2 stuks
 

1.

Versproken zonder woorden
Zeiden de blikken
Alles onder water
Bevroren cirkels met een koude blik
Onder een zon van een hete ik
De streep die getrokken is
Valt van de boom in elke herfst
Mijn kleren zijn altijd blauw
En nergens is het later
Als ik me niet vergis in jou.




2.

Ik vind het niet erg
Om in de regen te staan
Maar laat het nu niet
Harder gaan regenen

Die eerste ben ik toch wel benieuwd naar wat je ermee bedoelt, ik kan hem echt niet volgen. Niet in de zin dat het op verschillende manieren te interpreteren is, maar meer dat ik geen enkele goeie interpretatie kan vinden op dit moment. Zou je me uit willen leggen hoe jij deze ziet?

De tweede is al een stuk duidelijker, die vind ik mooi. Veelzeggend ook. Kalme, maar ook wanhopige sfeer zit erin, zo komt het over. Erg goed gedaan vind ik.

de 1e gaat min of meer over iets in handen hebben, het weer verliezen en het weer oprapen met nieuwe handen ofzo.

Die tweede vind ik ook erg leuk! Lekker kort maar zeer krachtig en recht voor zijn raap. De eerste vind ik ook mooi, maar moeilijk te volgen. Je maakt zoveel gebruik van beeldspraak dat ik t geheel moeilijk vind te volgen. Na je uitleg gelezen te hebben snap ik er eigenlijk nog steeds vrij weinig van. :s

ik dacht, ga hem even ontleden:


Versproken zonder woorden

Vaak heb je met iemand urenlange gesprekken zonder woorden.
soms voel je je zo veilig bij iemand, dat je niets hoeft te zeggen.
En dan kan het ook opeens fout gaan. Ik versprak me, maar sprak geen woord. Het had niet dezelfde sfeer meer zeg maar.


Zeiden de blikken
Alles onder water
Bevroren cirkels met een koude blik

de blikken die je naar elkaar toewerpt, wat voor betekenis hebben ze, hoeveel gevoel durf je in een blik leggen, en leg je erin, droom je weg, of praat je er mee.
In dit gedicht, met betrekking tot de vorige regel houdt het stok.
het is bevroren, er is geen vooruitgang meer, maar een stilstand met alleen maar zicht op achteruitgang.

Onder een zon van een hete ik

Ben ik de schuldige? hoe kan dit? de zon van een hete ik: als het te warm is, dan brand je jezelf. een zon van een ik. mijn zon. een hete zon. heb ik mijzelf gebrand?


De streep die getrokken is
Valt van de boom in elke herfst

Een beslissing moet komen, een triestheid nadert die zijn gelijke kent met de herfst (herfst is vaak een melancholiek seizoen).


Mijn kleren zijn altijd blauw
En nergens is het later
Als ik me niet vergis in jou.

(dit symboliseert zeg maar de hoop. blauw-lucht-oneindig-leven-hoop.
nergens is het later-situatie blijft ook hetzelfde bij jou. en mijn verwachtingen naar jou toe zijn dat onze band het misschien moet kunnnen redden, of in die trent)

1e vind ik vrij moeilijk, alhoewel het wel een aangenaam-melancholiek gevoel oproept.

2e vind ik zo herkenbaar! :cool: / :(

ownage

2de is echt kort maar krachtig.