Criteria om mensen op te beoordelen
 

Wat zijn nou eigenlijk de heersende criteria om mensen op goed-of-af te keuren?

Uiterlijk (kleding/uiterlijk)
Huidskleur
Politieke kleur
Afkomst
Intelligentie
Integratie
Denkbeelden
Geloofsovertuiging
Functionaliteit i/d samenleving
Nationaliteit
Sociale vaardigheden
Financiele situatie

(nog aanvullingen?)

IK vind het heel interessant om het een beetje in kaart te brengen en ik denk dat het over heel veel Politieke discussies hier wel iets te zeggen heeft.

Mijn persoonlijke beoordeling van mensen is op Politieke kleur, Geloofsovertuiging, Functionaliteit in de samenleving, Sociale vaardigheden (hele belangrijke), Intelligentie (idem) en Denkbeelden.

Hoe ze in gedrag, woord en gesch(r)ift overkomen.

Intelligentie dus.

Een intelligent persoon kan zonder de juiste opvoeding/opleiding niet goed overkomen qua gedrag, woord en geschrift :)

waar zijn die goede opvoeding/opleiding dan weer op gebaseerd?

(Geloofsovertuiging, Afkomst, Financiele Situatie, en Integratie denk ik)

Intelligentie: niet zo zeer het Iq, maar de manier van discusseren/praten, respect voor g-d en zijn wetten enz.

Nee, juist wel.

Ik heb een tijdje op 't MBO gezeten en ben daar behoorlijk veel lui tegen gekomen die onder hun niveau zaten en waarvan ik meteen aanvoelde 'dit is iemand die op het VWO hoort'.

nou ga ik in mn eigen topic offtopic let op:

Wat zijn MBO, HBO, VWO, VBO, Mavo, Havo nou voor een ontzettend bekrompen manieren om niveau te definieren... echt waar ik snap bestwel dat er een schoolsysteem is dat voor 'zo veel mogelijk' mensen een acceptabele manier van onderwijs is.
Maar voor mijzelf bijvoorbeeld niet. Iedereen die mij echt kende zei dat ik makkelijk gymnasium kon doen, maar heb uiteindelijk Havo gedaan... waarom? Ik kon binnen het systeem de motivatie niet opbrengen op de school manier dingen te doen.

Ben ik dan dom? (of stel dat ik Mavo of VBO had gedaan) Of ben ik minder onderwezen?.... Daarnaast heb je nog sociale intelligentie, weten hoe mensen in elkaar zitten, hoe de hele samenleving werkt en kennis van soortgelijke systemen. De hoeveelheid hoogopgeleiden met 0,0 sociale intelligentie is NIET TE TELLEN!!!!! De mooiste voorbeelden zijn managers (die met mensen moeten kunnen werken) die niet met mensen kunnen omgaan.... SCHANDALIG!!!

Nee Intelligentie ligt niet vast in een IQ test, of met de schooldiploma. Intelligentie moet je "verdienen" (en er hard voor werken)

Door middel van?

zelfstudie, praten met andere 'intelligente en semi-intelligente' mensen, na te denken over dingen die je niet begrijpt, proberen een eigen mening of in ieder geval afspiegeling te maken van onderwerpen, en indien nuttig: naar school gaan en daar je dingen doen.

Hoe kun je iemand nou afrekenen op het gebrek aan intelligentie? Dat is toch niet iets waar iemand zelf voor kiest. Het kan wel een afknapper zijn, net zoals een vreselijk uiterlijk maar ik ga toch meer af op de keuzes die mensen maken in hun levens, niet op de zaken waar ze mee "gezegend" of benadeeld zijn.

Oke. Dan ben ik dus zelfs naar jouw maatstaven intelligent. Ik keur mensen trouwens niet goed of af. Ik ga met ze om en kijk vervolgens of ze eigenschappen bezitten die ik waardeer. Welke dat precies zijn kan ik niet zo goed ontdekken.

Ik kan wel ontdekken welke het in elk geval níet zijn: huidskleur, financiële toestand, nationaliteit, politieke kleur (m.u.v. LPF'ers, daar praat ik niet mee) en verder alle dingen die niet ter zake doen in een discussie.

Het hangt natuurlijk ook van de situatie af welke factor het zwaarst weegt. Als ik een leuke meid tegenkom tijdens het uitgaan dan zal het uiterlijk zwaarder wegen, als ik in de bibliotheek op de faculteit met iemand in gesprek raak dan zal zijn vakkennis me meer interesseren.

zoals ik net al heb laten weten in bovenstaande posts kan iemand (ongeacht zijn IQ) er zelf een heleboel aan doen alsnog intelligent te zijn (zonder diploma, zonder universiteit etc)

maar dat heb je niet gelezen?

Ik heb ook veel respect voor achievers, mensen die ondanks hun beperkte mogelijkheden ontzettend ver komen. Dat is gelijk het punt waar ik mezelf ontzettend voor schaam... in mijn positie had ik al veel meer kunnen bereiken dan ik tot nu toe heb gedaan.

Voor vrienden is het enige wat echt boeit het innerlijk voor mij...

Maar ik weet niet... ik heb geen vrienden die echt totaal misvormd zijn maar daarnaast ontmoet ik dat soort mensen echt nooit. Weet eerlijk gezegd niet of ik objectief kan blijven als iemand er echt gewoon monstreus uit ziet.

VWO, Havo enz zegt bijzonder weinig over de persoon in kwestie.
Mijn zus doet Gymnasium maar is nog zo dom als een schaap :o ;) .

Onzin, ik doe VMBO en het lukt me aardig om intelligent over te komen.

cultuur: deze brengt denkbeelden met zich mee, vergelijk de islam maar eens met het christendom, daar zitten hele grote verschillen tussen.
intelligentie: speelt een rol, maar niet een hele grote

gebeurtenissen en ervaringen in het leven van iemand spelen ook een grote rol bij zijn of haar manier van denken.

Dat moet ik je zeker nageven ja. (y)

In elk geval zegt je schoolniveau misschien wel iets over je intelligentie, maar slechts iets over een heel beperkt gedeelte ervan. Schoolniveau is alleen een maatstaf voor het gemak waarmee je leert, veel minder of zelfs helemaal niet voor het kunnen opstellen van logische redenaties, het zien van verbanden, jezelf in algemene zin ontwikkelen.

Er lopen bij mij op de uni ook mensen rond van een jaartje of 23 die dit jaar afstuderen en die nog steeds zo achterlijk zijn als het maar kan.

Dank je. :bloos:

Misschien kun je dieper gaan in deze categorisatie:

Wij beoordelen anderen idd op de bovenstaande punten. En ik denk dat er nog meer te noemen zijn.

Maar wat is nu het heersende criterium waarop wij mensen keuren? Of zij dezelfde mening delen met ons op deze punten.

Het gaat dus - naast het onderwerp waarop wij iemand beoordelen - vooral om of iemand gelijkgestemd is.

De redenatie is dus niet: "ik beoordeel deze persoon op dit of dat onderwerp", maar: "ik beoordeel deze persoon naar of hij wel of niet gelijkgestemd is over dit of dat onderwerp."

.

ik vind de manier waarop iemand tegen het leven/mensen aankijkt ook erg belangrijk. Iemand die van nature een chagrijnige indruk maakt, heeft het voor mij al meteen verpest. Daarnaast moeten mensen zich aan kunnen passen aan situaties en een bepaalde kennis/intelligentie en sociale vaardigheden hebben om een fatsoenlijk gesprek mee te voeren.

Soms kun je aan kleding en uiterlijk het type persoon benaderen; hoewel dit niet altijd opgaat.
Maar als iemand een hakenkruistatoeage heeft, weet ik al genoeg. :P



Nee.



Op zich niet. Ik ga liever niet om met extreem-rechtsen :o maar t is ook niet zo dat ik ze daarom anders ga benaderen enzo. En meestal beoordeel ik ze uiteindelijk op hun discussiekwaliteiten en gedrag in het algemeen. Hoewel bij rechts-extremisten dat nogal moeilijk is, omdat zij bepaalde groeperingen niet accepteren - en daar heb ik het nogal moeilijk mee.

Nee. Hoewel een beetje. Maar dan in positieve zin :D
Zo van: :cool: kom je uit Italie? Dan mag je me wel eens spaghetti maken, ofzo. :P



Moeilijk in te schatten soms :P
Sommige mensen komen dom over, maar zijn niet de domste en slimme mensen kunnen zo verdomd arrogant (en dom) zijn :( En domme mensen kunnen weer heel lief, spontaan, aardig enzo zijn wat ik dan weer liever heb dan een goede discussie met een arrogant persoon.
:P
Ach. Gelukkig is er een mix.


Ja, ik erger me aan mensen die bewust geen Nederlands willen spreken terwijl ze hier wonen.

Zie politiee overtuiging.



Maakt mij absoluut niet uit wat iemand gelooft.



Er. Nee.



Ja, ivm taal en kennis over bepaalde zaken. Een Rus zal ik eerder iets vragen over de situatie in Litouwen dan een Amerikaan, bv..



Ja. Hoewel sommige mensen niks aan kunnen doen dat ze bepaalde sociale vaardigheden missen (door "ziekte")... hen vergeef ik het. Maar als iemand zich asociaal gedraagt omdat ie dat stoer vindt ofzo? Nee bedankt. Ga maar op een eiland wonen ofzo waar je je asociaal kunt gedragen :P



Nee.

Uiteraard. Maar gelijkgestemdheid is ook weer een criterium, of in elk geval een situatie, bestaande uit een samenstel van allerlei interesses, vaardigheden, karaktereigenschappen enz. elk met hun eigen wegingsfactor. Het is praktisch ondoenlijk om uiteen te rafelen, wélke van die eigenschappen de doorslag heeft gegeven om in dít verband die persoon goed te beoordelen. Daarom haalde ik ook het voorbeeld aan van de kroeg waar uiterlijk meer telt, en de bibliotheek waar kennis meer telt. Dat geeft enige houvast.

Ja, dat is idd wat ik bedoel. Zie gelijkgestemdheid als een 'soort meta-maatstaf' - een overkoepelende eigenschap van alle eerder genoemde eigenschappen.
Hoe meer eigenschappen overeenkomen met de onze, des te positiever we over die persoon zullen zijn.

Maar vaak weten we weinig van een persoon op het moment dat wij die net leren kennen. Daarom gaan we eerst af op uiterlijkheden: draagt die persoon kleding die ons goed gestemd is, die we leuk vinden? Hoe zit het haar? Vindt de persoon ons aardig - lacht hij of zij naar ons? enz.
Daarna leren we die persoon kennen in een gesprek. Hoe denk de persoon over dit? En over dat? Kent hij of zij die ene vriend? Vindt hij of zij die ook aardig? enz.
Hoe meer tijd we doorbrengen, des te meer we weten of die persoon overeenkomt met onze voorkeuren/criteria en des te aardiger we die persoon zullen vinden.

Welke eigenschap de doorslag geeft? Eerste indrukken zijn belangrijk - uiterlijk dus: kleding, gelaatsuitdrukkingen, stemgeluid, geur, etcet.

je goede eigenschappen dan wel.

Aan je eigen slechte ga je je alleen maar aan ergeren :)

Soms wel ja (y) ;), nee maar inderdaad: neem een voorbeeld aan Machiavelli. Muchos des sociale intelligentie (althans zo noem ik dat graag), hoewel we het op een paar punten zeker niet eens zijn ;).

Uiterlijk is in zekere zin (kleding, leeftijd, huidskleur, man/vrouw, dik/dun, aantrekkelijk of niet) de eerste factor waardoor iedereen in mindere of meerdere mate wordt beinvloedt.
Ik probeer dat bij mezelf altijd zo veel mogelijk te beperken, vind vooroordelen heel erg slecht.
Maar toch probeer ik geen "definitief" oordeel over mensen te vellen zonder een goed gesprek met ze gehad te hebben.
Over oude mensen en vrouwen oordeel ik trouwens wel veel sneller als over mannen van vergelijkbare leeftijd of ouder.

je moet gewoon helemaal niet over mensen oordelen, jij weet niet waarom ze geloven of denkbeelden hebben die ze hebben,
en waarom ze doen wat ze doen. of niet doen.

Je kunt niet aan oordelen ontkomen; je oordeelt altijd. Je kunt hooguit jezelf bewust maken van je oordelen en je meer open stellen voor andere opties (oordelen).

inderdaad.... doe niet alsof je zelf niet oordeeld. Iedereen oordeeld, dat is iets menselijk.

Lulkoek. Je eigen oordeel over iemand is van groot belang. Iemand wiens karakter jou niet aanstaat, zal geen vriend van je worden. Iemand wiens politieke opvatting jou wel aanstaat, zal misschien wel een vriend van je worden. Zeggen dat oordelen niet mag is grote onzin en getuigt van gebrek aan inzicht in de realiteit.

Iedereen beoordeelt mensen als eerste op uiterlijk...

Ik beoordeel mensen op hun karakter. Of ze aardig zijn en of dat oprecht is. Of ze te vertrouwen zijn. Of ze respect hebben voor anderen en voor de mening en leefstijl van een ander. Of ze om mensen geven en bereid zijn die mensen te helpen. En of ze niet veel te arrogant zijn, het is irritant als mensen constant denken dat ze boven anderen staan.. ontzettend onterecht ook.

Dat is zker irritant, net zoals moeders die denken dat hun kind overal de beste in is....

er is een verschil tussen onderscheiding en hard oordelen over mensen. en nee hij zal geen vriend van je worden, moet je daarom over hem oordelen??? laat hem dan los en ga verder met mensen met wie je wel klikt, en laat hem zijn eigen weg.
en besef dat als je oordeelt over anderen je ook oordeelt over diezelfde tekortkomingen in jezelf... jij weet nogmaals niet waarom iemand is zoals hij is. dus zelfs al staat iemand je niet aan fijn laat hem dan los en laat hem verder gaan met zijn leven. dus laat oordelen aan de rechters over.

Rechter: "Hierbij veroordeel ik U tot een gevangenisstraf van 4 jaar op grond van slechte oordelen over u door anderen"


Om tot de conclusie te kunnen komen, dat iemand anders zich onderscheid op een aantal punten, hoef je alleen te kijken.
Om tot de conclusie te komen dat iemand geen vriend van je is, zal die verschillen moeten beoordelen.
Je ontkomt niet aan oordelen.

Waarom laat je iemand die oordeelt over een ander niet gewoon zijn eigen weg?

Waarom oordeel jij dan constant dan over mensen die hun kinderen streng behandelen, over meisjes met korte rokjes enz. enz.?

omdat alle mensen oordelen

Inderdaad, daar ontkom je niet aan. Je doet het onbewust en velen onderdrukken dat onderbewustzijn niet. Sartre zei: ''Iedereen discrimineert.''

Ik zou het eigenlijk niet weten.

Op voetbalkwaliteiten :D

Ik oordeel op de mate van begrip die ik ergens voor kan opbrengen. Als een gelovige mij uit kan leggen op een redelijk rationele manier waarom ze gelooft, vind ik dat knap, heb ik daar respect voor en vel ik daar geen negatief oordeel over. Maar als iemand gelooft omdat zijn ouders dat deden, of anderen veroordeelt omdat 'de kerk' dat zegt, dan zal ik niet snel met je op kunnen schieten en vind ik je redelijk onnadenkend, een negatief oordeel.

eigelijk zou je iemand discrimineren als je hem NIET discrimineerde

PRECIES!!!! (y) muchos de respecta dela Lovetear!

echt jij hamert de spijker persies op de kop!

Als mensen dat wat zei denken en vinden kunnen onderbouwen en daarmee bewijzen dat ze hebben nagedacht dus.

nou ik denk dat god wel oordeelt naar de maat waarmede wij over anderen oordelen.

Citaat:

Om tot de conclusie te kunnen komen, dat iemand anders zich onderscheid op een aantal punten, hoef je alleen te kijken. Om tot de conclusie te komen dat iemand geen vriend van je is, zal die verschillen moeten beoordelen. Je ontkomt niet aan oordelen.

nee ik heb het niet over dat soort oordeel. dat is gewoon onderzoeken en kijken of het klikt. Ik heb het over oordelen zoals iemand slecht noemen, of gek en dwaas, leeghoofd e.d.

Citaat:

Waarom laat je iemand die oordeelt over een ander niet gewoon zijn eigen weg?

dat doe ik ook maar ik probeer wel een beetje te beinvloeden tot niet-oordelen omdat ik dat goed acht.
ik oordeel over het gedrag, niet over de mensen zelf.

:D

Dus het criterium om mensen op te beoordelen is of ze nadenken ja of nee?

Nee, de mate van begrip die je voor hun gedachtengang kunt opbrengen :) .

Ik merk zelf dat ik me snel erger aan mensen die dingen 'gewoon' doen, en dan heb ik het niet over de lolmaakdingen, maar eerder de serieuze kanten, zoals bijvoorbeeld bepaalde (kwetsende) uitspraken over allochtonen. Dan hebben die mensen misschien wel nagedacht(he, ik ben nou al 3 keer overvallen door negers, volgens mij zijn alle antillianen kut), maar ik moet daar wel een bepaalde logica in zien(zoals dat je ook moet beseffen dat je niet een hele bevolkingsgroep over 1 kam kunt scheren, of dat niet alle negers antillianen zijn).

dat is geen kwestie van intelligentie, maar van geloof


en mensen beoordeel ík op het geheel.. (ben sowieso van mening dat er niet een standaard wijze is om mensen te beoordelen, alhoewel er ind vast wel heersende criteria zijn...)

uiterlijk voorkomen (al dan niet verzorgd), manier van uitdrukken, kennis, levensvisie, leefwijze, manier van omgaan met medemensen... dat soort dingen.

maar ik geloof wel omdat mijn ouders geloofde...als ik niet op deze manier zou zijn opgevoed..zou ik misschien hele andere dingen geloven..voor mij is het een vast ding geworden..ik geloof wel zelf en niet uit gewoonte..maar wel vanwege mijn opvoeding..

en soms veroordeel (nouja..veroordelen liever niet..afkeuren misschien) ik mensen omdat 'de kerk' dat vindt..maar ik maak wel deel uit van die kerk...

ik weet sommige dingen gewoon nog niet..en snap ze ook niet..maar ik accepteer ze en ze geloof..dat is volgens mij ook het principe van geloof dat je zeker weet dat iets waar is terwijl je het niet op een redelijk rationele manier kan uitleggen

Dat kan, het kan dat je overtuigt bent van een geloof door je ouders, maar er is een verschil tussen kopieeren en tot dezelfde conclusie als je ouders komen.

Mja dat vind ik eigenlijk heel fout, ik vind dat je die beslissing zelf moet maken of het fout is. Niet omdat het gezegd wordt, maar omdat je het slecht vind mag je het afkeuren.(zie hier mijn negatieve oordeel ;) )

Nou ja, het geloof dat god bestaat ofzo, dat is een basisprincipe die op een gevoel gebaseerd is, daar kan ik begrip voor opbrengen, maar alle regels en wetten die daaruit voortkomen moeten wel vanuit dat standpunt te begrijpen zijn vind ik(en dan niet 'omdat het in de bijbel staat', tenzij in die bijbel staat waarom god dat zo heeft gewild). Waarom zou je regels accepteren die totaal niet logisch zijn?

Ik niet.

Dus je mag volgens jou wel oordelen over anderen, maar dan alleen tot een bepaalde grens. Waar ligt die grens dan?

Je dringt jouw waarden op, bedoel je. "Gij zult niet oordelen", dus. Helaas ben je daarin hypocriet, want je doet het zelf ook. Practice what you preach...

Kijk, hier kan ik het mee eens zijn.