de druif
 

denkend aan een morgen
lig ik als uitgeperste druif
tussen het afval in de tuin.

de pitjes snel uitgespuugd
het vruchtvlees verorberd.
Zou ik niet eens eindigen als

een rozijn in een krentenbol
als de krent in haverpap, of
beter nog: als zoete rode wijn.

Langzaam verzakkend ga ik
op in de viezige bruine brui
ik heb niks meer te kiezen
en zeker niet voor rode wijn.

Leuk gedaan met die metafoor, maar op de een of andere manier vind ik hem saai, hij doet me niks, wel apart, dat heb ik niet vaak bij jouw gedichten.

t was ook een beetje een foutje Maar ik zag zaterdag een stuk van een dichteres in de krant staan, en toen voelde ik meteen de gedachten opkomen dat ik wat moest schrijven omdat ik ook de bune op wil. Maar helaas, ik moet er kennelijk toch even met een pen voor gaan zitten als ik iets moois wil schrijven. Alleen een toetsenboord voldoet niet. Hij is trouwens niet heel slecht, alleen die laatste strofe is gewoon niet goed genoeg.

lig ik als uitgeperste druif
tussen het afval in de tuin.

Ik vind het gedicht wat te veel bestaan uit één beeldspraak; mij doet je gedicht ook niet zoveel, ik vind het wat te 'afstandelijk'. De herhaling van 'rode wijn' vind ik ook niet zo sterk, vooral niet om deze in de slotzin te schrijven; dat verzwakt het geheel een beetje, het einde wordt wat minder pakkend. Het beeld vind ik op zich wel leuk, grappig bedacht, maar het komt inhoudelijk gezien niet zo goed over, mijns inziens.

Ik vind m juist erg leuk; wel mijn humor. Of naja, niet dat ik nou compleet in een deuk lig als ik het lees maar als je t grappig brengt..ja, het idee vind ik echt wel goed hoor!
Alleen, de slotzin, 'en zeker niet voor de rode wijn', vind ik niet zo mooi. Ik vind dit niet echt een slotzin, doordat je weer terug naar wat je wil worden, en niet verder gaat met dat je opgaat in de massa.
Trouwens, nu ik zo mijn commentaar schrijf geloof ik dat ik ook een achterliggende boodschap bespeur...klopt dat? Of is dat mijn op hol geslagen fantasie en is het puur grappig bedoelt..