Wind
 

Wind
zwaai eens
vergeet eens
om te vluchten
en zweef

Sta stil, met
ingehouden adem
en geef me
je onverlaten
blik

Zeg me niet
waar
je zal gaan
maar vanwaar
je komt

Vertel me
wat
je hebt gezien
zonder dat je
keek


Wind,
ga toch
en vergeet
je onbewogen jaren

woordangst?

leuk gedicht opzich,
maar het is het soort gedicht dat ik lastig vind om te lezen, lastig om voor te lezen vooral.

bijvoorbeeld:

waar
je zal gaan

maar goed, ehhhm leuk dus toch wel, al is het niet mijn manier van gedichten schrijven (ik had die voorbeeldzinnen bijvoorbeeld gewoon tot een zin gemaakt, maar goed, dat ben ik)

(y)
Ik hou eigenlijk niet zo van die korte gedichten, maar hij is wel mooi! Je wordt er alleen een beetje weemoedig van :( , maar dat kan natuurlijk ook je bedoeling juist zijn

Waarom ik die zinnen heb opgebroken is eigenlijk om er nadruk op te leggen, en dus ook op het woord "waar".
Maar vooral over het einde ben ik niet zo tevreden. Hebben mensen leuke ideeen?

Met het laatste niet zo tevreden? Het laatste couplet is juist het mooist...

Ik vind de laatste strofe een goede afsluiter, in de stijl van de 1e.

Sta stil, met
ingehouden adem

>>deze vind ik heel sterk!.

Verder, ik vind het mooi, Goede onderlaag.
Geen tips.

X.