Praten over (negatieve) gevoelens en het gevoel dat je daarbij krijgt
 

Ik vind het kut.

Als er iets is met mij, of ik voel me om de 1 of andere reden rot, dan kan ik dat gewoon niet vertellen, hoe graag ik er soms ook over wil praten. Vooral tegen kijn vriendje: hij merkt het meteen aan mij als er iets is en wil dan natuurlijk ook meteen weten wat er is. Hij is zo lief en ik wil het hem dan zo graag vertellen, maar het lukt gewoon niet. Het komt er niet uit. Het is niet zo dat ik gewoon niet over mijn gevoel kan praten, want dat kan ik zeker wel. Alleen niet zo gauw het een negatief/verdrietig gevoel is wat op mij zelf betrekking heeft. Ik wil niet dat mensen mij zien als een onzeker, klein, kwetsbaar meisje.

Meer mensen die hier last van hebben?

Hoi!
Ik deel eventuele "negatieve" gevoelens eigenlijk alleen maar écht met een paar mensen. Ik ben dan niet bang om als zwak gezien te worden, omdat ik die dingen dan bespreek met mensen waarvan ik voel en weet dat ze niet anders naar me zullen kijken. En ik denk ook echt dat jouw vriendje je niet zwak ofzo zal vinden als je negatieve gevoelens met hem bespreekt. Iedereen voelt zich weleens vervelend. Misschien vindt 'ie het juist wel fijn dat je 'm in vertrouwen neemt, omdat je er met anderen vaak een beetje moeilijk over praat.

Ik herken dit wel ja...

Heb je al eens geprobeert het op te schrijven?

Enige met wie ik flat-out kan praten over m'n gevoelens is m'n [eerste] ex-vriendin, ze is er voor me als ik haar nodig heb, maar ik ook voor haar. We hebben samen zoveel meegemaakt dat, ondanks we geen relatie meer hebben, niemand de band tussen ons kapot kan krijgen. =)

Probeer het tegen iemand te vertellen waarmee je wel goed kunt opschieten etc. Of praat er met iemand over die je heel goed kent via msn ofzo. Die je echt vertrouwt. Probeer gewoon een persoon te vinden die zeer graag naar je luistert en je probeert te helpen.
Het hoeft dus niet zo zeer je vriend te zijn.

**wat ik nu ga zeggen kan misschien lullig en hard zijn, dus alvast mijn excuses**
Stel nu dat het later uitgaat tussen jou en je vriend. Hij veranderd dan (op een of andere manier in een zak) en gaat hij het tegen al zijn vrienden vertellen over jou problemen en dat zou ook zeker niet leuk zijn :nono:

Je ziet zelf maar wat je ermee doet.
Vriendelijke Groet,
Ikkus

ik praat ook nooit over negatieve gevoelens. volgens mij komt t gewoon *bij mij dan, weet niet of dat voor jou ook geldt* om maar niet de aandacht te krijgen, geen medelijden te krijgen, geen hulp te willen van anderen, de 'ik ben niet zielig'houding aannemen, niet praten is niet weten en vergeten, enm om de rust te bewaren om me heen. tsja, maar dat zal bij iedereen anders zijn.

Mnajah, ik kan dus wel makkelijk praten over mijn negatieve gevoelens. Dat is op zich wel heel gemakkelijk, maar er zijn ook dingen die ik voor mezelf wil houden, en als ik dan met iemand praat komen er toch dingen naar boven die ik dan vertel, terwijl ik dat eigenlijk niet wil.
Wat misschien wel helpt voor jou is om je gevoelens op te schrijven, maar dat is waarschijnlijk ook moeilijk, omdat je je gevoelens niet wilt erkennen.
Succes in ieder geval.

Hmm... denk dat mensen die dit wel kunnen, gelukkiger zijn dan mensen die er moeite mee hebben!

Ik bedoel.. je moet wel 'n beetje je ei kwijt kunnen om zo maar te zeggen, of niet dan?

En het is best een stap, vooral als het iets persoonlijks betreft en je sowieso al moeite hebt open te staan voor innerlijke gevoelens en daar over praten met 'buitenstaanders'..

Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee, alleen ligt het er wel aan tegen WIE ik het heb.. iemand die ik niet helemaal vertrouw (al heb ik hier geen gegronde redenen voor) zou ik nooit gaan vervelen met persoonlijke dingen..
Maar tegen echte vrienden stel ik me helemaal open..

En dat is een heel fijn gevoel!! :)

Zwakheid

Ja ik herken dit ook... Dan zit ik kei lang na te denken, en als mn beste vriendin dan vraagt wat er precies is, en waarom ik bijv. in mezelf snij, kan ik daar moeilijk antwoord op geeve... op msn enzo valt wel mee, maar als je persoonlijk moet zegge... idd... En zoals anderen al zeggen... opschrijven helpt wel... krijgt er alleen lamme arm van, of komt nie uit je eige woorde... naja... hept r vast nie veel aan, maar wou tog ff iets kwijt...
:evil:

Ik kan het ook niet vertellen, maar sinds kort heb ik een oplossing, het opschrijven kan ik namenlijk wel! :) Soms kom ik wel niet zo goed uit mijn woorden, maar dat gaat steeds beter :) en nou kunnen mensen mij ook helpen. Toen ik niks kon vertellen en ook nergens iets over zei had ik dus geen hulp. Nu heb ik dat dus wel! (y)

dus als ik het goed begrijp kan je over het algemeen wel over je problemen praten, zolang het niet over jouw hoeft te gaan, omdat je bang bent je kwetsbaar op te stellen?
ja, dat herken ik wel, hoewel ik het mijn vriend wel durf te vertellen, en hij mij ook :)
wat je eraan kunt doen? ik weet niet... Mij helpt het wel als dingen wederzijds zijn. Dwz, als mensen mij persoonlijke dingen vertellen, zou ik het hen ook eerder vertellen.

liefs, wen

@ TS

ik herken dat heel erg goed. Ik heb het zelf ook... maar er iets tegen doen kan ik niet echt.. als ik me rot voel dan kruip ik altijd heel dicht tegen men vriend aan enzo. Het is best ingewikeld allemaal dit soort dingen vind ik dan.. Ik kan heel goed praten maar over dingen die mij verdrietig maken niet...

nutteloze post dit eigelijk want ik weet niet wat je er tegen kan doen

ik vind het juist sterk als mensen ook hun zwakkere kanten laten zien

maar het blijft soms idd heel moeilijk..