Woord in stilte...
 

Woord in stilte...

Hoor de muziek in stilte,
de klanken en het woord,
dat ongehoord toch verstaat.
Hoor de stilte voor het
vertrekt of weggaat.

En dan nog, wat zijn klanken,
in een lege kamer zo alleen,
met verlaten anstgevoel,
van een beetje liefde dat,
eens je alles was.

Het had potentie, maar het loopt niet helemaal lekker.. Het begint mooi, hoewel de laatste regel niet helemaal aansluit bij het metrum, maar het einde is een beetje..hmm..Ik weet niet, ik vind het niet zo mooi.

Geweldig, geweldig :) zo mag ik ze graag lezen van je!

Ik vind het wel prima lopen eigenlijk, ik denk dat het slechts de manier is waarop je hem leest ofzo..

Ik vind alleen het einde nogal abrupt, hij is wat kort naar mijn mening (natuurlijk kan een gedicht als deze niet lang genoeg zijn :p)

Genesis

iets pakkender einde idd en wat vloeierende zinnen voor de rest is het okee.

redelijk.
ik vind die laatste zin eigenlijk erg cool erin passen, zeker omdat het iets sluitends heeft en het woordgebruik is cool.

Inhoudelijk : tja.