Na de middelbare school...
 

De middelbare school, daarna naar de hogeschool of de universiteit; ben je anders geworden, of is je houding tov school/ universiteit nog hetzelfde??

Ik was op de middelbare school lui, en haalde alles net, of net niet maar dan mocht je het herkansen. Ik deed weinig... Ik had zoiets van mss na mijn VWO, als ik hbo doe word ik wel anders... maar nu ben ik nog steeds een lui donder, en haal ik alles net wel of net niet... Niks veranderd dus.

Bij jullie?

Ik was tot in het tweede jaar van de universiteit een luie donder die nooit iets uitvoerde en alleen maar zesjes haalde. Nou ben ik een vuile streber die het als doel heeft gesteld cum laude af te studeren. :D

Ik ben nog steeds even lui (ik doe mijn werk, maar met zo min mogelijk moeite), maar interesseer me wel zodanig in de stof dat ik veel stof opneem met weinig moeite en goede cijfers haal. Op de middelbare school was dat anders, toen moest ik in sommige gevallen moeite doen om de stof op te nemen.

Ik ben hartstikke lui en het net overgaan naar de volgende klas is mij niet helemaal onbekend ( :] ), maar sinds twee weken ben ik ineens geen luie donder meer. :s Of ik betere cijfers krijg, valt nog te bezien :)

Edit: ik ga btw wel HBO doen na het VWO maar dat heeft niet veel met luiheid te maken maar met het feit dat die opleiding op universitair niveau mij niet aanstaat.

Op de havo was ik ook vrij lui, vooral omdat ik niet echt gedreven kon zijn. Dat werd ik op het vwo. Maar ik onderschatte het helemaal, in ieder geval voor mij. Ik leerde thuis, hard, deed staatexamen en zakte op 1 vak met een 4. Het herexamen leverde niets op (wederom een 4 :o ). Maar ik had 5 vakken wél gehaald en door die klap... ja, ik was er best kapot van. Nooit verwacht dat ik zou zakken, ik wist wel dat het kon gebeuren, maar toch ging ik ervan uit dat ik ging slagen. Ik was mijn hele motivatie compleet kwijt...

Maar toen, na een weekje zomervakantie, begon ik aan een HBO opleiding - ik had immers mijn havo-diploma. Japans.
En nu ben ik écht veranderd. Ik wil het nu meer dan ooit, goed leren, ik ben echt gemotiveerd, ook meer dan ooit tevoren. En ik voel mezelf véél fijner, omdat ik iets doe waar ik plezier aan beleef.
Gek genoeg is het een hele.... mja, sociale opleiding, en ik ben niet echt heel erg sterk op sociaal gebied... dat ben ik nu echt wel aan het worden :) Ik praat gewoon met mensen, ik stel ze vragen... :)

Ik was lui in 1 en 2 havo/vwo, ben uiteindelijk naar 3 havo gegaan (wegens persoonlijke problemen) en toen was de motivatie zodanig weg dat ik nooit meer iets uitgevoerd heb. Na 5 jaar havo (wel netjes in 5 jaar geslaagd ;) ) ging ik HBO Communicatie doen, ook daar was de motivatie snel weg door het lage niveau. (Wel 40 studiepunten gehaald in het eerste jaar, net geen P :( ) Nu begin ik in februari aan een nieuwe studie en ben ik ineens supergemotiveerd :s

Eerlijk gezegd geloof ik dat het je nog gaat lukken ook :o zo kom je tenminste wel op mij over :o

Op het VWO moest ik vrij veel doen om te kunnen slagen (ik deed Natuur & Gezondheid, maar was in geen van de exacte vakken echt goed). Ik maakte iedere dag standaard vrij veel huiswerk enzo, en leerde me te pletter voor proefwerken en dergelijke.
Nu, op het WO, doe ik eigenlijk bijna niets, totdat de tentamenweek eraan komt (volgende week weer!), en dan ga ik me helemaal stressig te pletter leren, maar wel maar goed genoeg voor een 6je... want als je een 6 hebt, krijg je je studiepunten, en dan is het dus goed genoeg...
Ik ben dus minder streberig geworden, kan ik wel zeggen.

op het vwo liet ik alles over me heen komen, ik maakte me niet zo druk.. mss had ik met harder werken hogere cijfers gehaald, maar ben ook nu in 1x geslaagd...

nu op t wo heb ik veel meer last van faalangst, voel ik me veel dommer en heb ik t idee dat ik t niet kan. komt bij dat ik nooit echt heb geleerd om hard te leren, iets goed voor te bereiden, waardoor ik veel meer last van stress heb. voor mijn gevoel is bijna iedereen slimmer dan ik en ben ik hard op weg te mislukken :|

kortom, een pretje is het niet :| maar aldoende leert men, mag ik aannemen en mss komt het toch allemaal wel goed (tot nu toe wel alles gehaald, dus wat dat betreft...:))

*ik houd hoop :)*

Eigenlijk ben ik helemaal niet veranderd. Ik ben hoogstens wat zelfstandiger geworden.

Dank je, vind ik tof van je :)

In elk geval is er nog wel flink wat werk aan de winkel. Ik ga er vanuit dat afstuderen cum laude mogelijk is als je voor alle mastervakken een acht of hoger hebt, en niet dat ook nog eens alle vakken vanaf het eerste jaar meetellen...in dat geval kan het dus niet. Ik denk dat het de mastervakken zijn. Het zijn er vijf in totaal, elk 14 ECTS, ik heb er nu éentje binnen (acht-en-een-half) en morgen de volgende.

Het moeilijkste wordt denk ik nog wel een acht halen voor mijn scriptie. :o

Gaat je wel lukken :)

ik ben nu op het mbo veel gemotiveerder terwijl ik er vrij weinig mee kan... geen lessen alles in eigen tempo maar je mag weer niet te hart gaan... is vrij irri

Welke opleiding volg je eigenlijk..?

Ik heb eerst 3 jaar atheneum gedaan, dat deed ik praktisch met m'n vingers in m'n neus. Toen kreeg ik het slimme ( :S ) idee om naar de havo te gaan, omdat ik dacht dat ik tóch hbo wilde gaan doen. Ik was nogal eigenwijs: waarom zou ik een jaar langer op school zitten als ik tóch hbo zou gaan doen?

In 4 en 5 havo werd ik pas echt rebels: ik had het idee dat ik het toch gemakkelijk zou redden (voor vwo hoefde ik ook nooit wat te doen, dus waarom voor de havo wel?), dus deed ik niets. Al snel kwam ik achter het fundamentele verschil tussen havo en vwo: havo is vooral blokken, terwijl het vwo meer logisch nadenken is. Ik besloot er voor te gaan en begon echt te léren voor toetsen (ja dat klinkt raar, maar dat was voor mij echt nieuw).

Uiteindelijk heb ik de havo gehaald met best redelijke cijfers (maar het kon beter :o ). Ik ben een tweejarige HBO-opleiding gaan doen. Toen kwam ik erachter dat ik voor het HBO wel iets moet doen, wil ik een beetje fatsoenlijke cijfers halen. En ik leerde pas echt wat samenwerken inhoudt. Ik werd gek van al die groepsprojecten. Ik heb m'n P vrij gemakkelijk gehaald met alle studiepunten en ik studeer nu over een paar maandjes af. Het gaat me nog steeds vrij gemakkelijk af. Ik leer al m'n tentamens op het laatste moment en ik haal het merendeel van m'n tentamens in 1 keer.

Volgend jaar wil ik een universitaire studie gaan doen. Ik hoop dat dat minder praktisch is en dat ik weer iets verder kan komen met logica. Maar ik weet ook dat ik flink zal moeten gaan blokken.

Al met al is mn houding tov de havo dus nogal veranderd. Ik was een beetje arrogant, ik dacht dat ik het gemakkelijk kon. Ik ben iets meer voor school gaan doen, maar ik studeer nog lang niet zoveel als m'n vriendinnen die van het mbo komen.

Wauw, wat een steun, dat vind ik echt tof :)

Ik studeer rechten aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, afstudeerrichting ondernemingsrecht.