Jongeren mogen tot 23 jaar niet werken en geen vaste relatie hebben
 

jongeren tot 23 jaar ( leeftijd gebaseerd op afstudeertijd) Moeten zich niet verwikkelen in een heftige relatie, en behoren ook niet hun tijd te besteden aan werken.

Waar deze stelling uit voortkomt: heel simpel: Bildung oftewel vorming. Deze beide factoren belemmeren het proces naar de volmaking van de mens. De jeugd is vanaf de puberteit in een wervelstorm van verandering, zowel lichamelijk en geestelijk, in deze periode doen ze veel kennis en ervaring op voor hun individu, ze vormen zichzelf. Juist in deze kwetsbare periode zijn werk en relatie een hinderende factor voor het kind om zich verder te ontwikkelen.

Ik zal beginnen met het eerste. De jeugd gaat steeds vaker een bijbaantje aan op jonge leeftijd, soms al op 15 jarige leeftijd. Waarom ze dit doen is zeer simpel: de behoefte worden groter. men wil meer uitgeven aan luxegoederen, wordt zich bewust van mode en groeps(consumptie)gedrag. Omdat ouders niet altijd willen bijschieten zullen ze daarom zelf een steentje moeten bijdragen. Dit werken gaat vrijwel altijd ten koste van de school.
Sommige studenten wekren doordeweeks, wat dus duidelijk leidt tot het verwaardelozen van huiswerk of hobby's. Anderen in het weekend, maa rhet weekend is juist bedoeld om uit te rusten, weer op krahcten te komen. Niet om je des te meer in te spannen voor een paar rotcenten en daarmee je vorming verwaardeloost.
Jeugd die werkt is doodsimpel kinderarbeid. Dat wat een eeuw geleden hebben afgeschaft en zo hardhandig tegen streden, komt nu weer noaar voren. hetzij in een verpakte vorm. Supermarkten trekken jonge kinderen aan die voor een schamel loontje op zaterdagavond de vakken vullen. En gemakkelijk dat het voor ze is, want laten ze een keer een pot appelmoes vallen, kunnen ze zo de laan uit worden gestuurd.
Dit is van de gekke, dat kinderen, meestal aangemoedigd door hun ouders, voor amper 2 euro per uur hun zaterdagavond naar de knoppen helpen. Deze tijd dient men te gebruiken om zich te verdiepen in zaken als muziek, literatuur, hobby's als sporten, tekenen, timmeren, creatief bezig zijn. De jeugd doet dit niet meer, en waarom: ze wordne niet meer door hun ouders aangemoedigd. Ja tuurlijk, begrijpelijk, want welke ouder heeft tegenwoordig nog tijd om zijn kind een fatsoenlijke opvoeding te geven, met alle tweeverdieners? En als zo'n kind dan op zaterdagavond thuis zit, dan maar naar buiten sturen, de straat op, met de gevolgen van dien. daarom lijkt ene beter alternatief: werken. Maar het is niet BETER het is een tweede manier van gemakzucht. Ouders komen onder hun verplichtingen als opvoeder uit, en laten het lot van hun kind over aan een werkgever, iets wara ze totaal geen grip op hebben. Tuurlijk, ze leren een stukje verantwordleijkheid, met anderen mensen omgaan. maar wat ze missen weegt zwaarder: hun vorming. Door het werken staat de ontwikkeling van het individu stil. Ze leren wel bepaalde vaardigheden, maar niet de echt elementaire dingen als ethiek, kennis, cultuur. Dingen die niet altijd even leuk zijn, maar die je wel een meerwaarde geven als persoon. Ze kunnen je alleen maar meer verrijken, en met hoemeer dingen je in aanraking komt, hoe beter je later jezelf kunt distancieren als individu, een plaats innemen in de maatschappij. je hebt wat te bieden, een persoonlijke ontwikkeling van heb ik jou daar. En dat moeten we weten door te zetten. Wanneer mensen klaar zijn met hun opleiding, en zich dara dus volledig, met de nodige afleiding, op hebben kunnen richten, is werk noodzakelijk ( en soms verplicht, niet dat het naar het absurde doorslaat en mensen op hun 30ste nog steeds geen werk verricht hebben)

dan het tweede deel. Geen relatie wil niet zeggen een arm sociaal leven. gene relatie houd ook niet in: niet flirten en andere vormen van het liefdespel.
Ik baseer het op ervaringen uit mijn klas. Leeftijdgenoten hebben relaties of verkeringen op en aan. Het draait hier voornamelijk, heb ik me laten vertellen, om gezelligheid, uitgaan, en...het lichamelijke aspect. Dit noem ik stilstand. Wat mensen niet doorhebben dat die gezelligheid wel leuk en aardig is, maar je er in feite niets van opsteekt. Je verrijkt jezelf er niet mee, het is een momentopname. Wat serieuzere relaties staan in de meeste gevallen ook stil. Twee individuen mogen elkaar houden van elkaar etc. Niet slecht bedoel, en ik beweer ook niet dat de jeugd hiertoe in staat is. maar in hoeveel relaties deelt men dezelfde passies, verlegd men elkaars grenzen, vult men elkaar aan? Het is zeer zeldzaam dat in een relatie een persoon de andere geestelijk verrijkt met interesses, deze bijvoorbeeld enthousiast weet te maken voor een totaal nieuw aspect van het leven, ineens een interesse voor mzueik aan te wakkeren nachten te praten over de sterren de maan, en dan niet op de liefdespaartjestoon. de werkelijkheid komt neer op dat men elkaar ziet, zo nu en dan sex heeft, gezellig uit gaat, de liefde voor elkaar toont, wat gezellige dingen doet, naar een pretpark, bioscoopje, gezellig samen op de bank. Voor velen de ideale situatie. Ik ze: je staat stil juist in deze belangrijke periode van je leven vergooi je jezelf aan iemand, die het natuurlijk wel op prijs stelt. Maar je staat stil, je ontwikkelt jezelf niet geestelijk, je blijft jezelfmet hoogstens wat meer kennis op het gebied van menselijke contacten.
Deze omgang is normaal in de samenleving. daarom verwacht ik ook veel kritiek hierop. Er is niets mis met gezelligheid. Maar de vroming moet voorgaan. men moet zich niet vergooien aan een persoon die laten misschien wel insignificant wordt. waar de gezelligheid een momentopname is, de liefde even leuk om de kriebels te voelen. Dan kun je beter jezelf inhouden wat gematigder omgaan met mensen, en meer tijd aan jezelf besteden. leer jezelf kennen, niet in de oppervlakkige manier, maar diep van binnen. Verrijk je met kennis, want kennis is macht, en ontdek zo je persoonlijkheid, je klaliteiten interesses en zo jou meerwaarde. Wat jou onderscheid van een ander

Misschien voor veel mensen verstandig inderdaad, maar voor mij is het niet van toepassing. Ik ben heel blij dat ik wél al een 3jarige relatie achter de rug heb en het een en ander aan werkervaring. Het is niet in boeken te vatten hoeveel ik daar van geleerd heb.

Uhuh, en je moet nou eenmaal altijd leren... :rolleyes:

In wat voor zielig bekrompen hokje wil jij mensen stoppen zeg? Dit is de meest waardeloze bullshit die ik ooit heb gehoord. Jij wil geen mensen kweken, jij wil een stel robots. Mensen moeten dit, en ze mogen niet meer dat. De rede?
Omdat ze zichzelf niet meer ontwikkelen.

ONZIN! Ze ontwikkelen zich juist in een relatie. Ze leren hunzelf juist kennen in een relatie. Ze leren lief te hebben, ze leren jaloers te worden en ze leren wat vriendschap nou echt betekend. Met werken leren ze zichzelf waarderen en voor hunzelf te zorgen. Wat jij als ontwikkeling ziet is boekjes wijsheid, 'respect' en ethiek. Dingen die niet alleen vergankelijk en persoonsgebonden, maar het zijn ook nog eens menignen van andere mensen.

Ik begin het idee te krijgen dat jij de personificatie bent van alles waar ik een hekel aan heb in een mens. Jij wil de mensheid veranderen in een stel schapen.

*klap klap*

Niks aan toe te voegen :)

het niet werken kan ik je wel enigzins gelijk in geven maar voor het tweede deel sluit ik me aan bij Stani. Sociale ontwikkeling? Ever heard of?

Je onderschat de relaties van je klasgenoten hoor volgens mij is het zeldzaam dat tieners een kom-binnen-neuk-neuk-zeg-geen-woord-en-weer-weg relatie hebben. In elke intieme relatie wordt je waarneming wel naa nieuwe gebieden geleid of je moet contacctgestoord zijn.
Je intellectuele ontwikkeling wordt ook geremd als er niemand is om alles tegen te vertellen. Je verhaal klopt hier van geen kant, echt

Hoe kan een mens nou volmaakt zijn zonder liefde? Als een mens uberhaupt al volmaakt kan zijn. Is liefhebben niet iets dat je moet leren. En als het dat niet is, dan is het iig wel iets dat jou dingen over jezelf en anderen leert Integendeel. Juist door het werk en een relatie ontwikkel je jezelf. Waar leid jij dat uit af? Ik werk op een vrijdagavond en zaterdag. Mijn schoolcijfers zijn niet minder dan van de mensen die niet werken bij mij uit de klas zoals ik al zei: bullshit. Door te werken doe je sociale contacten op, je leert in een team werken. Kinderarbeid = het verplicht laten werken van jonge kinderen. Ik mis in een weekendbaantje het 'verplicht' en het 'jonge' deel Onzin. Je hebt een contract waar beide partijen zich aan te houden hebben. meestal vrijdagavond en zaterdag. Eventueel zondag. Vaak niet op zaterdagavond. Foute conlusie. De jeugd doet dit niet in de tijd dat ze werken. Das iets anders volgens mij word je zeker door je werk ook gevormd. Zoals ik al zei: je leert veel als je werkt Wie ben jij om te bepalen wat een meerwaarde geeft? En dat kunnen mensen na hun 23e 'opeens' wel? Nee. Daarvoor heb je ook een bepaalde vorm van ervaring nodig Is dat geen verrijking dan?

Ik ben het met Silindistani eens. Uit welke blauw-rood ei ben jij gekropen??? Je klinkt als een lijder van de AJC (Katholike jongerenvereniging uit de dertiger jaren). Ik ga hier niet eens op in ook, heb serieus betere dingen te doen.

<hele lap onzin>

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!!!!! :D:D:D

Met een mbo-diploma kom je verder dan met Verlichting...
Toch moet ,aangezien een mens maar een keer gevormd kan worden, de vorming degelijk zijn opdat er een kritisch en wijs individu ontstaat.

REIE

En jij wil, dat die halve gaar die dit heeft geschreven gaat bepalen wat een goede vorming is voor jou?

Nee, de mens moet zelf tot deze inzichten komen, zonder ertoe gepusht te worden.

REIE

Buiten dat ik het totaal oneens ben met zo ongeveer elke zin in Optima's relaas mis ik de discussie van haar kant wel.
Het valt me op dat zij hier regelmatig een stelling deponeert en dan vervolgens angstvallig wegblijft uit de topic.

Jammer Optima want je zet hier een heel stuk neer met een nogal discutabele inhoud en je doet er verder niets mee.
Ik wil best ingaan op de tekst zelf maar zonder discussie met de oorspronkelijke poster zie ik niet waarom ik moeite zou doen.

Kortom;
oneens.

Voor mij dus de reden dat ik niet op haar berichten reageer.

Groetjes
Ben(die ook een keer met haar in discussie was waarna ze halverwege de discussie weg bleef :rolleyes: :)

Idem, daarom ga ik mijn best nieteens meer doen, helemaal als iemand anders al vrij exact mijn gedachten verwoord heeft.

Vrij frustrerend als een goed uitgewerkt betoog steeds verder wegzakt op de topiclijst omdat diegene waarop je gereageerd hebt een grote schijterd is.

wat als niet alle mensen dat kunnen

Dan worden ze gek, kunnen ze niks of gaan ze dood.

inderdaad
dus reie zit zwaar fout
de wereld is niet vol mensen die alles voor zichzelf kunnen regelen

De meeste kunnen dat wel. De mensen die dat niet kunnen zitten vaak in een of andere inrichting.

Nee, hoor hij zit niet fout.

Als ze dat niet kunnen is dat hun probleem, op de hardste manier gezegd. Zo gaat het in de natuur, zo gaat het nog steeds bij de mensen...

Sommige mensen kunnen idd zichzelf opvoeden (zoals ik) zelf tot inzichten komen. Anderen niet en die hebben een goede opvoeding nodig (dus niet die mij getracht wordt te geven).

Je kan iemand toch moeilijk verbieden om liefde te voelen?

het lukt best om het mezelf te verbieden... alleen gehoorzaam ik niet :D :( :p :mad:

Nou zal deze stelling nooit in de praktijk bewaarheid worden. Want zodra je voor je zelf kunt denken ga je dat ook doen, heet puberen. En daarna ben je ook nog lang niet 23. Er moet helemaal niks in deze wereld en ik weet nog niet of ik nou wel 100% mens wil zijn. Mensen zijn toch maar een stelletje achterlijke idioten. Oh jee, nu blijf ik achter in mijn mensheid...

abt van sion heeft minder woorden nodig om z'n punten te maken, maar ze hebben dezelfde waarde..........

:cool: (y)

die waarde is zo ongeveer gelijk aan 0 zeker? :D:D

ik vind het erg jammer dat Optima niet (durft te) reageert(eren). Op deze manier kan ik ook wel een discussie houden. je post een heel verhaal. daar gaan mensen op in en dan laat je niets meer horen. jammer.

Kijk nu eens, daar krijgt de abt van sion er ineens van langs voor wat optima zegt...
Maar nu we het er toch over hebben, de gedachten van optima zijn in weerwil van de meeste reacties eigenlijk zo gek nog niet. Ze heeft niet door dat de reacties even provocatief zijn als haar eigen stelling, en daarom is het jammer dat ze niet reageert.
Persoonlijk zou ik die leeftijdsgrens verlagen tot 21, of - voor mensen die niet serieus studeren - tot 18.

Eindelijk erachter gekomen dat je alweer unbanned ben?

Ik denk dat degene die die deze topic is begonnen, zichzelf vergelijkt met anderen. toen ik nog volledig naar school ging, werkte ik er ook bij, zelfs tijdens de examens en ik had geen enkele onvoldoende. Ook had ik toen al een vriend, en zelfs dat leidde er niet onder. Het ligt er gewoon aan hoe jij je opstelt, wat je prioriteiten zijn, en hoe je tegen het leven aan kijkt. Nu doe ik BBL (= 1 dag naar school, 4 dagen werken) en ik maak gewoon mijn huiswerk wat ik moet maken, en ik zie gewoon mijn vriend 5 x in de week. Het lukt allemaal perfect samen.

Als je voor je 23e niet mag werken en geen relaties mag hebben, dan is het enige wat dus wel mag: Met school bezig zijn. En dat ik ook zeker niet goed.

Als je werkt krijg je sociale contacten, als je alleen maar thuis met je huiswerk bezig bent niet. Als je alleen maar met school bezig bent zeggen je leeftijdgenootjes: Stuidiebol, leerpikkie etc en word je dus al vrij snel de pispaal, en hou je niks over.

Als je geen sociaal leven hebt door dat je alleen maar met school bezig bent dan kun je ook nooit een relatie krijgt, want je komt de deur niet uit.

Nee ik denk toch dat je maar beter WEL kunt werken, dan heb je afleiding. want alleen met 1 ding bezig zijn is niet goed.

En als je werkt leer je met je geld omgaan, als je een relatie hebt leer je met je gevoelens om gaan, en je leert hoe je je in een relatie moet gedragen. Het meeste is allemaal al gezegt en ik ben het dus eens met de mensen die het oneens zijn over de topic.

Oftewel ik ben het NIET eens met deze topic (n)

hehehe..:D

kern van waarheid
we leven langer dus we kunnen langer doen over alles
dus ook langer genieten van onze jeugd...
alleen genot is voor iedereen anders...

mensen zouden meer kennis moeten opdoen, meer culturele bagage met zich meedragen, en zichzelf ten volle ontplooien, volledig akkoord.
mààr: dat je daar alleen de kans voor zou mogen krijgen voor je vierenentwintigste verjaardag lijkt me bullshit. okee goed, in je jeugd wordt je 'gevormd', da's waar, maar ook als je gaat werken of als je een relatie hebt kan die vorming goed tot uiting komen! én je hebt toch je hele leven om culturele bagage op te doen... een mens is nooit te oud om te leren, en bovendien zijn de meeste jongeren nog niet zo begaan met kunst en cultuur. die interesse komt met de jaren, of naarmate je meer mensen leert kennen die zich er wel voor interesseren...

*blue*

Is school geen werk? Daar worden je ook allerlei dingen opgelegd die je soms absoluut niet nuttig vindt!

Nochtans heb ik vanochtend de stelling van Pythagoras, en die cosinus zooi toegepast bij mijn artistieke lessen (die uitdraaien op filosofische discussies, ipv werken...) om het aantal cm. karton te berekenen :) . Maarrrr ik heb er nooit om gevraagd om bij Engels verplicht te moeten antwoorden op "Is time travell possible?": "Yes, according to some scientists, bla bla bla"!

Volgend jaar kan ik eindelijk filosofie doen, maar moet ik wel eerst al die, voor mij nutte-arme, vakken dit jaar afronden met voldoendes!

REIE

als je er inderdaad op vooruit bent gegaan heb je het goed getroffen. Ik zeg niet dat relaties slecht zijn, ik zeg alleen dat ze ten koste kunnen komen van je ontwikkeling ( ik bedoel niet seksueel) je krijgt bepalde verantwoordleijkheden als je een ECHT serieuze relatie anagaat, of je verspilt gewoon tijd als je dit niet doet ( hedonistisch gedrag)

jou keuze bleek je ten goede te komen, dara heb ik vrede mee

[QUOTE]Silindistani schreef:
In wat voor zielig bekrompen hokje wil jij mensen stoppen zeg? Dit is de meest waardeloze bullshit die ik ooit heb gehoord. Jij wil geen mensen kweken, jij wil een stel robots. Mensen moeten dit, en ze mogen niet meer dat. De rede?
Omdat ze zichzelf niet meer ontwikkelen. [/quote[

het is niet vestandig dat mensen op zo'n jonge leeftijd al gaan werken of een relatie aangaan. Het is onmogelijk om zoiets grondwettelijk vast te leggen laat dat duidleijk zijn. En een stel robots? nee ik wil de mensen duidelijk maken dat je zo een meerwaarde krijgt die je anders laat liggen. Robots lijkt me meer eentonig gedrag, door bildung krijg je juist een gevarieerdheid aan individuen met ieder een eigen beweegreden motief interesse etc..geen robots goed ontwikkelde mensen

Citaat:

ONZIN! Ze ontwikkelen zich juist in een relatie. Ze leren hunzelf juist kennen in een relatie. Ze leren lief te hebben, ze leren jaloers te worden en ze leren wat vriendschap nou echt betekend. Met werken leren ze zichzelf waarderen en voor hunzelf te zorgen. Wat jij als ontwikkeling ziet is boekjes wijsheid, 'respect' en ethiek. Dingen die niet alleen vergankelijk en persoonsgebonden, maar het zijn ook nog eens menignen van andere mensen.

die aspecten ontwikkel je inderdaad in een relatie, menselijke aspecten hoe om te gaan met emoties. maar denk aan futiele liefdesspelletjes op de vrijdagavond, dat is toch tijdverspilling, je bent zo vervangbaar als ik weet niet wat, en wat steek je er mee op???? meer mensenkennis??? dan doen sommige mensen er wel erg lang over er ahcter te komen in wat voor cirkel ze leven

ohja en vind jij respect vergankelijk????????...hoor nu wat je zelf zegt dat is toch waanzin! mensen zouden vanaf hun 1e levensjaar al lessen in respect moeten krijgen!

en over meningen, ik ben voor meningen, BEARGUMENTEERDE meningen, amar omdat mensen meestal een stelling innemen ( ik heb het over leeftijdgenoten) en dan de argumentatie achterwege laten of drogredenen gebruiken waarvan ze het bestaan nieteens weten, dat is triest, dat is kortzichtig en ondoordacht. Door vorming weet iedereen een eigen mening te hebben EN die te kunnen verantwoorden.

Citaat:

Ik begin het idee te krijgen dat jij de personificatie bent van alles waar ik een hekel aan heb in een mens. Jij wil de mensheid veranderen in een stel schapen.

ad hominem reageer ik nieteens meer op.....

voor iemand van jou leeftijd had ik wel wat meer verstand verwacht....

ik zeg niet dat er NIEMAND moet zijn, natuurlijk sociale contacten zijn belangrijk erg belangrijk ze kunnen je nieuwe inzichten verschaffen, mensen leren respecteren ookal hebben ze een andere manier van leven of denken of een andere mening ( zouden trouwens veel mensne van dit forum een voorbeeld aan kunnen nemen). maar RELATIES dat is een heikel punt. Ik zeg niet dat mensne geen liefde kunnen voelen op jonge leeftijd, integendeel, ik zeg alleen dat de tijd die erin gaat zitten meestal niet evenredig is met de ontwikkeling. De dingen die je in een relaties leert, leer je vroeger of later toch wel, mensen die echt contact gestoord zijn niet. maar in relaties gaat het er juist om om er voor de ander te zijn, je gaat dan NIET nogeens denken ' wat schiet ik ermee op, hoe is deze persoon goed voor mijn ontwikkeling' dan ben je gewoon puur egoistisch bezig en raad ik je aan ermee te kappen. Relaties zijn nu eenmaal als het goed is onbaatzuchtig en stagneren daarom je ontwikkeling

Respecteer jij iedereen?? Om maar een recent voorbeeld te nemen, ik heb niet veel respect voor die Van der G. Je gaat geen mensen vermoorden omdat ze een andere mening hebben. Vind ik niet echt iets dat respect oplevert. Dus in zoverre is respect vergankelijk.

Is dit gericht aan mijn adres? Dan wil ik graag horen waar mijn verwerpingen "tries, kortzichtig of ondoordacht" zijn. Kan ik weer van leren, is goed voor mijn "vorming" ;)

een mens is niet volmaakt zonde rliefde, maar wat te denken, van jezelf al goed ontwikkeld hebben en DAN vor de liefde gaan. Als je echt weet wie je bent, wat je kan, je innerlijke ik hebt ontwikkeld, kun je je toch beter in een relatie storten dan een wankel en instabiel eendje? en dat je dingen over anderen leert, dat doe je HEEL je leven, met contacten, dus als je aan een relatie begint heb je die kennis al redelijk, als je dan ook zeker bent over je eigen ontwikkeling is het helemaal mooi


dus jij wilt eerlijk tegen mij zeggen dat jij bent gaan werken vanwege de sociale contacten?

je hoort mij NIET zeggen dat je je NIET ontwikkeld, maar die sociale contacten en team work wegen NIET op tegen je eigen ontwikkeling. En bij de meeste mensen ( ik spreek voor 60% van mijn klas, is werk en geld verdienen om te stappen prioriteit boven een goed boek lezen om bij te blijven in de klas.

precies daar wil ik naartoe. het maaktmij niet uit of je timmerman bent of chirurg als je maar na kunt denken, je jezelf goed ontwikkeld hebt een breed denkraam hebt. en DAT krijg je door Bildung

Kortom: ik heb maar beperkte internetmogelijkhedne, moet ik daarom maar COMPLEET mijn mond houden?

Hoe kun je nou weten wie je bent zonder dat je liefde gekend hebt? En daarbij: ik wil mezelf en de anderen in mijn klas niet vergelijken met instabiele eendjes.

Dat zal je mij niet horen zeggen. Tuurlijk ben ik ook gaan werken omdat wat extra geld te hebben. Maar dat neemt niet weg dat mijn werk extra sociale contacten geeft. Wie bepaald dat? Ik denk dat sociale contacten en teamwork een deel uitmaken van je eigen ontwikkeling Dat is denk ik een kwestie van planning. Je hebt (vaak) vaste werktijden (in mijn eigen geval vrijdagavond en zaterdag) en daarbuiten kan je je aandacht richten naar andere zaken die ook belangrijk zijn.

waarom zou dat zijn :confused:

aha, ;), dus toch...............

Citaat:

Ze heeft niet door dat de reacties even provocatief zijn als haar eigen stelling, en daarom is het jammer dat ze niet reageert.

a, jij weet 't waarom.....:rolleyes:

*bewondert Optima die toch bij haar standpunt blijft*
Ik heb je topic gelezen en veel wat erin staat is juist! Ik ben nu 20 en heb al veel meegemaakt op vlak van jongens. Ik ben nu vrijgezel omdat ik er zelf voor gekozen heb, als ik verliefd ben en een vriend heb, zoals onlangs nog het geval was, beïnvloedt dit me op alle vlakken, geraak ik het logische kwijt, ben ik mezelf niet, en verwart het me. Ik studeer nu nog en dat is voor mij op dit moment het belangrijkste. Soms eens flirten met jongens doe ik wel maar een vaste relatie, daar voel ik me gewoon nog niet klaar voor en ik voel me nog jong, ookal ben ik al 20, ik ben erg gesteld op mijn vrijheid. En een relatie met een jongen zou mijn leven inderdaad stil zetten want nu ik die rust heb, blijft er een grote interesse in kunst en cultuur, terwijl als ik een vriend heb, mijn aandacht uitsluitend naar die jongen gaat en dat is slecht voor de ontwikkeling.
Wat Optima schrijft klopt dus wel degelijk, maar ik denk niet voor iedereen. Qua werken heb ik soms eens een jobje gedaan, gewoon om mijn tijd te vullen en om wat geld te verdienen, maar inderdaad ik schiet er niet verder mee op, hoewel het je meer zelfstandig maakt.
Maar ik zou aan mijn leeftijd nog niet kunnen werken, ik wil nog genieten van mijn leven, het beste eruit halen, op reis gaan, sporten, creatief bezig zijn enzovoort en dat is juist wat belangrijk is in een leven! Want hoeveel jongeren hebben een passief leven en zijn niet geïnteresseerd in kunst en cultuur?!
Maar dit is mijn standpunt en iedereen heeft er zowat zijn eigen mening over.

(y)

dankje, alhoewel het me veel moeite kostte niet wanhopig te worden, geeft jou reply me alle moed weer terug.

ik denk dat jij er objectief op terug kunt kijken. mensne die nu in een relatie zitten zullen het stellig ontkennen, verlsuierd door de verliefdheid, en misschien wel reluctant dit in te zien....

Bij veel mensen is het inderdaad zo dat tijdens een relatie je totaal door de ander geconsumeerd wordt, wordt opgeist zeg maar. Dit is normaal, zo is liefde. Exclusiviteit, vooral als het op jonge leeftijd is. Ik kan me voorstellen dat wat oudere paren elkaar de virjheid geven om ook zelf een ruime vrijheid te hebben op andere gebieden, als interesses. Maar op jonge leeftijd wordt dit vrijwel vaak als bedreiging gezien. daarom doen veel partners afstand van hun 'ontwikkeling' en focussen op hun partner.

wat ik wel merkwaardig vind is dat je spreekt over rust. gaat er ene bepaalde onrust uit van een relatie? Want als ik het bij jou zie, is het die onrust die je belet de deuren open te gooien en ervoor te gaan. Dus wanneer de relatie over is, en dus de rust wedergekeerd heb je je vrijheid.
Het is natuurlijk, in uiterzonderlijke gevallen, ook te combineren, amar dat vergt veel zelfdiscipline en begrip van je partner die je ook de vrijheid geeft zonder zich in de steek gelaten te voelen.


inderdaad, het heeft vordleen als omgaan met anderen, zelfdiscipline e.d. maar deze zaken kun je ook opdoen met andere dingen. ga op een vereniging, en leer omgaan met anderen EN doe iets om jezelf nog meer te ontwikkelen en te vermaken! zelfdiscipline doe je op door iedere dag een uur in een goed boek te lezen ( hoeveel mensen kunnen dat opbrengen in deze tijd..maar weinigen)...de dingen die je bij werken leert zijn NIET uniek, en daarbij, je hebt de rest van je leven kans te werken.

ik ben blij dat jij een ervaringsdeskundige bent, en tenminste de eerste bent die niet meteen de aanval opent. Dankje voor je bijdrage :)

en ik vind dat je de juiste beslisisng hebt genomen

Ja ik vind van wel. Nu kan ik terugblikken naar m'n relatie van enkele tijd terug en ik voel me nu beter want ik vind meer innerlijke rust en dat is wat ik wil. Op het moment zelf had ik het niet door, ik werd verblind, verward en geraakte het logische kwijt. Het is een zeer goed gevoel om verliefd te zijn en ik ben onlangs nog verliefd geweest maar ik neem er opzettelijk afstand van. Want ik wil een ruimere kijk op mijn leven, niet alleen een jongen van wie ik gek word, aan wie ik elke minuut denk en naar wie al mijn aandacht gaat maar andere interesses. Ik heb nog een lang leven te gaan dus op vlak van liefde kan er nog veel gebeuren. (En meisjes van 14-15 die zitten te zeuren over hun liefdesleven vind ik toch een beetje stom, aan die leeftijd weet je niet eens wat liefde is.)
Ik ben al veel jongens tegen gekomen en heb al veel relaties gehad maar heb nog niet gevonden wat ik wil. Ik denk dat echte liefde heel mooi kan zijn, want dan vul je inderdaad elkaar aan en verruim je elkaars interesses maar voor mij is het al te vaak een stress-toestand en ik voel me nog jong... dat komt wanneer je er klaar voor bent vind ik.


Dank je en ik denk het ook, want voel me er het beste bij! Ik begrijp trouwens niet waarom iedereen hier zo kritisch en aanvallend reageert, misschien zullen ze later wel ondervinden dat echte liefde niet kan als je maar 15 of 16 jaar oud bent.
Liefs, Lady_x

Ok optima ik respecteer je mening wel over deze onderwerpen maar ik denk dat je te makkelijk denkt over dingen als bijbaantjes en relaties.
Ik heb zelf ook een behoorlijk lange relatie gehad en ik weet zeker dat ik hierdoor gegroeid ben. Juist door deze relatie (die overigens nu wel over is) heb ik mezelf voor een groot deel leren kennen. Ik heb namelijk nog nooit zo goed met iemand kunnen praten over dingen in het leven (dus geen koetjes en kalfjes) als toen. Hierdoor ben ik opener geworden naar anderen en kan ik het beter zeggen als me iets dwars zit, hier was ik eerst echt niet goed in.
Dat de relatie voorbij is vind ik niet erg, ik weet dat het beter voor me is. Maar het is niet beter voor me om de redenen die jij noemt. Het was niet zo dat we stil stonden ofzo, het ging juist te snel, ik kwam voor problemen te staan die ik nou nog niet kan oplossen en wat ook niet mijn taak is (sorry dat het allemaal een beetje vaag klinkt maar mijn ex had psychologische problemen waar ik verder niet te veel over wil vertellen). Maar ik hoop dus dat je ook begrijpt wat ik bedoel, ik denk dat je de relaties van jongeren teveel over één kam strijkt. Er zijn natuurlijk wel relaties waar het alleen om de gezelligheid gaat (waar op zich nog niets mis mee is) maar er zijn ook jongeren die in een relatie over serieuzere dingen moeten en willen nadenken als welke film ze dit weekend willen zien. En het is, in mijn geval, onzin om te zeggen dat je als je een relatie hebt je geen dingen doet op bijvoorbeeld cultureel gebied. Dat deed ik echt wel hoor, gewoon omdat ik er in geïnteresseerd ben. Als mensen een relatie hebben zitten ze echt niet dag en nacht bij elkaar hoor, misschien alleen in het begin van een relatie....

Wat betreft bijbaantjes denk ik dat het inderdaad een kwestie is van goed plannen en prioriteiten stellen. Maar ik zal wel moeten werken als ik bepaalde, volgens jou, goede culturele dingen wil doen. Een keer naar een theatervoorstelling gaan kost behoorlijk wat geld hoor en mn ouders betalen dat niet. Zo'n bijbaantje heb ik dus wel nodig om mijn hobbies uit te voeren!!!Ik ben het wel met je eens dat je schoolwerk er niet onder mag lijden. Uiteindelijk kan je nog bijna je hele leven werken.

Nou, ik hoop dat je door dit verhaal misschien een heel klein beetje op andere gedachten kan komen, vooral over het aspect relaties....

Lots of love