Richting tijd...
 

Richting tijd...

In de lucht heb ik je naam geschreven,
met glazen scherven kervend op de muur.
Ieder uur, een minuut in mijn gedachten,
zo lang geleden, maar zo dichtbij geweest.

En meestal zou ik nog langer wachten,
maar geen enkele traan heeft nog geduld.
In niets gehuld verschijn ik ver dromend,
bij de dag dat ik je weer zou mogen zien.

Wat ongebruikelijk maar wel lief. Goed idee, de tijd versnellen tot je weer bij elkaar bent. Nu nog een handleiding schrijven en ik laat een tempel voor je bouwen ;)

Misschien kun je eens iets episch dichten, een lang end en een mooi verhaal. Je bent erg constant van structuur, lijkt me mooi.

gr,
t

Dat begin klinkt me lijk bekend...

Anders wel mooi omschreven.