Fase
 

Fase



Ze wil verstoppertje spelen met
zichzelf, en opeens raakt
ze niet meer uit de woeliger
wordende netten van het leven.
Zo gaat dat (van spelen
komt wenen, weten, wezen)


Denk dan aan de vader
en
zijn kind dat niet langer het leven
bemint, maar danst en zingt
doorheen een plakkende
mistroostigheid, alleen.


Wel op dat moment
-als de diepte bijna haar
hoogtepunt bereikt-
staat die vader daar
-neen, niet met open armen-
maar hij zal zingen en
misschien wel dansen
met z'n dochter mee


tot het genoeg is geweest en
zijn kind
groot genoeg is om alleen
de weg te vinden.
Weg uit
puberteit.

wow! Echt mooi, vooral het begin en het eind, zeer goed gedaan (y)! (Keep up the good work!:D)

ik vond persoonlijk de twee middelste strofen iets beter :p, dus dankjewel! :)