Pesten en de opvoeder
 

Er zijn enorm veel mensen die ik ken die gepest zijn (of soms worden). Lichamelijk en geestelijk. Er wordt veel aandacht aan besteed, mensen vragen zich af hoe ze met pesters om moeten gaan.

Tegelijkertijd gaan er dingen fout vanuit de opvoeders. Zij begrijpen dingen verkeerd en geven soms de verkeerde adviezen, waardoor de problemen niet kleiner worden. 'Probeer je houding eens te veranderen' is zo'n advies waarbij het slachtoffer de schuld al bijna in zijn schoenen geschoven krijgt. Bovendien is het zo vaag geformuleerd dat een kind daar eigenlijk niets mee kan.
'Zo erg is het niet' is misschien goed bedoeld, maar je vertelt het kind zo wel dat de problemen die hij heeft eigenlijk helemaal niet zo belangrijk zijn en dat hij er niet over moet klagen. Hulp inroepen wordt dan steeds moeilijker.
'En nu wil ik er niets meer over horen' is een manier om het probleem te verplaatsen. Als bijvoorbeeld een leraar dat zegt, verplaatst het probleem zich naar buiten de school. Als een ouder dat zegt gaat het probleem juist naar de school of naar de straat toe.

Hoe moet een opvoeder nu wel op pesters reageren? Is het belangrijk om de pesters te laten ophouden, of moet je een kind zo weerbaar mogelijk maken? Moet een opvoeder zich veel met het gedrag van kinderen bemoeien of is het verstandig zich een beetje afzijdig te houden? Komen de meeste gevallen op hetzelfde neer als het gaat om pesten of is ieder geval weer zodanig anders dat er telkens anders gereageerd moet worden?

Ik ben geen expert, maar het lijkt me dat het in de eerste plaats leeftijdsgebonden is - een gepest kind van 6 jaar benader je anders dan een van 12.

Ik heb geen kinderen, maar ik stel me voor dat in de eerste situatie (een vrij jong kind) ik de situatie oplos. Ik zou naar de ouders stappen van de pester en uitleggen dat ik hier niet van gediend ben.
Waarom deze benadering? In dit geval kan mijn kind de situatie nog niet begrijpen - het begrijpt alleen dat het niet leuk is, maar weet niet waarom en hoe het op te lossen. Door te laten zien aan het kind dat ik er voor hem of haar ben en de situatie oplos leert het te vertrouwen op mij als ouder.

In de tweede situatie (een puber) weet ik uit ervaring dat het zeer goed werkt om met beide partijen met elkaar te confronteren. Laat de pester zien wat het pesten met de ander doet; laat de gepeste zien dat de pester helemaal niet zo 'stoer' is als hij of zij zich voordoet.
Hiermee laat je de pester weten dat hij in de gaten wordt gehouden en dat zijn pestende gedrag vervelende gevolgen voor hem kan hebben.

Tot zover mijn spinsels

Ik heb het meegemaakt op mijn stage.
Twee lagereschooljongens pestten een lagerschoolmeisje. Maar dit meisje pestte op haar toer een kleuter.

Ik heb het personeel aangesproken, maar zij minimaliseerden de situatie. Ik heb toen wel de kinderen geconfronteerd met hun gedrag, maar ik was daar niet lang genoeg om resultaten te zien.

Het is een delicaat onderwerp en vanaf een bepaalde leeftijd zouden de kinderen het onderling moeten oplossen denk ik.

Ik denk dat beiden belangrijk is. Het pesten moet stoppen, voor het nog meer schade aan kan richten, maar het kind moet ook zo weerbaar mogelijk gemaakt worden (op de goede manier, want van pesten wordt je niet weerbaar), zodat het een volgende keer niet weer voorkomt.

Ik vind dat een opvoeder zich er iig mee moet bemoeien, direct of indirect. Alle gevallen van pesten zijn anders, dus moet er ook altijd anders op gereageerd worden. Wat in de ene situatie helpt, kan het bij de andere situatie nog erger maken, denk ik.

Ik zou niet met de ouders van de pesters gaan praten, buiten dat ik dat zelf niet zo'n geweldig idee vind, wordt dat ook overal afgeraden. Vaak wordt het daarna erger en/of de ouders doen het af met 'hij moet zich maar leren te weren', 'zo iets doet mijn kind niet' of soortgelijke opmerkingen. Daar heb je als ouder en als kind helemaal niks aan. Wel zou ik bv. met de leerkracht praten en als die niks wil doen met de directie. En als ook daar niks vandaan komt, dan zou ik een officiele klacht indienen.

Mijn ervaring is dat pesters met elkaar confronteren in bepaalde gevallen juist absoluut niet werkt. Ik weet dus niet of ik dat zou doen. Op de hogere klassen van de basisschool wel, denk ik, maar daar boven, denk ik, niet meer.

Eén van mijn stagementoren die schakelde de hele klas in als er gepest werd. De sfeer in die klas was sowieso erg goed, dat had hij al voor elkaar (best een lastige klas nl op zich). Ze wisten dat als er gepest werd, ze dat moesten gaan zeggen en dat dat geen klikken was. Ook als er in de pauze gepest werd, dan mochten ze hem halen of het later zeggen. Hij praatte dan met de kinderen enz. Ook leerde hij de klas dat als ze zagen dat iemand gepest werd, dat ze dan in moesten grijpen. En dat gebeurde dan ook regelmatig. En ik denk dat ook ouders hun kinderen dat kunnen leren. Ik denk dat daar heel veel van af hangt. Ik weet nog wel uit mijn eigen basisschooltijd, in de bovenbouwgroep waar ik zat werd aardig wat gepest zo nu en dan. Gelukkig waren er een paar kinderen die dan ingrepen en het kind dat gepest werd iig niet alleen lieten of het voor hem/haar opnamen.

Ik zou mijn kind (wanneer hij of zij dat zelf wil?) iig proberen te leren weerbaarder te worden. Bijvoorbeeld door een sociale weerbaarheidstraining en/of door een bepaalde sport. Ik zou proberen er veel met hem/haar over te praten en te zorgen dat hij/zij op andere gebieden ook genoeg positieve ervaringen op doet.

Hoe ik met het kind zelf om zou gaan, zou ook erg afhankelijk zijn van het kind. De één wil er graag over praten, de ander liever niet. Ik zou mijn kind iig duidelijk maken dat ik er voor hem/haar ben als er iets is en dat ik onvoorwaardelijk van hem/haar houd, wat dan ook (al zal het moeilijk zijn dat te geloven, maar goed).

Wat een post...sorry. :o

Op de basisschool ben ik (verbaal) gepest met mijn rode haarkleur (lekker makkelijk ja :rolleyes: ), maar ik was dan waarschijnlijk ook een 'gewillig' slachtoffer. Ik durfde nooit iets terug te zeggen en incasseerde dus alleen maar.
Omdat ik er nooit met iemand over praatte duurde het een tijd voordat mijn ouders doorkregen wat er met me was. Toen hebben ze zo lang tegen me gezegd dat ik gewoon moest schoppen of slaan als iemand weer rotopmerkingen aan het maken was.
Op school hadden ze zo'n regel dat je niks terug mocht doen, waardoor ik er niet aan wilde om wat terug te doen. In plaats van iets terug doen, moesten we het gaan zeggen tegen de leraar. Toen heeft mijn moeder met een van de leraren afgesproken dat ik een 'pester' mocht slaan en dat hij dan even net zou doen alsof hij niks zag :)
De volgende keer dat ik weer gepest werd heb ik een van die jongens keihard geslagen en toen hield het op... gelukkig :D

Ik denk dat je als ouder je kind dus moet leren iets weerbaarder te zijn, zodat je niet alleen machteloos incasseert. Tuurlijk moet het niet uit de hand lopen dat er bijvoorbeeld een vechtpartij ontstaat ofzo, maar een keer iets terugdoen tegen een pester kan echt geen kwaad als je het mij vraagt.

Ik vind niet dat je een kind moet leren om geweld (ook geestelijk) op te lossen met geweld. Ook omdat het bij sommige kinderen wel uit de hand loopt dan (beetje een zwart-wit voorbeeld, maar die Murat wist ook niet hoe hij dingen op een normale manier op moest lossen, dus gebruikte hij een pistool). Met weerbaarder leren worden, bedoel ik dan ook niet terug slaan.

Ik denk dat je aan slachtoffer en pester moet werken. Het slachtoffertje moet leren dat hij/zij geen deurmat is niet dat gedrag niet hoeft te pikken. De pester moet ook aangepakt worden. De beste manier om pester op te laten houden is sympathie en mededogen voor andere kinderen opwekken. Bovendien zal de pester zelf ook problemen hebben. Je maakt niet een ander het leven zuur omdat je zo lekker in je vel zit. Dus ja, ik vind dat de opvoeder zich er wel mee moet bemoeien. Hoe intensief die bemoeienis is, ligt aan het slachtoffer en aan de pester. Ieder kind reageert weer anders op aandacht. Ik vind dat ieder geval anders benaderd moet worden. geen twee kinderen zijn hetzelfde dus ook de situatie zal van keer tot keer verschillen.

Je moet in ieder geval jong beginnen met het bewust maken van de pester. Op de middelbare school denken de meesten al: "Het zal wel. Later!" en 10 minuten later wordt het slachtoffer nog erger gepest. Scholieren zijn imo een stuk minder vatbaar.

ooh hie zou ik nog op terugkomen ooit :bloos:

Ik denk dat je de pester en de gepeste met elkaars gedrag moet confronteren. De pester moet in feite een keer meemaken wat de gepeste voelt en anders om. Omdat vaak van beide kanten onbegrip is. De pester vind de gepeste dom, lelijk of weet ik wat, omdat hij of zij diegene niet begrijpt om wat voor reden. Maar de gepeste op zijn beurt snapt niet waarom hij of zij het slachtoffer is en krijgt een vertekend beeld van zichzelf omdat die de schuld zoekt bij zichzelf. :eek: vaag verhaal

De rol van de ouders die is voor de gepeste hun kind steunen waar mogelijk vooral niet de situatie accepteren en zeggen :"negeer het maar want dan vinden ze het niet leuk" het negeren maakt je namelijk tot een zeer gewillig slachtoffer.

De rol van de ouders van de pester is er achter komen waarom het kind zulk gedrag vertoond. De pester heeft zelf ook wel degelijk een probleem. En het pest gedrag afkeuren en het kind eventueel samen met een hulpverlener leren hoe het gedrag verandert kan worden. Agressie leren uiten om een positieve gecontroleerde manier. in plaats van ongecontroleerd en negatief

wat een verhaal :p Ik snap het zelf niet eens meer geloof ik :o

Light fighter

"Mijn kind pest niet." Zo zouden de ouders van de pester kunnen reageren. Wat zeg je dan als leerkracht/ ouder van het slachtoffer?

dat is niet helemaal waar!! Dat ouders dat zeggen want vaak vertoond een pester thuis ook probleem gedrag. Ze weten dus vaak wel dat hun kind heel vreemd kan doen. En als ouder verdegig je je kind tuurlijk maar de oorzaak van het pest gedrag is voor een deel in de gezinssituatie te zoeken of in het verleden dat het kind zijn of haar slachtofferrol heeft omgezet in een daderrol en dat is iets wat echt mega veel voorkomt en dat weet je als ouders ook. Mijn ouders zeggen nu ik deels van slachtofferrol naar daderrol ben gegaan nee dat doet ze niet, ze weten dat ik keihard ben tegen bepaalde personen. Ik pest NIET maar ik kan keiharde opmerkingen maken die richting pesten gaan.

De meeste ouders roepen echt wel, dat hún kind dat niet doet.

Je hebt mijn vraag niet beantwoord.

Maar toch ontkennen ze het. Schaamte en woede kunnen hierbij een rol spelen. Ik had op de basisschool een meisje in mijn klas die echt een vreselijk kreng was. Haar moeder hield glashard vol dat haar dochter het slachtoffer was! :|
Ouders worden misleidt door hun kinderen of hebben gewoon een bord voor hun kop. Dat jouw ouders de situatie onderkende betekent niet dat andere ouders ook zo reageren.

Ik denk zelf dat je eerst de opvoeders van de pester ervan moet overtuigen dat hun kind verkeerd bezig, en dan als opvoeders aan die pester eens laten voelen, hoe het voelt om gepest te worden!!!

sorry voor deze rare reactie,

nee okay ik geef toe niet alle ouders onderkennen het maar wel veel. het antwoord op de jouw vraag dan:

ALs leerkracht moet je dan sterk in je schoenen staan, die situatie kennen, kennis veel. En objectief blijven, met voorbeelden komen van dingen die de zoon/dochter heeft gedaan die eventueel te bewijzen zijn. Want de leerkracht is voor veel ouders heilig en die wordt vaak eerder geloofd dan de ouders van het slachtoffer als die naar de ouders van de dader toe stappen. Daar komt bij dat de leerkracht een buitenstaander is en dus een objectiever blik op de zaak zou moeten kunnen werpen. de overtuigings kracht van de leerkracht is dus heel belangrijk

Ik wordt een beetje moe van die 'alle geweld is zinloos/slecht'-uispraken. Ik ben het daar gewoon écht niet mee eens. Geweld kan best heel nuttig zijn. Natuurlijk is het beter om te praten, maar wat als dat niet helpt? Nog meer praten zeker? Je kunt wel blijven praten en misschien dat dat pesten dan uiteindelijk ophoudt, maar je wilt denk ik dat dat op een beetje een korte termijn gebeurd. In Bellenblaas' geval vind ik geweld dus goed, nuttig en gerechtvaardigd.
Ook vind ik dat haar ouders het goed hebben gedaan. Ik denk niet dat je tegen je kind moet zeggen dat ze het maar moeten negeren, omdat dat niet leuk is voor de pesters. Dat maakt ze alleen maar een hele makkelijke prooi. Kinderen moeten leren om voor zichzelf op te komen en van zich af te bijten als dat nodig is. Geweld is in dit geval echter niet altijd een oplossing. Bijvoorbeeld als de pester vele malen sterker is. Toch denk ik dat je dan door een beetje geweld kunt laten zien dat je niet over je heen laat lopen.
Ik vind het daarom eigenlijk ook vrij slecht dat je op school altijd maar alles tegen de meester/juf moet zeggen. Als er dan al een maatregel volgt, vindt die pester je alleen maar een nog grotere loser en gaat hij nog erger pesten om je terug te pakken. Sommige dingen moet je denk ik gewoon (grotendeels) zelf oplossen.

Ouders kunnen er denk ik best wel over praten met de ouders van de pester, alleen dan heb je gewoon een hele grote kans dat er niets gebeurd. Veel ouders vinden hun kind het mooiste, liefste en geweldigste wezen op aarde. Sommigen zijn misschien redelijk en zullen best van je aannemen dat hun kind pest, maar dan nog moet je maar hopen dat ze er iets aan doen. Mijn stiefmoeder vindt het bijvoorbeeld volgens mij wel stoer als mijn halfbroertje zou pesten... Die zou er in ieder geval écht niets aan doen.

Het enige wat je als ouder denk ik écht kan doen, is je kind steunen en het vertellen dat het niet over zich heen moet laten lopen. Misschien kun je een kind op een vechtsport doen. Niet om een eventuele pester in elkaar te meppen, maar voor het zelfvertrouwen dat je ervan krijgt.

Met iemand doodschieten los je idd het probleem op, die persoon zal je niet meer pesten of wat dan ook, je maakt er alleen wel een ander (misschien nog wel groter) probleem bij. Met iemand een klap verkopen schiet je lang niet altijd wat op, soms wordt het dan juist erger. Bovendien kunnen veel kinderen die gepest worden dat ook niet, lekker als je als ouder dan zegt 'sla maar terug'. Faalt het kind weer, want het kan dat niet. Daar heb je dan dus ook niks aan, integendeel zelfs, komt op hetzelfde neer als 'stel je niet zo aan' of 'los het zelf maar op'.

Ik vind niet dat je kinderen aan moet moedigen om geweld te gebruiken. Ze leren dan dat het gewoon is om op die manier dingen op te lossen en bij een aantal kinderen zal dat vergaande gevolgen hebben. Als ik een kind zou hebben en dat kind zou erg gepest worden en het zou eens terug meppen, dan zou ik, denk ik, niet kwaad worden. Maar ik zou het niet als idee aandragen, omdat ouders in de ogen van kinderen toch nog vaak altijd de waarheid spreken.

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je meteen mensen neer gaat lopen schieten. Maar als je gepest wordt, mag je van mij best slaan. Als het daardoor stopt, is het alleen maar goed. Maar het hangt inderdaad wel van de situatie af, want ik geloof best dat het het soms alleen maar erger zou maken. Maar ik denk dat het in de meeste gevallen wel zal helpen, omdat een pester een zwak slachtoffer wil hebben. Als dat slachtoffer hem/haar dan ineens gaat lopen slaan, gaat hij/zij waarschijnlijk op zoek naar een nieuw zwak slachtoffer. Dan verplaats je het probleem wel, maar dan is het in ieder geval niet meer jouw probleem.

Misschien dat je kinderen niet per se aan moet moedigen om geweld te gebruiken, maar ik vind dat je ze wel aan kunt moedigen om iets terug te doen. Ik ben het er wel mee eens dat geweld in principe niet goed is, maar soms werkt het gewoon best goed en ik kan ook niet echt medelijden hebben met zo'n pester.
Je kind aanmoedigen om een keer (terug) te slaan, vind ik zeker niet gelijk staan aan 'stel je niet zo aan'. Je erkent het probleem en zegt dat er iets aan gedaan moet worden. Het is wel een beetje 'los het zelf maar op', maar eigenlijk denk ik dat dat ook de enige manier is om het op te lossen. Ouders kunnen het naar mijn idee niet echt oplossen, dat moet het kind zelf doen. Misschien dat het daarbij hulp kan krijgen van school ofzo (als die die pester gaan straffen ofzo), maar dan heb je kans dat die pester alleen maar bozer wordt.
Het is denk ik heel moeilijk om iemand op te laten houden met jou te pesten, maar ik vind dat (bijna) alle middelen daarvoor geoorloofd zijn.

Je erkent het probleem, maar je zegt dat het kind zelf iets moet doen, iets dat het misschien helemaal niet kan. Wanneer een kind niet terug kan slaan, faalt het daar in. En er zijn zelfs nog ouders die dan zeggen dat het dan het kind zijn/haar schuld is omdat het niet slaat. Je kunt ook zeggen 'trek het je niet zo aan', ook iets dat het kind niet kan. Of 'stel je niet zo aan'. Allemaal dingen die het kind niet kan en waardoor hij/zij nog meer het idee kan krijgen dat het zijn of haar eigen schuld is.

Ik vind dat zeker niet alle middelen geoorloofd zijn om pesten te laten stoppen. Degene die pest is ook maar een mens. Wanneer een school iets doet dan kan dat op een andere manier, bv. de pester en de gepeste hulp bieden, bv. sociale vaardigheidstraining. En/of bv. de klas inschakelen. Er zitten meestal wel kinderen in de klas die best willen helpen, maar dit alleen niet durven. Door de klas als klas te activeren, durven er misschien een aantal kinderen wel in te springen. En door een goede sfeer in de klas, verminderd het pesten vaak al en/of springen er soms al vanzelf klasgenoten in.

Een jongen die ik van de middelbare school kende werd tot de derde klas veel gepest. Toen kwam hij erachter dat hij sterker was. Hij heeft één keer de grootste tegen de grond geslagen, toen was opeens alles anders. Iedereen vond hem opeens best aardig en twee jaar later was hij 'populair' (maar niet op een manier van zelf gaan pesten).

Wie zegt dat een keer hard slaan niet de oplossing kan vormen? Misschien niet de ideale oplossing, maar als je verder alles al geprobeerd hebt is het misschien wel de enige oplossing. Of wil je dan die ene oplossing vermijden en je de rest van je leven laten pesten door anderen? Dan breng je als het ware jezelf schade toe.
Natuurlijk moet je een kind leren niet te slaan. Maar als niets anders helpt moet je een kind ook leren voor zichzelf op te komen. Dat doen opvoeders naar mijn idee te weinig.

Ik zeg niet dat het niet de oplossing kan vormen, ik zeg dat je je kind niet aan moet moedigen om geweld te gebruiken. Dat is iets wat opvoeders naar mijn idee te veel doen. Je kunt je kind ook op andere manieren leren voor zichzelf op te komen. (En zoals ik al zei, als mijn kind een keer een klap uit deelt om het op te laten houden, dan zal ik daar niet echt iets van zeggen, maar ik zal hem/haar niet aan gaan moedigen om het te doen.)

Je zou het ook zo kunnen zien, dat de ouders van het kind dat pest ook zeggen 'mijn kind komt tenminste voor zichzelf op'. Zij hebben misschien ooit tegen hun kind gezegd 'pest maar terug'. Dat kind heeft dus ook een oplossing gevonden om voor zichzelf op te komen, maar of dat de goede oplossing is? Ik vind van niet.

Wat is dan wel een goede oplossing? Wat moet een opvoeder een kind aanraden?

Er is geen standaard oplossing, denk ik.

Een aantal dingen die ik vind heb ik in mijn eerste post beschreven:

Tja... het kind moet natuurlijk niet het gevoel krijgen dat het zijn eigen schuld is als hij niet terugslaat. Maar wat wil je als ouder dan doen? Natuurlijk kun je met de school gaan praten over maatregelen, of met de ouders van de pester. Maar ik vind dat een kind het in principe zelf moet leren op te lossen. Misschien zal het later ook nog wel eens voorkomen dat het wordt gepest, je ouders zijn er niet altijd voor je. Bovendien kunnen ouders helemaal niets doen als de school niets doet. Het enige wat je naar mijn idee dan kunt doen is je kind bijstaan en adviseren om voor zichzelf op te komen. Dat kan zijn door een grote bek terug te geven of door te slaan (of heel eventueel door zich er niets van aan te trekken). Maar een grote bek terug geven, doet waarschijnlijk geen 'pijn', dus daardoor zal een pester niet stoppen. Verder kunnen oouders dan volgens mij alleen nog maar hun kind op een andere school zetten. Maar goed, ik ben niet zo creatief, dus misschien zie ik wel dingen die ouders kunnen doen over het hoofd.

Ik zei het misschien een beetje ongelukkig, maar ik bedoelde ook niet alle middelen. Ik bedoelde gewoon dat je van mij vrij ver mag gaan. Een pester is ook een mens, maar als hij andere mensen pijn doet, dan vind ik het ook niet zo erg als hij een keertje daar een beetje van terug krijgt. Een keer een klap krijgen van een ander kind is trouwens ook niet zo heel ernstig hoor, als je jong bent.
Het zou natuurlijk prachtig zijn als er in de klas een goede sfeer is en ze voor elkaar opkomen. Daar moeten we denk ik ook zeker naar streven. Maar wat als dat in jouw klas nou niet zo is, en je wordt toch gepest? Wat moet je daar dan tegen doen?

Lees de post boven die van jou eens (of mijn eerste post), daar noem ik enkele mogelijkheden in. Een kind naar een andere school doen, zal niet altijd wat oplossen, het kind blijft kwetsbaar.

Het gaat me niet om dat het kind een keer een klap krijgt, ik heb ook wel eens van me afgeslagen. Het gaat me er om dat je geweld als ouder niet aan moet moedigen, omdat het in de ogen van een kind dan al snel normaal wordt. Ik denk dat je een kind beter kunt leren om dingen op andere manieren op te lossen, daar heeft het later ook alleen maar profijt van. (Je kunt als volwassene tenslotte ook niet je baas een klap in z'n gezicht geven omdat hij iets doet wat je niet zint.)

Zie mijn andere post dus. En daar ligt ook een (heel) belangrijke rol bij de leerkracht. Wanneer een leerkracht het probleem niet onderkent (das toch het goede woord?) en/of niet bereid is te helpen, dan kun je idd beter naar een andere klas/school gaan, waar mensen wel bereid zijn om je te helpen.

Kort samengevat:
1. Je gaat niet met de andere ouders praten
2. Je gaat met de school praten
3. Je wilt eventueel pester en slachtoffer met elkaar confronteren
4. Je steunt je kind
5. Je stuurt het naar één of andere sociale weerbaarheidstraining of een bepaalde sport
(ik hoop dat ik nu niets mis)

Bij punt 2 moet je maar hopen dat de school er iets aan gaat doen, je kunt dus zelf verder weinig doen. Ik vind het opzich wel goed om met die school te gaan praten hoor, maar dat had ik ook al gezegd.
3. Hoe wil je dat doen? Ze tegenover elkaar zetten en met elkaar laten praten ofzo? Kan. Maar ik denk dat je dat als ouder vrij moeilijk kan regelen (degene die jouw kind pest heeft vast niet uit zichzelf zin om daar met jou over te praten). Dus dat is denk ik meer iets wat op school gedaan zou kunnen worden.
4. Natuurlijk, maar daardoor houdt het pesten niet op.
5. Lijkt me goed, maar ik vraag me af wat een kind daar dan leert. Vanuit mijn (niet zo vindingrijke) oogpunt kun je op twee manieren met gepest worden omgaan: je er niets van aantrekken of zorgen dat het stopt. Ik vraag me echt af wat ze je op zo'n training zouden leren.
Het mooiste zou natuurlijk zijn als je door te praten van dat gepest verlost kan worden, maar dat is in veel gevallen denk ik erg moeilijk.

Ik vind de dingen die jij zegt wel goed, maar óf je schakelt de school in, óf het helpt niet direct tegen het pesten. Behalve misschien zo'n training, maar dan vraag ik me echt af hoe het daardoor op zou moeten houden.



Natuurlijk kun je je baas geen knal voor zijn kop geven. Het gaat mij erom dat je van je af bijt. Als kind gelden er andere regels als voor een volwassene. Volgens mij hebben we het nu over kinderen en ik vind dat die best af en toe mogen slaan. Naarmate ze ouder worden, wordt dit moeilijker. Dat komt denk ik doordat een knal dan een grotere emotionele waarde krijgt. Als een kindje van 8 een keer ruzie krijgt met zijn beste vriendje, heb je best kans dat ze gaan vechten. De volgende dag is het dan vaak weer goed. Als ik dat nu zou doen, dan denk ik dat een vriendschap een hele grote deuk oploopt.
Ik denk dat pesten bij volwassenen ook veel moeilijker ligt. Zeker als er een machtsverschil is. Je kunt niets terugdoen bij je baas en ik zou niet weten hoe je daar vanaf zou moeten komen. Maar goed, daar gaat het hier geloof ik niet om.
Volgens mij is een kind als het opgroeit best in staat om zelf in te schatten dat hij/zij op een gegeven moment een beetje te oud wordt voor oplossingen met geweld. Als ouder moet je geweld in principe ook ontmoedigen, maar er zijn uitzonderingen waarin het wel geoorloofd is vind ik. Als je dat je kind maar goed genoeg duidelijk maakt en het heeft zelf ook een beetje gezond verstand, dan zal het geweld alleen als een laatste redmiddel gebruiken. En als zo'n kindje door zo'n 'aanmoediging' heel erg agressief wordt, dan ben ik bang dat het dat waarschijnlijk dan toch wel was geworden.

Volgens mij moet het erkent zijn. :) (onderkennen is zich realiseren)

heey...
ik ben zelf geestelijk en lichamelijk gepest, omdat ik klein ben, bijna doof was, een bril had en onwijs goed kon leren. ik werd in het begin vooral gepest op dat ik doof was. het werd steeds erger in groep 1 viel het wel mee. vanaf groep 4 tot groep 8 was het het ergst. de lerares die ik in groep 4 en 8 had deed zelfs mee. Het slaat ook nergens op dat mensen zeggen dat hoor er nu eenmaal bij, want niemand heeft het recht om iemand te pesten. vooral geestelijk. ik zit nu in de derde en ik zie nog steeds voor me hoe ik in elkaar geslagen werd en hoe ze me zowel geestelijk als lichamelijk gepest hebben en het is echt vreselijk. Je moet er toch niet aan denken hoe iemand van 9 geen hoop meer heeft in haar leven en meerdere zelfmoordpogingen heeft gedaan... het klinkt mischien heftig maar zo is mij leven geweest... dan zegge sommige mensen wel je moet met de school praten maar veel scholen geloven je niet het maakt niet uit wat je zegt ze gaan toch door.

wat je er aan kan doen is een spreekbeurt houden over wat pesten is... veel mensen schrikken hierdoor... maar het stopt niet maar het neemt wel af... veel mensen zeggen dat pesten geen pijn doet maar de pijn van alle keren dat ik geslagen en gesgopt ben voel ik nog steeds en ik heb er nog last van... je blijf de pijn voelen altijd... ik heb onderzoek laten doen of het mijn concentratie beïnvloed en of het mij karacter beïnvloed en er is uit gekomen dat het mij karater enorm beïnvloed ik kan opeens heel boos worden of opeens gaan huilen om niks... ik moet nu om alles op een rijtje te setten naar een soort therapie daar leer ik met me gevoelens om te gaan... ik heb heel veel al geprobeert dus warom dit niet als ik die beelde maar niet meer de hele dag voor me zie..

een ding moet je echt nooit doen met de gene die jou pesten gaan praten... dat maakt alles erger...

zorg dat je vrienden en vriendinnen maakt ergens anders...

nou ja dit is misgien een beetje heftig maar ik heb het allemaal mee gemaakt en ik ben pas 14!! dus besef goed niet iedereens leve is leuk en niemands leven hoeft verpest te worden door mensen die denken dat ze beter zijn dan jou... wat ik probeer te zeggen maak iets van je leven en probeer het beste er uit te halen en doe een ander niets aan waarvan jij ook niet zou willen wat jou aan gedaan wordt... denk na voor dat je iets doet...

Dit hoeven andere mensen niet mee te maken je ben agterlijk als je dit doet

zo dit was dus mijn stuk en en besef dat je iemand er pijn mee doet... dit is allemaal waar en het grootste gedeelte uit mij leve

Kusz Moi

Dat zei ik ook al, dat je moest hopen dat de school wat doet.

Ook hier zei ik al dat het soms niet werkt. Je hoeft 'opvoeder' niet alleen als ouder te zien. Iemand als een leerkracht is op een zekere manier ook een opvoeder. Dat is dus idd meer iets wat vanuit de school gedaan zou kunnen worden.

Nee, maar daardoor heeft het kind iig wel het gevoel dat het niet alleen is en dat lijkt me niet geheel onbelangrijk. (Sterker nog, het lijkt me ontzettend belangrijk dat een kind weet dat zijn/haar ouders achter hem/haar staan.)

Daar van leer je ontzettend veel van, dat is, voor zo ver ik weet, onderzocht en bewezen. Een kind wordt weerbaarder, waardoor het dus vaak niet meer gepest wordt (nogal simpel ;)). Bovendien krijgt het kind vaak meer zelfvertrouwen en dat is alleen maar mooi meegenomen. Ik denk dat ik dit nog de zinnigste oplossing vind. Ook omdat dit later voor een kind alleen maar meegenomen is.

Door zo'n training zou het op kunnen houden doordat het kind minder makkelijk te pakken is, het is weerbaarder, enz.

En mondeling 'van je afbijten' (op een normale manier) zou je bv. kunnen leren op zo'n cursus (+ nog veel meer).

Derde keer nu dat ik het zeg: wanneer mijn kind zou slaan, so be it, maar ik ga het als ouder/leerkracht/enz. zeker niet aanmoedigen.

Dat zal heel erg aan het kind liggen, ik denk dat veel kinderen en dan met name de kinderen waar het omgaat, hier niet toe in staat zijn. Zeker als de ouders doen van 'geweld is gewoon, het hoort er bij', enz. En dan loopt het uit de hand.

(Ik denk ook dat de meeste gepeste kinderen niet terug kunnen slaan, omdat ze niet weerbaar zijn. 'Sla maar' is dus lang niet altijd een bruikbaar advies.

Het nadeel is dat lang niet alle kinderen en lang niet alle mensen een beetje gezond verstand hebben...

Kinderen worden grotendeels gevormd door hun ouders, wanneer je als ouders regelmatig 'aanmoedigd' tot slaan of slaan gewoon goedkeurt, dan denk ik dat dat bij bepaalde kinderen best vergaande gevolgen kan hebben.

erkent dan dus ;)

Ik snap dat het ontzettend vervelend is (en meer dan dat) om zo gepest te worden, maar er is hier niemand die zegt dat pesten er bij hoort, volgens mij...en ook niemand die zegt dat pesten geen schade aanricht. Het gaat er over hoe opvoeders met kinderen die gepest en de situatie er om heen om moeten gaan.

Natuurlijk is het erg belangrijk, maar je doet volgens mij niets aan het probleem (het pesten) en ik dacht dat het daar vooral om ging in dit topic. Natuurlijk moet je je kind steunen, maar het is geen oplossing.


Tja, ik ben niet zo'n expert op het gebied van dit soort trainingen, dus ik kan me ook moeilijk voorstellen wat ze daar precies doen en in hoeverre je daardoor 'verandert'. Je wordt dus blijkbaar weerbaarder, maar eigenlijk vind ik dat ook maar een vaag begrip, want dan vraag ik me af hoe dat zich uit. Zoals je al zegt leren ze misschien mondeling van zich afbijten, wat ook ik beter vind dan met fysiek geweld, maar wat leren ze dan verder nog? Ik vind dit trouwens denk ik ook wel de beste oplossing (als het werkt).

Dat had ik ook al wel gelezen en dat vind ik erg goed. Misschien had ik beter kunenn zeggen: ik vind dat je je kind best af en toe aan mag moedigen om van zich af te slaan.

Ik heb ook nooit gezegd dat je net moet doen alsof geweld normaal is en een legitiem middel om veel dingen op te lossen. Het mag van mij dan ook alleen in zeer selecte gevallen gebruikt worden. Eén van die gevallen is uit zelfverdediging en ik vind dat dat in dit geval wel van toepassing is. Als je inderdaad net gaat doen alsof geweld heel gewoon is en erbij hoort, dan heb je inderdaad kans dat je kind dat niet helemaal goed oppikt, maar dat wil ik dus ook niet.
Voor sommige kinderen zal het misschien niet zo'n bruikbaar advies zijn, maar als ouder kun je dat zelf waarschijnlijk vrij goed inschatten. Ik neem aan dat je je kind een beetje kent... Maar het slachtoffer hoeft trouwens ook niet per se sterker te zijn dan de pester, het gaat erom dat het een boodschap afgeeft (nobody fucks with ... of zoiets).

Zoals ik net al zei, wil ik dus niet regelmatig aanmoedigen tot geweld en keur ik het in de meeste gevallen ook af.

En ik ga er trouwens van uit dat de meeste mensen wel een beetje gezond verstand hebben, maar dat kan ook wel komen doordat ik eigenlijk alleen maar met VWO-mensen omga. Maar ik denk eerlijk gezegd dat de meeste mensen toch wel een beetje redelijk na kunnen denken.

Het kan wel het begin van een oplossing zijn. :p

Een zielig tikje zal, denk ik, alleen maar averechts werken.

Ik denk dat daar de oorzaak idd een beetje ligt, ja. ;) Wanneer de meeste mensen een beetje redelijk na hadden kunnen denken, dan werd er niet zo veel gepest, dan was er niet zoveel geweld in de wereld, enz. Ik heb zelf op de mavo en op de havo gezeten en stage gelopen op een (i)vbo-school en op verschillende basisscholen...en mijn ervaring is dat er (te) veel mensen (kinderen, hun ouders en leerkrachten (en anderen ook natuurlijk ;)) zijn die niet na kunnen denken... Plus dat zeker kinderen zich daarin nog moeten ontwikkelen.

Hoe dan? Ik zie het belang ervan wel in, maar ik zie niet hoe het het pesten moet gaan stoppen... Tenzij het kind er meer zelfvertrouwens enz van krijgt ofzo...

Ja, het zal ook niet in alle gevallen werken nee. Maar ik denk dat als iemand (ook al is hij/zij heel slap) echt flink uithaalt, hij een sterker persoon toch wel flink pijn kan doen. En daar gaat het dus om. Maar het hoeft inderdaad niet altijd te werken, hoewel je het allicht kunt proberen.

Misschien heb je wel gelijk. Ik denk dat het ook nog wel kan komen doordat ik me bij een gepest kindje meestal echt zo'n studiebol voorstel, maar dat is natuurlijk ook niet helemaal realistisch.

Ik zeg niet dat het stopt, ik zeg dat het een begin kan zijn. Door vertrouwen aan je kind te geven en door achter hem/haar te staan, denk ik dat een kind best meer zelfvertrouwen kan krijgen. Wat jij dus ook al zegt.

Toch jammer als die sterkere persoon dan een mep terug geeft... :o

Ook 'niet-studiebollen' kunnen idd gepest worden. En een 'studiebol' kan ook doorslaan, wat dat betreft zegt het wel of geen 'studiebol' zijn nogal weinig, denk ik.

Klopt, dat is niet fijn nee, maar waarschijnlijk zal hij zich de volgende keer wel even bedenken voordat hij weer gaat pesten. Want hoewel hij zijn slachtoffer makkelijk aan kan, gaat het hem toch pijn doen en dan kan hij maar beter een makkelijker slachtoffer uitzoeken. Ik denk niet dat de meeste pesters zullen denken: Ik kan best pesten, want ik kan hem aan. Als ze weten dat ze zullen moeten vechten. Ik denk dat de meeste mensen (zelfs pesters) niet zo heel erg dol zijn op vechten (en dus pijn hebben).


Ik probeerde dus te verklaren waarom ik dacht dat de meeste gepeste mensen wel redelijk gezond verstand hebben en studiebollen hebben dat naar mijn idee meestal wel. Maar ik zei ook meteen al dat dat natuurlijk een beetje een beperkt beeld is.

Waarom zal hij zich de volgende keer wel even bedenken? Ik denk dat hij zich eerder nog minder zal laten kennen (staat niet 'stoer' tov je 'vrienden') en dus nog meer zal gaan pesten en dan, als het dat nog niet was, ook lichamelijk. Ik denk niet dat iemand die niet sterker is dan zijn/haar pester indruk maakt met slaan. (Vaak vinden pesters het juist ook 'leuk' als je reageert en slaan is ook reageren. En zeker als dat reageren dan niet zoveel nut heeft (als in: een klein tikje), dan denk ik dat het alleen maar het tegengestelde effect heeft van wat je had willen bereiken.

Ik denk dat je door flink pesten iemands 'gezonde verstand' ook wel ongezond kunt maken... (Hoewel ik dus ook niet denk dat iedere studiebol een gezond verstand heeft.)

Hij zal zich de volgende keer bedenken, omdat hij het niet leuk vind om pijn te hebben. Misschien dat pesters het wel leuk vinden als je reageert, maar ze vinden het ook leuk om een makkelijk doelwit te hebben. Ik heb zo vaak gehoord: "Gewoon niet op reageren, dan is het voor hun ook niet leuk en dan houden ze vanzelf wel op." Onzin. Als die pester ziet dat het je toch wel degelijk wat doet, dan zal hij heus wel door gaan. Zeker als je nooit iets terug doet, lekker makkelijk.
Je kunt wel proberen om er niet op te reageren, maar dan moet het je ook gewoon niets kunnen schelen, want anders heeft die pester heus wel door dat zijn gepest effect heeft. Maarja, de meeste mensen vinden het niet bijzonder prettig om gepest te worden, dus zal dit niet werken.
Wat je dus volgens mij moet doen, is het die pester moeilijk maken, want als het moeilijk wordt, dan kan hij beter op zoek gaan naar een makkelijker slachtoffer. Waarschijnlijk is het ook gewoon een soort schrikeffect als hij ineens een knal krijgt van zijn zo weerloos lijkende slachtoffer. Ik weet het niet, maar ik hoor in ieder geval wel vaak dat het heeft gewerkt.
Je moet dan trouwens ook geen klein tikje geven, maar gewoon vol uithalen. Ik ga er nu maar even van uit dat de meeste kinderen worden gepest door mensen van hun eigen leeftijd, maar dan denk ik dat hoe slap je ook bent, je een ander daarmee écht wel pijn kunt doen.

Ik denk ook niet dat het in veel gevallen zo zal zijn dat de pesterijen dan van geestelijk naar lichamelijk gaan. Als zo'n pester namelijk zin had om lichamelijk te pesten, dan had hij het in eerste instantie denk ik al wel gedaan, want wat houdt hem immers tegen? Niets dat hem nu niet tegen zou houden.

Wanneer iemand hem/haar al pijn kan doen. Sommige kinderen kunnen echt niet slaan, schoppen, wat dan ook, die geven dus geen knal, maar een tikje. En zoals ik al zei, ik denk dat een tikje geen zin heeft.

Ik weet niet of het onzin is dat niet reageren helpt, misschien dat het bij jou idd niet heeft geholpen, maar dat betekend niet meteen dat het nooit helpt. Door te negeren laat je juist niet merken dat het je wat doet, wanneer je het 'negeert', maar toch reageert, nee, dan werkt het idd niet. Echt negeren in de zin van 'het doet me niks' vaak wel. Door te slaan/schoppen/enz. laat je btw toch ook zien dat het je wat doet?

Ik zou niet weten wat zo iemand tegen houdt, ik ben nog nooit in hun huid gekropen. Maar ik denk dat als de stoere jongen uit de klas voor de ogen van zijn aanhang een klap krijgt van een meisje, dat hij dat dan niet op zich laat zitten, hoe hard die klap ook is.

Ik denk dat iedereen wel een ander pijn kan doen. Maar als je dat inderdaad écht niet kunt, dan zal het ook wel niet werken nee. En dan moet je dat als ouder dus ook niet aan gaan moedigen.

Écht niet reageren kan misschien wel helpen ja, maar dat is erg moeilijk. Ik neem namelijk aan dat iemand het erg vervelend vindt om gepest te worden. En dat kun je volgens mij over het algemeen wel redelijk aan iemand zien. Dus je kunt wel niet reageren (niets terugzeggen enzo), maar als die pester ziet dat jij er toch mee zit, dan weet hij dat zijn gepest effect heeft gehad en daar kickt hij op (denk ik).
Om écht niet te reageren, moet het je dus volgens mij óf niets kunnen schelen, óf je moet heel goed toneel kunnen spelen.
Door schoppen/slaan/enz. laat je ook zien dat het je wat doet ja, maar ik denk dat veel pesters dat toch niet zo geweldig zullen vinden om redenen die ik al eerder heb genoemd.

Een stoere jongen slaat geen meisjes. Nou ja, dat vind ik dan. Hoewel ik het ook niet zo stoer vind om te pesten. Maar ik denk dat de stoere aanhang het waarschijnlijk toch ook niet zo stoer zal vinden als hun stoere leider een weerloos meisje in elkaar slaat. Misschien dat hij zich niet laat kennen, dat hij net doet alsof het geen pijn doet, maar ik denk wel dat hij ervan zal schrikken en ervan onder de indruk zal zijn.
Ik weet ook niet wat een pester tegenhoudt, maar ik ga ervan uit dat het toch zijn geweten ofzo is. Van zijn geweten mag geestelijk pesten nog net wel, maar lichamelijk gaat te ver. Ik denk niet dat dat zo maar verandert als hij een klap krijgt.
Óf je hebt iemand die helemaal geen last van dat geweten heeft en die zal denk ik in de eerste instantie ook al wel lichamelijk pesten.