De potloodventer
 

Hij stond daar in 't plantsoen,

had blijkbaar niets te doen.

Kwam langzaam naar me toegelopen,

en begon z'n jas te ontknopen.

Toen hij vlak voor m'n neus,

ja, t'is heus,

z'n jas opensloeg,

en vroeg:

Hoe vind je hem, is ie leuk?

Ik lag compleet in een deuk.

Want wat ik zag,

was iets wat geen naam hebben mag.

Een 'kleine komma'met een dubbele punt,

ik vond het gewoon een stunt.

Het enige wat ik nog kon doen,

daar in dat grote plantsoen,

was om te vragen: berg hem a.u.b. weer op,

Want hij is behoorlijk blauw om z'n kop.

De kou had hem geen goed gedaan,

daardoor was hij krimpen gaan.

Het mannetje droop geluidloos af,

want mijn reactie was misschien zijn grootste straf.

Schrikken doe je wel op zo'n moment.

En ik, had toch wel medelijden met die ouwe vent.

Neej, dit vind ik dus niet mooi. Ik weet neit wat je doel was bij het schrijven ervan. Ik vind het onderwerp niet grappig, dus misschien dat het daarom gewoon niet echt aankomt bij mij.

Ik vind de opmaak eigenlijk vrij storend; ik vind telkens een witregel niet goed lezen eerlijk gezegd. Verder vind ik dit gedicht veel te gerijmd; inhoudelijk gezien doet het mij wat aan de inhoud van een limmerick denken; maar deze doet mij eerlijk gezegd niets; ik kan me niet inleven in het gedicht, ik vind het wat teveel een 'verhaaltje'.

hoeft ook niet jongens het is meer voor de lol

hij komt wel over, alleen vind ik het onderwerp wat te bekend en de reactie "van jou" op die vent is niet bijster origineel.
verder wel leuk om te lezen, lekker ongecompliceerd, met een einde dat het toch een beetje inhoud geeft.

ik ben er niet kapot van maar het zou bijvoorbeeld leuk zijn voor onze schoolkrant :)