Een beetje te heftig misschien...

Liefde is onsterfelijk...

Dachten we toch elkaar gevonden te hebben.
De wereld achter ons gelaten en onnadenkend doorgaan.
Zonder enig besef van tijd, want de klok stond stil,
maar we hoorden het tikken en konden de tijd wel verstaan.

Toch deden we ongelovig,
niet verwachtend dat,
de dood zo zijn eigen tijd maakte,
en het op ons voorzien had.

Toch was het even een groot geluk geweest,
En leken de dagen altijd sneller te gaan.
Wanneer jij op mijn raam tikte,
en ik hem bij voorbaat al open had staan.

Maar lange dagen werden korter,
En de klok die telde af.
Maar liefde is onsterfelijk,
en nu te vinden in jouw graf.

Mooi verwoord :)

Ik weet er verder niets zinnigs over te zeggen :o

Mooi!! ( maar dat vind ik veelal van de dingen die ik lees van jou)
Wel enkele opmerkingen :o

Kvind je begin niet zo sterk...Vooral die eerste lijn loopt niet vlot naar mijn mening.De tweede gaat nog wel.Vanaf de volgende loopt het mooier!!Wat je in het begin vertelt is wél mooi maar ik denk dat een andere manier beter had geweest als start van dat geheel.

Je twee delen die met "Toch.." beginnen lopen vlot en vind ik gewooon Prachtig geschreven (y)Ook al vind ik er geen super rijjm in trug ( wat ik meestal mooier vind)

Daarbij komt ook je einde en dat zorgt naar mijn mening voor een sterk eind.Je bouwt het op naar een onverwacht ( vind ik) inhoudelijk punt waar het stopt.
Maar ergens een verhaal met vele gevoelens verdergaat..Mooi!!

Heftig...Misschien wel..gewoon mooi meis :)

hmz, jammer dat het niet zo heeft mogen zijn...

zoals altijd mooi verwoord... ik blijf in herhaling vallen...