Jour d'un été
 

Nu stopt de wind, het licht begint te schijnen
De lijnen van de nacht
verdwijnen aan de horizon
Daarachter liggen slapend witte pleinen
Waar wij, verdwenen op de stenen
zaten in de zon

Waar is je hand, je warme hand gebleven
Je leven zomaar weggehaald
Een parelsnoer dat viel
'Een parel' dacht ik, daarom lach ik even,
Gegeven was je, maar gegaan
Gegrepen was je ziel

Een zomerdag, herinneringen
leggen beslag op al die dingen
die vroeger nog betaalbaar waren
Nu moet ik maar de volle pond
in diepe rouw betalen

origineel (y)

Zou dit niet ook in verleden tijd moeten staan, of begrijp ik het niet goed?

Verder vind ik het erg goed gedaan, het loopt goed en alles, en het geeft me een beetje droevig gevoel aan het eind, maar omdat ik het gedicht zelf zo sterk vond had ik toch een glimlach toen ik dit gelezen had.

Zeer verzorgde vormgeving; dat getuigt van veel ervaring en zo niet, dan wel van veel potentie. Geen hapering te bekennen, mooie herhaling in directe rede van "parel" in de tweede strofe, dat schept ruimte, erg sterk gedaan. In diezelfde strofe hoeft "lach" volgens mij niet in verleden tijd, omdat het weer verwijst naar de eerste strofe, welke in tegenwoordige tijd is geschreven.
Verder niets op aan te merken. Het smaakt naar meer, veel meer!

erg mooi, alhoewel de opbouw niet helemaal naar mijn smaak is :)

ik zou alleen mss in deze zinnen:

De lijnen van de nacht verdwijnen
aan de horizon

verdwijnen in de volgende regel zetten... zelf vind ik dat mooier lopen.

de regel "Daarachter liggen slapend witte pleinen" vind ik ook niet geweldig in het geheel passen, mi trek je de rijm hier te ver door.

de tweede strofe vind ik echt buitengewoon. heel mooi, woorden passen goed bij elkaar, komt veel sfeer uit naar voren (y)

de laatste strofe vind ik minder bijzonder, de sfeer van de eerste twee strofes lijkt hier een beetje weggevallen.. alsof je het te snel hebt afgemaakt...

maar ondanks al die hierboven genoemde punten komt het erg mooi op mij over, komt zeker door de inhoud. en door de tweede strofe, want daar ben ik fan van ;):)

Hmm, ok, zo kun je het ook bekijken inderdaad, maar dat vind ik dan wel een beetje apart, omdat in de eerste strofe alleen een omgeving omschreven wordt, de tweede strofe gaat juist over haar en hoe hij haar ziet, daardoor kon ik het niet zo goed plaatsen :) .

Dank jullie voor je reacties. Over die laatste strofe. Origineel was het als lied geschreven, en was dat een soort van refrein, maar als gedicht vond ik hem veel mooier en wist ik niet helemaal raad met het refrein, maar die heb ik toch maar niet meer omgegooid omdat er wel in stond wat ik ermee wou zeggen.
Eigenlijk staan dacht/lach in verschillende tijden omdat het dan mooier is met de rijm, en lachte loopt niet goed...

Groeten

Timocreon

Mag ik dan vragen wat die boot in de voorlaatste regel doet? Geslijm...

Boot? Sorry, maar als je op pond duidt, dan moet je nog eens even naar de spelling kijken van dat vaartuig... Toch echt pont. Ik ga je verder ook niks meer uitleggen.

Doeg

H

Zuigertje. Welk lidwoord gebruikte je dan?

'de' pond? Ik vestig je aandacht er notabene op, maar nee...

Ht is een Nderlandse uitdrukking! De volle pond.

Het volle pond.

Mooi gedicht, lees lekker. Het is inderdaad het volle pond :nono: :)