De Heks
 

Grijnzende gezichten
en hebberige handen
Een langgerekte gil
als ze haar bereiken

Kou, verlammende kou,
klappertandend eenzaam
Veel mensen om haar heen
Zij tegen de wereld

Afwachtende vrouwen
angstige kinderen
en lachende mannen
als ze haar ogen sluit

Vuur, hitte- rood met geel
door haar oogleden heen
Onverdraagzaam pijnlijk
heel langzaam zakt ze weg

De vrijheid tegemoet

Verkrachting met de dood als bevrijding?

Als ik de titel meeneem in m'n overweging, kom ik op een heksenverbranding uit, is misschien dichter bij de waarheid.

'klappertandend eenzaam' spreekt me wel aan, kan ook komen omdat ik het koud heb :/

Als geheel ben ik er niet weg van. Het onderwerp doet me niet (s/zoveel).

Wat?:s Verkrachting... Zo had ik het zelf nog niet bekeken hoor(n)

Het is geschreven n.a.v. een droom:o

Nogal veel angst in zou je zeggen.

Wat bedoel je?:s

Negatieve straling!

Huh? *voelt zich kei dom* Ik begrijp al jullie reakties niet:s

Waarom dan dat duimpje naar benee?

Een groep mannen bereikt een meisje/vrouw.

Ze ligt in der uppie in het park en niemand ziet haar>> see no evil, hear no evil.

Vrouwen en kinderen zijn bang voor de mannen, zij sluit haar oogjes.

Pijn en mogelijk vochtgebrek, stervenservaring.

In de hemel zijn geen verkrachters :)

Nee, zo had ik het dus niet echt bedoeld...

Maar goed, ik krijg echt zulke wisselende reacties op dit gedicht, beetje verwarrend:o

Ieder zijn eigen interpretatie he;)...

Dat is het leuke van gedichten. :)

Ik moest wel meteen aan een heksenverbranding denken, maar dat komt gewoon door de titel. Had je dit gedicht geen titel gegeven, dan was ik meer voor tacidvs' interpretatie gegaan.

Oké:o

Ja, het leuke van gedichten is dat je meerdere interpretaties kan hebben... Al weet ik niet of ik er echt blij mee moet zijn:p

Hmmm ik heb eerder dat een heks wordt gevangen, ergens wordt opgesloten, daarna helemaal wordt bekeken door mensen, en daarna verbrand wordt en doodgaat, toch?

Wel mooi overigens.

Daar dacht ik ook aan, en dan een heks die niet werd geaccepteerd in die leefwereld en dat moest bekopen met een dodevuurzee.

Er klinkt veel hardheid, angst en machteloosheid uit, ik vind het een orgineeltje. Ik mis wel enigszins wat ritme/metrum.

Dank jullie wel voor jullie reacties...

Zit er over te denken het een andere titel te geven, heb mensen het gedicht laten lezen zónder deze titel en die gaven als titel: Zij tegen de wereld, of Ijskoude handen

Maar nog even over dat ritme, weet niet hoe ik dat zou kunnen verbeteren, ik let meestal op de lettergrepen (elke zin heeft er zeven, als het goed is:o)