Zou jij het pikken als...
 

... je een vriendin van de middelbareschool nog kent, ik mail haar redelijk vaak, sms haar af en toe, en ik hoor zelden iets van haar. En dan, eens in de 1 of 2 maanden krijg ik een mailtje van sorry dat ik zolang niks van me heb laten horen, het spijt me, het ligt niet aan jou, laat voortaan sneller iets van me horen blabalba...

Spreek haar af en toe op msn, als ik haar aanspreek dan, spreekt ze mij aan dan is het vaak ''gezeur'' over zichzelf, iets waar ze dan weer mee zit... Ze vraagt wel naar mij, maar ik heb meer het idee dat ze dat doet omdat het zo hoort; echt geintereseerd is ze dan ook niet. Zo woon ik al sinds aug. op kamers, en ze is nog nooit langsgekomen... Ik zeg vaak dat ze langs moet komen, maar ze komt nooit... :s. Als we al afspreken dan is het al ik het weekend thuis bij mijn moeder ben, en meestal komt die afspraak (voor mijn gevoel ) dan van mij af...

Ben best wel een beetje pissig nu op haar, omdat ze me iedere keer weer hetzelfde flikt... en ik ben dan ook te lief ofzo om toch contact met haar te blijven zoeken, want volgens mij zouden er een hoop mensen zoiets hebben van stik er maar in, of niet?

Heb je haar dit al eens gezegd?

Wanneer ik het iemand gezegd heb en er veranderd niks, mjah, dan laat ik het idd meestal zitten. En soms ook als geen zin (meer) heb om er energie in te steken. Vriendschappen houden vaak op wanneer datgene op houdt waar je iemand hebt leren kennen, daar ben ik inmiddels al wel enige tijd achter.

denk dat ook ik wel contact zou houden, tot inderdaad het moment van 'stik er maar in' en dan lekker block erop.

Life goes in, nieuwe vriendinnen zat, zulk soort mensen verdienen jou blijkbaar niet.

Ja.

Schijnbaar heeft ze geen behoefte aan contact, of ze heeft het zelf niet door dat jij je zo voelt.

Misschien moet je eens duidelijk zijn, vragen hoe het nu zit en of ze nog wel contact wil.
Als alles van jou kant moet komen is het denk ik verspilde moeite om nog langer het contact te onderhouden.

misschien is het moeilijk om een vriendin ineens los te laten maar het contact zal anders later toch wel verwateren, dus kun je nu beter de keuze maken.

in ieder geval succes :)

Ik zou t wel pikken. Simpelweg omdat ik zelf ook zo iemand ben die gewoon niet de moeite neemt om zelf iets te ondernemen als t aan vriendinnen ligt. Tuurlijk spreek ik vaak met ze af, dan komt t ook van mijn kant uit. Maar als iemand tegen mij zegt " kom maar een keertje langs" dan zal dat ook lang duren voordat t echt gebeurt.

Ik heb 1 ding geleerd en dat is dat vriendschappen van de middelbare school snel vervagen op het moment dat je gaat studeren. Het enige moment dat ik nog oude vrienden van me zie is dat op de trein. Ik praat nog wel gewoon met ze dan, maar gewoon omdat ik (en zij hoop ik ook voor ze) gewoon een heel nieuw leven heb opgebouwd. Dit houdt in nieuw levens patroon, nieuwe vrienden en als ik nog eens thuis ben bij m'n ouders dan ben ik zo bek af van een hele week dat ik wel wat rust kan gebruiken en niet nog eens zin heb om met hun uit te gaan. Ik heb nu nieuwe vrienden en die zeggen ook allemaal dat contacten met middelbare school vrienden vervagen en dat je pas echt vrienden maakt in je studiestad.

Ik heb hetzelfde gehad alleen de reden was bij ons dat ik verhuisd was. Desbetreffend meisje deed precies hetzelfde en toen ik er haar es op aansprak werdt ze boos en ik was gewoon niet van plan om op die manier contact te houden. Vriendschap komt toch van twee kanten en moet je toch redelijk onderhouden, en zij deed dus totaal geen moeite. Ik heb haar sindsdien niet weer gesproken.
Je kunt mischien es aan haar vertellen hoe jij je erbij voelt, etc. (wat jessy zei)

Bedankt voor de reacties. Mss moet ik het maar eens duidelijk zeggen ja tegen haar. Hoewel ik er van uit ging dat ze wel snapt dat ik het niet echt leuk vind, heeft ze het mss niet door nee. Alleen zij was vroeger altijd degene die zich erg tekort gedaan voelde als je niet aan haar vroeg hoe een proefwerk (oid) was gegaan.

Daarnaast, tuurlijk is onze ''vriendschap'' al minder dan ''vroeger''. Dat is ook logisch, ik heb een heel ander leven dat zij. Alleen heb ik altijd een gevoel gehad dat ik bevriend met haar ''moet'' blijven omdat zij vrij weinig mensen om zich heen heeft. Ze heeft ook een keer gezegd dat ze het moeilijk vindt om een vriendschap te onderhouden... Nu komt ze over als een sociaal gestoord iemand, maar dat valt toch wel mee hoor :p

Ga me er maar niet al te druk over maken, en me bezig houden met mijn ''nieuwe'' vriendjes ;)