ik klap dicht bij mn vriend (en bijvoorbeeld mijn klasgenoten)
 

naja ik klap dus helemaal dicht als mijn vriend langs komt. (dit is op school ook wel zo maar daar maak ik niet zon probleem van)
mijn vriend ziet mij dus als heel rustig meisje dat nooit iets te vertellen heeft.. ik wil helemaal niet dat hij mij zo kent want dat is niet de ware ik.
als hij langs komt heb ik gewoon helemaal niks te zeggen, kan ook helemaal niks bedenken enzow.. en zodra hij weg is heb ik weer grote verhalen te vertellen thuis en ben ik weer erg druk.

ik zit hier heel erg mee, ik denk dat hij me saai gaat vinden enz. enz. en dat wil ik dus niet omdat ik normaal ook niet zo ben :(

herkent iemand dit? of heeft iemand tips?

ik zit er heel erg mee.

k heb wel een beetje herkenning.
Maar bij mij zat het zo dat toen we nog niets hadden konden we niet stoppen met praten en t was heel gezellig, we hadden het over van alles en we hadden veel dezelfde interesses. En dat schepte een band.

Tot het moment dat we wat kregen.. Ik werd een beetje onzeker en durfde mezelf niet te geven en durfde daardoor niet veel te vertellen, niet alleen over mn gevoelens en negatieve dingen enzo, maar ook niet over leuke dingen. Daardoor zochten we onze heil in lichamelijk contact, maar dat voelde ook niet goed, omdat we niet praatten. Nu hebben we het erover gehad en t gaat steeds beter. We praten meer, over ons en over leuke dingen en.. t Voelt beter aan :)

Ik weet niet hoe serieus het is tussen jou en je vriendje. Het is sowieso heel belangrijk om goed te kunnen praten met elkaar.

Voel je je onzeker? Je zegt dat je bang bent dat hij je saai gaat vinden. Maar juist door er druk op te leggen klap je waarschijnlijk dicht.

Veel succes

jah ik denk dat ik misschien wel onzeker ben.. en ik wil graag zo met hem praten zoals dat ik met vrienden doe, maar dat lukt me dus niet. en tjah hij is de enige die altijd dingen te vertellen heeft (gelukkig anders was het helemaal stil geweest)
het is best serieus tussen ons maar doordat ik nu dus al bijna niks tegen hem zeg durf ik er al helemaal niet over te beginne..

Als je msn hebt zeg het dan via deze weg, of stuur hem een mailtje.
spreek af dat je hem 5 minuutjes gaat bellen, en schrijf bijvoorbeeld op wat je zou willen zeggen. of schrijf hem een briefje waarin je het vertelt, want zo kan je niet verder als je hem niet je ware zelf kan laten zien.
succes

Ik denk dat de enige oplossing is er met hem over te praten, zodat hij weet waar hij aan toe is en geen verkeerde conclusies gaat trekken.
Als je face to face met hem erover praten moeilijk vind, kun je hem ook een brief schrijven.
Misschien dat als hij weet van je onzekerheid, je zelf ook wat losser wordt.

Het feit dat je het nog steeds met je vriend hebt laat al zien dat hij je zo ook best leuk vind!
Ik denk dat je hem moet zeggen wat je hier op deze site zet! Als hij van je houd begrijpt het het echt wel en kunnen jullie er samen proberen uit te komen!
Succes

Ik wil niet weten hoe jullie relatie eruit ziet, of waar het in hemelsnaam op gebaseerd is.
Wat heeft een relatie voor nut als je niet communiceren kan?

Het is dan wel een niet erg charmante oplossing, maar je kan vantevoren opschrijven waar je het over wil hebben. Klinkt natuurlijk heel stom, maar het is wel effectief.

En laat hem verder, zoals de anderen zeggen, op een of andere manier weten hoe je hier over denkt. Succes ermee, met een beetje durf komt het vast wel goed. :)