hoe bloemen en vriendschappen allebei niet oneindig lang duren
 

Vriendschap is als een roos, niet eeuwig,
slechts prachtig tot het laatste blad
en enkel zelden meer dan dat.

Een roos is maar een bloem
met een top, als bloed zo rood,
vol blad en steel, zo zomergroen
maar bloedend wel, ooit gaat ze dood.

De kleuren op haar bladeren vervagen
verdoffen wat, het groen vergrijst
totdat uiteindelijk, op de laatste van haar dagen,
de uitgebloeide knop, aan zwaartekracht bezwijkt.

Vriendschap is aan een roos gelijk.




Ben benieuwd naar de reacties.

Het idee is mooi, zo is de vorm. Vooral het eind met bezwijken aan de zwaqartekracht vind ik schitterend. Alleen de kleurmetaforen in de tweede strofe vind ik een beetje simpel, en het woord 'enkel' vind ik heel vreemd in deze context..

(y)

Enkel zelden is inderdaad een beetje dubbelop, zal kijken of ik daar wat van kan maken. En die kleurmetaforen zijn inderdaad een beetje simpel, maar dat is vooral gedaan voor het beschrijven, en het spelen met de klanken(bloem bloed groen, zo rood zo zo- ooit dood), dat kan ook best wel verbeterd worden.

Bedankt voor de reactie :) .

Enkel zelden is mooi! Maakt niet uit, dubbelop kan ook mooi zijn en hoeft niet per definitie verkeerd te zijn naar mijn idee, zeker niet bij dichten.
Ik vind je gedicht ook erg mooi, je beschrijft je gedachtes erg pakkend en sprookjesachtig. Ik zag de roos van Belle en het beest voor me :p. (:S)
Naja...in ieder geval.. ik vind dit echt zon plee0gedichtje, (vanwege de wijze les) maar dan wel eentje van een hoogstaand niveau !:)

vind m erg mooi al is het niet een bijster originele metafoor.. maar goed, dat hoeft ook niet altijd om toch een bijzonder beeld over te brengen :) want dat doe je mi wel, je woordkeus is prachtig en ook de vorm waarin je het geheel hebt gegoten spreekt me erg aan...

ik vind alleen de slotzin een beetje buiten het geheel vallen, sluit naar mijn mening niet helemaal goed aan... misschien zou je hier een regel aan toe kunnen voegen zodat hij minder op zichzelf komt te staan, want dat ervaar ik hier als enigszins storend.... (niet dat je het dáárom moet veranderen :D;))

Ik weet niet zo heel veel van gedichten als al die mensen hier boven mij, maar ik vind het echt een heel mooi gedicht. Mooie rijm, interessant onderwerp, etc.
:)

Mooie verwoording!, laatste strofe vond ik wat minder lopen dan die daar voor, leuk die eerste schuingedrukte strofe; mooi inleidend en dan een goede bijpassende slotzin. Inhoudelijk; zet wat ter discussie...

Hmm, altijd lastig als de critici het niet met elkaar eens zijn ;) . Het ritme van die derde strofe is anders inderdaad, als dat storend is zal ik daar toch nog een keer naar kijken.

Bedankt voor de reacties :) .

Hm, denk ik hierbij aan het goede (je weet wel wat ik bedoel :))? Hoewel ik het taaltechnisch een sterk gedicht vind, en de inhoud mij op zich aanspreekt, staat deze zelfde inhoud mij toch wat tegen ;) (maar misschien ben ik te naïef ;)).

Ik vind het gedicht een tikkeltje eentonig, maar qua verwoording toch erg goed; een heldere, duidelijke boodschap. 'zomergroen' vind ik een prachtig woord, ook 'het groen vergrijst' vind ik erg sterk gevonden. De slotzin maakt het geheel echt 'af', leuk dat de kern van het gedicht hier nog eens naar voren komt! Nog één opmerking ;): ik vind 'op de laatste van haar dagen' eerlijk gezegd nét wat te voorspelbaar ;).

op zich heb ik er niet al teveel op te zeggen alleen dat ik het supergoed vind. je vergelijking van vriendschap met een bloem is leuk en zeer goed uitgewerkt naar mijn idee. klasse (y)

Ja, MOOI. Alhoewel het metafoor idd niet bijster origineel is, geef jij er wel een andere invulling aan. Het leest perfect, metrum is goedd. Verder, ja mooi taalgebruk, en dat enkel zelden, dubbelop idd, vind ik juist wel leuk :) benadrukt je boodschap op de goede manier, naar mijn mening.

leukleukleuk

Geweldig begin!!! Die eerste strofe is erg mooi! Ik heb ook een beetje moeite met de 3e strofe, het tweede gedeelte loopt er in mijn hoofd een beetje uit... En de allerlaatste zin klinkt wat statig, wel leuk dat je weer terugkoppelt, dat maakt het een geheel, maar deze verwoording van die zin klinkt erg officieel.

Voor mij zou die 1e strofe eventueel ook op zich zelf kunnen staan. Misschien maakt dat m wel sterker! Hij is (y) !