Verloren strijd [klinkt heftig, is gewoon gevoel en wat uitproberen]
 

Ik staak voorlopig, protestzinnen in mijn hoofd
een sterke wil, geleerd van het verleden,
ik staak, voorlopig blijf ik stil
en wacht ik.

Een compromis is niet genoeg, ik wil alles
een open hart, al is het mijne soms gesloten
een nieuwe start, maar voor nu
wacht ik.

Omdat ik niet kan kiezen en niet meer weet
wat waar is, een protest zonder dat ik weet
wat ik mis werkt niet
dus wacht ik.


Misschien moet ik niet kiezen, niet staken
niet wachten misschien moet ik gewoon
de strijd niet aangaan en verliezen.

Ik vind het een mooie gedachtengang, die hieruit voortspreekt. Een heldere, duidelijk boodschap; spreekt mij erg aan, vooral ook omdat ik me er erg in kan plaatsen.

De vorm vind ik ook erg leuk; de afwisseling van regellengtes (twee regels lang/ twee regels kort), en dan de laatste strofe die uit drie regels bestaat; leuk gevonden, leest goed door! Een erg goed vormgegeven gedicht (y) :)!

Heeeej meisjemeisje...

Zeer herkenbaar probleempje, knopen doorhakken is moeilijk, zeker met een bot mes ;)

leuk verwoord, superdepuper gedaan, vooral die herhaling is cool.
Je hebt me weten te inspireren en ik ga ook weer eens iets uit de mouw, het hoofd en het hart schudden...

Hoop je echt snel toevallig te treffen in het centrum van Eindhoven.. :)

Kusje Valentijn

dus wacht ik.
dus ik wacht? misschien iets mooier in mijn oren

Maar verder vind ik het een "super goeie", je kan moooier dichten maar dit onderwerp pakt me heel erg, ik weet niet precies waar het over gaat maar dat hoeft niet eens.
klasse die strijd, twijfel, maar ook de zinloosheid, de keus om te kiezen....

Jep, ben het eens met bovenstaande. Erg mooie inhoud, mooi omschreven en lekker duidelijk ( vind ik dan). Vind dat je moi met klanken speelt ( bewust of niet...): staak/stil, etc. Hierdoor leest het echt lekker!