Alcoholica
 

Daar zit je aan de tafel
met je armen op je schoot
daar lig je ongedwongen
kind te wezen
verwend te roepen
en te huilen
zelfs naar mij

Daar staat de boosdoener
in de kast, op tafel, ginds,
verder in de straat, ergens,
niet bij jou,
misschien bij mij
het is dat ik er ben
denk ik

En wanneer je dan
onze bede verhoort
voor een dag
een week,
een maand dan is het niet
dat je het ziet,
nee, wij zijn het die ons
eindelijk gedragen

Wat je dicht, ben je zelf?

Mooi gedaan. Beeldend, leest lekker, loopt lekker. (y)

Als je je afvraagt of ik verslaafd ben: nee. Het gaat eigenlijk over mijn grootmoeder.

Ik bedoelde ook niet of het gedicht letterlijk over jou ging. Meer over iets dat je zelf hebt meegemaakt.

Er mooi gedicht vind ik dit........het onderwerp raakt me, goed dat je dit zo duidelijk brengt zonder dat het te concreet of saai overkomt. Echt heel mooi, die herhaling van "daar" vind ik ook zeer geslaagd. Herken mezelf er zeer in, misschien dat t me daarom zo raakt. Maar hoe jij dit zo beschrijft, vind ik erg knap. Prachtig!