Brief (met uitleg) aan hem!
 

Oke, graag even jullie adviezen of wat jullie in zo'n zelfde situatie gedaan hebben:


Misschien zijn er hier wel een aantal mensen die mijn situatie een beetje kennen door dit forum......
lees anders dit topic eerst

Maar goed, ik wil een jongen dus een brief of verhaal schrijven met daarin mijn gevoelens zeg maar. Ik wil hem ook graag wat dingen uitleggen, maar hoe ver ga je in dat uitleggen?
Als ik dat echt ga doen is het wel duidelijk misschien (maar ook met een hoop gefilosofeer, misschien meer mijn gedachtegang/gedachtegoed dat dan op papier komt te staan, want misschien ga ik dan zelfs wel vertellen hoe erg ik vind dat liedjesschrijvers wel of geen gelijk hebben, in hoeverre ik iets herken enzo)
maar dan worden het dus wel een aantal A4 kantjes ben ik bang...

Ik kan natuurlijk ook besluiten wel wat gevoelens te vertellen, maar verder niets uit te leggen waarom, waardoor, hoe ik echt de toekomst zie etc. etc.

Wat zouden jullie doen?

Het probleem met brieven (en vooral e-mails) is dat ze hun eigen leven gaan leiden. Mensen die gaan er op los interpreteren en speculeren en hebben dan een of ander doem scenario bedacht de volgende keer dat ze je tegenkomen...

Het is ook heel apart, want jij legt in een brief iets aan hem uit waardoor hij jou en je situatie beter moet begrijpen en de volgende keer ontmoet hij dus een 'ander' persoon eigenlijk en zal het misschien ook lastig zijn om een houding te geven.

Hoop dat ik duidelijk ben

Ik denk dat praten het beste is, omdat je dan elkaar aan kan voelen en dan zal hij er ook niet evenveel over gaan speculeren en zitten morren denk ik.

ik heb zelf een (soortgelijke) brief geschreven aan mijn ex
waarin ook al mijn gevoelens besproken werden..
het werden 14 kantjes ;) ik moet zeggen dat het zoiezo enorm oplucht om zoiets te schrijven..
en dat ze hem ook nog graag wou lezen was helemaal mooi meegnomen..

ik heb haar nog niet gezien nadat ze de brief heeft gelezen.. dus weet ngo niet zo goed hoe haar mening erover is.. maar we smsen nog steeds en ik denk niet dat het veel heeft veranderd.. behalve dan dat ze inzicht heeft in mijn situatie

zelf zou ik het wel heel lief vinden als ik een (handgeschreven) brief kreeg van een meisje / mn vriendin..

Ik ga enigzins met digitracker mee, en heb even snel je andere topic doorgelezen...

Hoe goed bedoeld, de brief ook is.. je legt hem iets op, dat hij het MOET lezen, dat hij je MOET begrijpen, en dat hij het [vooral] MOET begrijpen.

En als ik het goed begrijp: hij zou je na die brief, dus leuker moeten gaan vinden?

Ik snap je bedoeling heel goed, en ik begrijp dat je hem een aantal dingen duidelijk wil maken, maar in de meeste gevallen vind ik het behoorlijk forcerend overkomen..

Toch succes, misschien denk ik straks anders :)

Als je hem maar schrijft en niet typt (maar dat is meer iets persoonlijks)

jongens kunnen niet lezen. als je hem wil moet je hem flashen. dat begrijpt hij wel.

waarom ga jij altijd uit van jouw slechte eigenschappen?

(flashen?)

De brief wordt in elk geval handgeschreven.
Ik heb er wel al een, zeg maar, maar dat is een verhaal. Die heb ik al een keer aangepast en daar ook nog eens een inleidende brief bij geschreven. Gister had ik zelfs op een gegeven moment (ik was onwijs aan het 'filosoferen') dat er die inleidende brief nog langer wou maken etc. etc.
Ik was bang (ben nog steeds trouwens) dat het allemaal veel te veel wordt en dat het eigenlijk toch niets echt duidelijk maakt.

Het punt was alleen dat op het moment dat ik hem weer zag en me voorgenomen had met hem te praten over de situatie ik dat niet meer kon/durfde of wat dan ook.

Hij hoeft mij door die brief niet leuker te gaan vinden, dat zou niet eens kunnen.
En ja, misschien krijgt hij er wel een ander beeld van mij door, dat is ook een van mijn twijfels, maar er zijn vanuit mij (ook) een hoop twijfels over hem, wat hij nou eigenlijk bedoeld enzo, maar ja.....

Hier krijg ik dus ook al heel verschillende reacties... ik zal er nog maar eens goed over na gaan denken.
Ik zie hem zondag als het goed is even. Ik hoopte hem dan die brief dus te kunnen geven, maar nu twijfel ik er dus nog over...

(een brief is natuurlijk ook wel erg gemaakt en minder spontaan, dat zal altijd wel zo blijven natuurlijk)

Die mail sturen. Ik heb daar erg goede ervaringen mee gehad (een jongen stuurde mij een (erg) lange mail waarin hij al zijn gevoelens (voor mij) op een rijtje zette, erg verduidelijkend) :)

Ik zat er nou net steeds aan te denken om het toch maar niet te doen!
(7 A4'tjes zijn niet weinig, wel handgeschreven, maar toch)

Was het niet beangstigend dan, die mail naar jou?
Wat dacht jij na het lezen van die mail?

Als ik jou was zou ik die brief gewoon schrijven, dat alleen lucht al op. Erna nog een keer doorlezen en als je hem dan nog wilt sturen, niet twijfelen maar gewoon doen.
Alleen zou ik hem niet overladen met mailtjes en brieven (aangezien je vorige keer ook een mailtje had gestuurd) als hij (voorlopig) niets wil, en daarin duidelijk is geweest, vind hij je misschien alleen maar irritant..

De brief is al geschreven.
Zo goed als in ieder geval, ik ga 'm misschien weer aanpassen, maar goed.
Ik stuur de brief niet (ken zijn huisadres niet), maar zou 'm op zondag willen geven.
Ik heb hem inderdaad al een keer een mailtje gestuurd, maar dat was heel algemeen (om hem ergens voor te bedanken en te vragen hoe het nu ging, hij was ziek namelijk)
Het gaat er dus niet zo zeer om of ik hem wel of niet overlaadt met brieven en mailtjes, maar meer of ik deze ene brief, die misschien best gewichtig is, wel aan hem moet geven en hoe ver ik moet gaan in het beschrijven van iets. Het worden zo langzamerhand namelijk alleen maar meer pagina's en dat lijkt me nou niet echt het beste...

Je zult er later alleen maar spijt van krijgen als je het niet doet...en de meeste spijt die je er nu van zou krijgen, is dat het niet zo beantwoord wordt als jij zou willen, maar dat is volkomen afhankelijk van hem...jij hebt er dan alles aangedaan, ipv wanneer je hem niet stuurt, je je straks alleen maar voor je kop kan slaan dat je het niet hebt gedaan, aangezien het dan volkomen van jou afhankelijk zou zijn geweest...

ja, dat is wel waar (al bestaat de waarheid niet, maar proberen wij die te scheppen om zodoende orde lijken te kunnen scheppen in een wereld van chaos)

Dat wordt herschrijven dan denk ik...
Wat vind jij het max. aantal bladzijdes? of zit daar geen limiet aan?

Waarom zou je m herschrijven...zit er een limiet aan wat je hart eruit wil gooien?

Ik heb nu zeg maar dat verhaal dat ook in dat andere topic staat (ietsje aangepast wel) en een inleidende brief erbij geschreven, maar die is nu ook al 2 kantjes lang bijna. En nou had ik laatst (en nu weer) het gevoel nog meer kwijt te willen. Dan zouden het ook 3 veschillende delen zijn zeg maar (respectievelijk: inleidende brief (waarom ik het schreef), het verhaal, en dan nog een extra brief zeg maar.....
dus ja, soms ben ik bang dat dat zo overdreven gaat worden....

Moeilijk hoor,

N ouw, ik zou persoonlijk geen brief schrijven, want zoals eerder gezegd, hij kan er niet op reageren en misschien gaat hij je wel heel anders zien nadat hij de brief heeft gelezen?

Hmm misschien kun je de brief wel heel goed gebruiken om je gevoelens eens goed op een rij te zetten.. En dan daaruit de punten eruit halen en die kun je hem dan zeggen enzo..

Najaah ik vind het ook erg lastig...

Sterkte ermee!

Misschien kan je je beter beperken tot datgene wat je écht kwijtwil aan hem..Over hoe je die gevoelens hebt gekregen en wat hij op dit moment voor je betekent etc. Ik denk niet dat het verstandig is om een heel uitgebreide brief te schrijven (ligt er natuurlijk ook wel aan wat voor soort jongen het is, maar dat weet ik dus niet), omdat dat misschien een beetje beangstigend kan werken.. Van de andere kant, je zegt dat jullie wel 'een beetje' iets hebben, komt dat meer van zijn kant of van de jouwe? Daaraan kan je namelijk ook vaak al zien of de interesse er is enzow.. En als hij ook interesse in jou heeft (op die manier die jij graag zou willen) lijkt het mij geen probleem dat hij dat haarfijn te horen krijgt:) Of het dan allemaal via brief moet is natuurlijk een tweede, het lijkt mij het beste dat de brief aanleiding wordt voor een goed (en positief!!) gesprek tussen jullie beiden:) Succes ermee en laat horen hoe het is gegaan!!

Ik zou die brief eerst eens volledig voor jezelf schrijven. Op papier zetten van je gedachten helpt ook die gedachten te ordenen. Als je zinnen formuleert merk je ook meteen wat belangrijk is en wat niet, wat onder woorden te brengen is en wat niet. Later kun je nog besluiten (gedeelten van) die brief aan hem te sturen, maar zet het eerst maar eens voor jezelf op papier, dat helpt.

Gelukkig staat het voor het grootste deel al op papier en moet ik dat misschien eens herzien.
Ik hoop dat het inderdaad een aanleiding wordt voor een goed gesprek, dat ik hem eerst dit kan laten lezen, omdat ik toch niet met dat gesprek durf te beginnen (misschien ook bang voor de uitkomst)
Eigenlijk hoop ik hem zelf die brief te kunnen geven zondag en het er die zondag dan nog over te kunnen hebben.
Als hij dat wil tenminste...

maar goed, dat zie ik dan wel weer....