zo zijn we nu eenmaal
 

Zo zijn we
en lachen we verleden tijd
en zitten we rondom
het regent in onze halzen

Zo zijn we
en klimmen we de schaduwen achterna
en breekt de meeuw de stilte
we kijken slechts

en niet na
en kleven onze voeten aan het zand
met passen die te klein zijn
om samen in te zijn

Zo gaan we
en maken lijnen en een cirkel
en krullen onze oren
en we zijn zo heerlijk samen

(ja, zo zijn we nu eenmaal)

Mooi, ondanks de verschillende herhalingen van sommige woorden(zo zijn we, een aantal regels met en beginnen, twee keer eindigen met zijn in de derde strofe). Het heeft iets rustigs, leest goed weg, is gewoon mooi :) .

Ik vind het een erg lief gedicht. De herhaling werkt prettig, ik blijf echt 'in het gedicht', en bovendien zorgt het ook voor een regelmatig, mooi weglezend gedicht :). Vooral de overgang van de tweede naar de derde strofe vind ik erg goed; het houdt de lezer wederom 'in het gedicht'. Inhoudelijk gezien vind ik het een leuk gedicht; lief, en relativerend. Ik vraag me één ding af, wat vormen de lijnen en de cirkel in de volgende zin: en maken lijnen en een cirkel :)?

erg mooi...prachtig taalgebruik, je roept mooie beelden op. Ik stoor me ook niet aan de herhalingen, bijhalve bij 'en'. Dat doet me denken aan 'en toen....en toen......' snap je wat ik bedoel?
Maarja, then again, t past wel erg goed bij je gedicht.....hmm..moeilijk.
Naja whaha. JE slotzin vind ik trouwens ook erg sterk, goed bedacht, zo tussen haakjes.