waar ligt bij jullie de grens tussen vriendjes zijn en een relatie
 

Ik zal het ff toelichten.
Ik ken behoorlijk veel mensen, meiden onder andere. Met al die meiden kan ik prima opschieten, ik weet heel goed waarover ik moet praten met iedereen enzovoort enzovoort. We zijn gewoon hele goede vrienden, hoe raar het klinkt voor sommigen, maar als ik een probleem heb dan kan ik best naar hun toe stappen en ze zullen hun best doen om me te helpen. Maar soms heb ik toch het gevoel dat we té close zijn, dat we zeg maar dingen doen die alleen maar stelletjes doen, om het zo maar uit te drukken.

Bijvoorbeeld een tijdje geleden was er een meisje die smorgens om me wachtte en daarna gingen we samen naar de universiteit fietsen, die een keertje kwam eten bij ons thuis(ik woon op een studentenhuis), met wie ik een keertje naar de bios ben geweest gewoon in het kader van 'gezellig', die mij heeft meegeholpen met een aantal dingen dat ik denk : "Damn, volgens mij doe je dat alleen als je een relatie hebt".

Waar ligt bij jullie het grens tussen een vriend(in) en dé vriend(in) ???

Vriendschap en relaties heb je in vele vormen. Wat de één heel normaal vindt binnen een vriendschap, zal de ander alleen binnen een relatie vinden kunnen.
Wát je met elkaar doet zegt dus niet zoveel, maar wel hóe je het doet. Ik kan een normale vriend innig omarmen maar dat is toch iets heel anders dan als ik mijn vriendje omarm. Hoe voel je je?

Naar mijn mening is er voor een relatie een wederzijds gevoel van verliefdheid/liefde/genegenheid nodig en vooral ook wederzijdse erkenning van de relatie;). En daar zit hem dus ook het verschil in.

Samen fietsen, samen eten, samen naar de bioscoop of elkaar met dingen helpen vind ik trouwens prima passen in een 'normale' vriendschap hoor:D Er kán natuurlijk meer zijn maar dat moet je niet zoeken in wat je doet, maar wat je voelt (y) .

Tenzij dat meisje je begon te pijpen snap ik de twijfel niet hoor :|
Naar de bioscoop gaan, bij elkaar eten, samen fietsen zijn toch juist dingen die je met vrienden prima kan doen.

Bij mij is er sprake van een relatie als ik verliefd op hem ben, hij op mij, we besluiten dat we samen willen zijn, zoenen etc.
Als geen van beiden verliefd is (maak ik niet op uit je post iig) en je samen alleen leuke dingen doet die niets met lichamelijk contact ofzo te maken hebben dan is dat in mijn ogen absoluut geen liefdesrelatie, wel een vrienschappelijke relatie.

mja, ik kan me wel in de woorden van stout! vinden denk ik.. Ik heb ook een goede vriendin waar ik best wel close mee om ga, in de zin van biosje, met haar alleen zijn, knuffel, noem maar op. Maar wil ik iets met haar? nee.. En zij ook niet met mij (voor zover ik weet.. :D)

En ik denk dat het verschil inderdaad gewoon zit in het wederzijdse gevoel wat je er bij hebt..

Genesis

Een bepaald fysiek contact, ik denk vanaf zoenen en verder.
En het punt dat je tegen elkaar zegt: nu hebben we een relatie :p

De grens wordt bepaald door het gevoel denk ik en wat je precies met elkaar hebt afgesproken. Ik heb ook een aantal vriendinnen waar ik heel erg close mee ben en van alles mee doe: samen winkelen, samen een bios pakken, samen uit eten of koken, samen op vakantie, brieven naar elkaar schrijven, met elkaar flirten en soms samen zoenen :o (nu ze een vriend heeft kan het natuurlijk niet meer :) )

Maar een relatie heb ik dus niet met ze...want daarvoor ontbreekt simpelweg het gevoel van verliefd op elkaar zijn enzo. Er is natuurlijk wel een goed gevoel van vriendschap :)

idd.

Maar je kunt ook zoenen (of meer doen) met iemand zonder dat het iets is, zelfs als je misschien wel verliefd bent.

Het is dus eigenlijk gewoon een afspraak :| .

Je kan ook als jongen zijnde héél close zijn met een meisje, samen naar de bios gaan, veel samen doen, elkaar vaak bellen, samen bij elkaar op bed tegen elkaar aan liggen, constant bij mekaar op schoot zitten, mekaar omarmen, mekaar zwijgend in de ogen staren, elke dag 3 keer knuffelen, elkaar overal aanraken en vasthouden, mekaar door de haren strelen en kroelen etc etc, maar dat wil nog niet zeggen dat je dan een relatie hebt.

Hoe graag je dat ook zou willen. :(

Ik ben het 100% eens met MarkB

*in die situatie zit*

Da's ook :(

Vrouwen zijn raar.



Ja.

Zo'n situatie als de topicstarter heb ik ook...
Ik zie er niet echt een probleem in.

Bij mij in de praktijk bij zoenen, maar dat is omdat ik in de praktijk pas iemand zoen als ik verliefd ben en er een dikke kans in zit dat die ander verliefd op mij is :P.
Hoe dat precies zit als je daar wat makkelijker in bent, zou ik eigenlijk niet precies weten; misschien kun je dan de 'grens' leggen bij gewoon als je zeker weet allebei dat de ander verliefd op je is. Of als je diegene aan anderen voorstelt met 'dit is mijn vriend(in)'

op het moment dat ik op zo'n manier met iemand om ga heb ik écht wel een relatie met die jongen. Anders doe ik dat niet met hem. Op bed tegen elkaar aanliggen, mekaar omarmen, mekaar zwijgend in de ogen staren, veelvuldig knuffelen, strelen, kroelen etc. hoort bij mij toch wel bij een relatie.

In dat geval klopt er iets niet ergens en zou ik om wat meer duidelijkheid vragen. Dat soort dingen doe ik namelijk alleen bij een meisje wat ik echt heel leuk vind. Leuk als in verliefd zijn enzo.
Maar voor sommige mensen is dat inderdaad heel normaal in een 'gewone' vriendschap. Volgens mij is die vriendschap dan best wel wat meer dan 'gewoon'.

ben het er helemaal mee eens. ik heb al 3 jaar zo'n vriendin maar vind niet dat er sprake is van een relatie. ik snap ook niet dat sommige mensen dat raar vinden. omdat het in mijn ogen heel normaal is. maar het kan natuurlijk ook aan mij liggen :(

Het speelt inmiddels ook allang niet meer. Het is nogal een lang verhaal, maar het komt erop neer dat een goede vriendin en ik zo met elkaar omgingen en er zeker heel wat 'chemistry' was tussen ons, mar dat kon niks worden omdat zij een vriend had. Maar ik werd verliefd en daar zit ik nou mee...

de grens ligt bij mij:

als je bijelkaar in 1 bed slaapt met de ruggen tegen elkaar aan, en meteen in slaap kunt vallen. :o