetjes Magicflower

Ik denk dat het ook (deels?) met de puberteit ed te maken
heeft... Wat niet betekent dat je het niet serieus moet
nemen oid, als het je te lang duurt, je je er niet lekker meer
bij voelt of wat dan ook, ga dan naar de huisarts... :)

bedankt voor de tip

Ik denk gewoon een combinatie van, niks ernstig, gewoon jezelf ff lekker verwennen....chocola, warme douche, gezichtsmaskertje en je kan er weer tegenaan!!!
DIe dagen heeft iedereen denk ik, al hebben sommige er meer last van dan andere!

Ik herken het wel ja. Ik heb ook wel eens van die dagen en eigenlijk denk ik dat dat wel redelijk normaal is en het best veel voorkomt. Het blijft raar en rot, maar het is nu eenmaal zo.

Sint-janskruid wil wel eens helpen, maar dit is geen wonderpilletje of zo....het begint pas na twee-drie weken te werken.
Het is een natuurlijk middel en je kan er niet aan verslaafd geraken. Ik neem de 'Kira' pilletjes.

offtopic
Je kunt aan alles wat jou een goed gevoel geeft verslaaft raken...

Hey ieder1,

Ik heb over mijn vervelende momenten gesproken met de huisdokter. Die heeft mij enkele dingen doen inzien.

Een hele tijd geleden postte ik hier het topic "ik zit op slot"
Ik had er niet bij stilgestaan als de dokter niks had gezegd maar die huilmomenten hebben daar idd nog steeds mee te maken. Tis allemaal zo dubbel: Langs de ene kant wil ik geen slot meer en wil ik me openstellen voor mn klasgenoten en vriendschappen met hen opbouwen, langs de andere kant wil ik buiten school liever niks met hen te maken hebben. Ik vind hen zo verschrikkelijk oppervlakkig. Ze babbelen zelfs waar de lk's bij zijn (weliswaar in hun eigen codetaaltje, maar da begrijpt iemand die dikwijls dingen erover hoort na een tijdje ook) over bijna niks anders dan sex. ALS hun verhalen kloppen, wat ik sterk betwijfel, kan ik met jullie heel intieme dingen over hun sexleven delen. Het gaat tss die meisjes bijna altijd daarover.....Ik word het stilaan beu. Wat de jongens uit mijn klas betreft: die praten altijd over voetbal en rolstoelhockey, waar ik dan weer bijna niks van ken.

Nu komen de examens eraan en das ook al zo dubbel. Ik bedoel, langs de ene kant heb ik faalangst en langs de andere kant heb ik 0,000000 motivatie om te leren. Het intresseert mij totaal nimeer, en kan mij geen 2 minuten op de leerstof concentreren.

Het feit dat de lk's je toch proberen te pushen om te leren en het hele klasverhaal werd me vorige week donderdag teveel. Als gevolg heb ik donderdag, vrijdag en maandag thuisgezeten. Kon mezelf er niet toe aanzetten om gewoon naar school te gaan, zelfs dat was teveel.

Met de steun van de enige 2 vriendinnen die ik heb op school hou ik nu vol. Alleen omdat ik die 2 anders niet zie, ga ik naar school. Ik heb me de voorbije dagen echt aan die meisjes moeten optrekken want ik zag het echt niet meer zitten eind vorige week.

Tot hier het lange verhaal.

Nu weten jullie ook weer hoe het met me gaat. Bedankt voor het lezen.

Groetjes Magicflower

Door te leren en over te gaan/te slagen kun je wel van die school af en naar een vervolg opleiding (waar meestal wat minder oppervlakkige mensen rondlopen).

Probeer een oplossing te vinden je probleem, idd met behulp van vriendinnen en misschien een leerkracht of (één van) je ouders of desnoods je huisarts. Zoek eventueel buiten school mensen die wel dezelfde interesses hebben als jij, kan soms ook erg helpen.

En probeer zelf iig de motivatie voor school terug te vinden, je doet het uiteindelijk voor je zelf, niet voor anderen.

En fijn dat je zo'n gesprek met je huisarts gehad hebt. :) (y)

Sterkte en succes.

Sorry, maar daar zit je echt fout. Ik heb niet eens een diploma als ik van school afga. Ik ga ni over/blijven zitten. Sommige lessen komen ieder jaar terug. Want ik zit in het buitengewoon onderwijs en het is een heel raar schoolsysteem op onze school. Ik zit met jongeren in de klas waarvan sommige vorig jaar 3 buizen hadden en ik had er geen enkele. Het draait op school allemaal om denkniveau en punten zijn er eigk niet zo belangrijk.

Dusss.....Nu moet jij mij is vertellen waarom ik moet leren, als ik ni eens weet of ik met mijn handicap ooit zal kunnen gaan werken. Zelfs al zou ik werk vinden, weet ik mss niet eens 100% zeker of ik het aankan, all1 al door mn handicap.

Ook op het buitengewoon onderwijs ben je op een gegeven moment klaar met school, lijkt me. Bepaalde lessen komen op iedere school ieder jaar terug, maar als je ze niet haalt, dan doe je in het algemeen langer over een school dan wanneer je goed je best doet en alles haalt enz. Dan ben je iig sneller van school af en dat is wat ik bedoelde. (Of werkt dat bij jullie ook anders?)

Waarom je moet leren? Dat zul je voor jezelf uit moeten vinden. Ik weet ook niet of ik het werk wat ik zal vinden aan zal kunnen (ivm chronische ziekte), toch ga ik er voor. Waarom? Omdat ik geen zin heb om (nu en later) de hele dag thuis voor de tv te hangen en me nutteloos te voelen ed. Omdat ik iets wil bereiken, al is het alleen maar voor mezelf (dus iig bv. een diploma).

Ik weet btw niet wat voor handicap je hebt? Maar misschien zou je je eens kunnen gaan oriënteren op wat je mogelijkheden allemaal zijn? Er zullen er ongetwijfeld wel één of twee zijn of niet? Misschien kan iemand je op school of iemand anders die daar zicht op heeft je daar bij helpen?

(Ik woon btw in Nederland, hoe het buitengewoon onderwijs in België precies in elkaar zit weet ik ook niet (lijkt me ook logisch), maar voor zo ver ik weet halen mensen in Nederland die op het speciaal onderwijs zitten (zo heet het hier) ook gewoon een diploma enz. Ik wist dat je speciaal/buitengewoon onderwijs volgde (staat in je profiel), maar ik reageerde misschien teveel vanuit een 'Nederlands oogpunt'.)

Je bent nr. zoveel die er op hamert om met lk's te gaan praten. :) Je hebt gelijk, net als iedereen die dat zegt. Maar ik weet dat ik binnen 2 jaar pas echt zicht er op zal krijgen wat ik kan gaan doen. Pas dan word ik echt voorbereid op mijn toekomst, ook puur praktisch gezien. Dus het zal me na verloop van tijd allemaal wel duidelijk worden uit zichzelf denk ik. :) Er zijn idd ook Belgische scholen voor speciaal onderwijs waar je een diploma kan halen. Maar mijn school behoort niet tot die categorie. Langs 1 kant wil ik er ook niet weg, want ik ben er mn hart toch btje verloren dankzij die vriendinnen :)
Och ik zie wel wat er gebeurd maar in de nabije toekomst word mijn verre toekomst ook zonder dat ik ga praten hopelijk wel een stuk duidelijker. :)

Waarom wil je niet met docenten praten?

Hey,

Ik ga nu niet met lk's praten omdat ik weet dat die nu toch door zullen blijven hameren op examens. "dat je toch maar je best moet doen voor jezelf, om jezelf een goed gevoel te geven, om toch nog dingen bij te leren en omdat het goed is om van dingen kennis te hebben".....ken da gezeik al, hoor ik in mijn school zonder dak ga praten al vaak genoeg......kan ik nu missen als kiespijn.

Is het mss een idee om is met een psych buiten school te gaan praten?

Ik heb net die tip gekregen maar vind het zo belachelijk.

Ik bedoel, ik heb het gevoel dat ik dat niet nodig heb.
Ik klap mss wel dicht in groep maar bij iemand apart kan ik uren doorbabbelen over vanalles zonder ophouden :) Ik ben onzeker en heb faalangst. Ik denk ook vaak negatief en ben snel down, maar dat ligt denk ik gewoon aan mijn karakter.

Ik vind mezelf een aanstelster om voor zoiets naar een psych te gaan. Daarom zeg ik dat ik het belachelijk vind. ik vind het allemaal niet echt een probleem. maar toch zit ik er mee en wil ik er iets aan doen.

Ik weet het niet. Iemand die dit begrijpt? is naar een psych gaan een oplossing of is dat in mijn geval echt zo belachelijk als ik denk?

Groetjes Magicflower

Zo'n psych is een objectief persoon, kijkt weer anders naar dingen, enz. Wie weet heb je er wat aan. Je zou het iig kunnen proberen. En bijkomend voordeel is dan ook dat je misschien kunt gaan werken aan dat dichtklappen, onzekerheid, faalangst, vaak negatief en snel down zijn. Veel mensen zeggen bij dat soort dingen 'dat ligt gewoon aan mijn karakter', maar dat hoeft absoluut niet zo te zijn.

Ik denk dat er mensen met kleinere dingen naar een psycholoog gaan. Jij zit hiermee, dus dan is het voor jou een probleem. Misschien geen levensbedreigend iets, maar wel iets dat je bezighoud. En wanneer het dat niet zou doen, dan zou je, denk ik, een heel ander leven hebben. Bovendien wil je er iets aan doen.

Misschien kan je nog eens met je huisarts overleggen? Je huisarts moet je, denk ik, ook doorverwijzen (of is dat in België anders?).

Uiteindelijk moet je doen wat jij denkt dat goed is en wat jij wilt, maar ik denk dat die psych helemaal niet zo'n gek idee is.

Ik kan alleen maar iets zeggen over je faalangst , ik heb dat ook en vooral bij een exaam klap ik toe en word ik er ziek van , maar toen ( 2 jaar geleden ) ben ik naar en groep geweest die werken voor je faalangst weg te krijgen en ik ben daar een jaar geweest en sinds dien heb ik bijna / geen last meer van mijn faalangst !? Als je bij zo'n groep eens wil gaan kijkne zal ik je een adresje geven ?!



Groetjezzz Vanessa .

Ik zou het absoluut niet weten. Heb nog nooit echt therapie gehad. Of ja toch.....toen ik 13 was heb ik paar gesprekke met schoolpsych gehad. (maar of je dat echt therapie kan noeme :s )....Hielp me toen geen steek. Maar dat heeft hier helemaal niks mee te maken. Ik zit nu op een andere school dus ik krijg met diezelfde psych wss nooit meer iets te maken.

Ik krijg in elk geval binnekort van iemand uit mijn directe omgeving het adres van een psych. Dan kan ik altijd eens bellen. Als dan blijkt dat ik doorverwezen moet worden door huisarts kan ik daar nog altijd over beginnen. Maar ik denk niet dat mn huisarts daar moeilijk over gaat doen, want die leek me tijdens ons gesprek echt wel te begrijpen :)

Bedankt om me dat kleine duwtje te geven. Had ik nodig :)
Ik ga doen wat hierboven staat en dan zien we wel. Maar niks houdt me nog tegen om dat ook echt te doen. :)

Dit had ik nog niet zien staan toen ik postte :)

Wil da wel eens proberen. Ken je adressen uit mijn buurt? Ik kom uit de belgische kempen. Het is voor mij wegens omstandigheden nl niet zo makkelijk om afstanden te overbruggen.

Alvast bedankt.

Groetjes Magicflower

Ik kom uit Belgie en ik ga al meteen een paar zoeken :D !?
Ik post ze zodra ik ze heb !?


Groetjezzz Vanessa .

Succes iig!

(En echt fijn dat je zo'n fijne huisarts hebt, dat scheelt vaak een hele hoop. :))

PM anders ff as je ze hebt. Want tis allemaal nieuw voor me. veel over gelezen hier op psych. ma in de praktijk blijven er altijd dingen waar je niks over weet.

Anyway, you're an angel without wings ;) ....thx

Ik heb het idd met 'm getroffen ;)

All1 al het idee dat ik nu eindelijk de moed heb verzameld en dat ik er mss eindelijk echt iets aan kan doen maakt dat ik nu heel veel zin heb om te gillen van blijdschap :D

WHIIIIIIII!! :D

Wat er ook gebeurd met mijn examens, ik probeer het me zo weinig mogelijk aan te trekken en ik zie wel :)

Heykezzz , ik heb alles afgezocht :( en bijna niets gevonden jah in Brugge maar dat is te ver van Antwerpen :confused: ... ?!




Ik zal je wat info geven op msn heb je dat ?! :s



Groetjezzz vanezza :rolleyes: