Geweld op tv? Ja of Nee?!
 

Moet binnenkort (vrijdag! :s ) Een betoog schrijven over geweld op de tv. Nou vroeg ik me dus af of jullie even je mening kunnen geven met argumenten dan, hierdoor zie ik een aantal argumenten en tegenargument, daarvan kan ik alvast leren en het toepassen in mijn betoog! Ik hoop van harte dat jullie me ff willen helpen!!!

ik ben voor

niet dat het moet, maar ik vind het belachelijk om het te verbieden. ik geloof trouwens dat hier ook al vaker discussies over geweest zijn op het forum, maar ik zal even mijn visie kort samen vatten.

(ik ga er van uit dat je betoog oa gaat over kinderen die het geweld kunnen zien)

- kinderen zijn niet dom: ze weten heel goed het verschil tussen werkelijkheid en pokemon
- veel ouders vinden het belangrijk dat kinderen nieuws kijken (met echt bloed en echte doden) en dan zouden ze niet mogen zien hoe een totaal onrealistisch monster een ander monster tot puin slaat
- ouders moeten wel samen met hun kinderen naar de tv (ed) kijken: ouders die hun kinderen voor de tv pleuren omdat ze zelf gaan werken of iets anders doen zijn imho verkeerd bezig. als je met kinderen samen naar geweld kijkt (fictief of echt) kun je ze de dingen ook laten snappen.
- gewelddadigheid zit in je aard, niet in je tv-gedrag. als een jongen van 6 een andere jongen van 6 in mekaar slaat in dragon-ball-z-stijl dan staat de komplete gereformeerde gemeenschap op zn achterste poten. dit terwijl er miljoenen mensen naar zulke programma's kijken zonder gewelddadig te worden. ook mensen die geen tv kijken zijn uitermate goed in staat om anderen te slaan.

Hey!

Bedankt voor je reactie! :) Ben er erg blij meer! Nou maar hopen dat ff iets meer mensen willen reager! :s

KUS!

Heb nu niet zoveel tijd om mijn mening helemaal uiteen te zetten, maar ik ben er ook voor als in niet tegen. Want verbieden vind ik onzin. Maar ik reageer omdat er vandaag een stukje in de volkskrant stond over geweld in reclames. Misschien wel interessant om ff te lezen.

Ik heb net even gezocht, maar kon het niet meer vinden, maar misschien heb je laatst gelezen over die jongen die zichzelf had opgehangen in de hoop door zijn superheld gered te worden? Die wist het verschil dus niet. Ook waren er kinderen die uit het raam sprongen(tijdje geleden) omdat ze dachten dat ze vliegende pokemon waren.

Mwa, op jonge leeftijd wordt de kinderen echt nog niet aangemoedigt om naar het nieuws te kijken, juist omdat het zo gruwelijk is soms.

Inderdaad, ben ik het mee eens, dan kunnen de ouders uitleggen dat je niet in het echt iemand met een hamer op zijn hoofd moet slaan, omdat dat gevaarlijk is. Maar dat betekent dus wel dat de kinderen niet zomaar het verschil tussen realiteit en fictie kennen, toch?

Op zich mee eens, maar je tv-gedrag heeft wel degelijk invloed op je doen en laten. Hoeveel mensen die beweren dat tv geen invloed heeft op kleine kinderen worden doodsbang bij het kijken van arachnophobia, durven de zee niet meer in na het kijken van jaws(zoals mijn moeder :s ) of hebben dagenlang nachtmerries na het kijken van the exorcist?

Het kijken van tv heeft wel degelijk invloed op je gevoelens en gedrag en op je beeldvorming. Van veel comedys kijken wordt je vaak melig, van dramafilms moet je huilen, en na het zoveelste nieuwsbericht over marrokanen ga je je toch anders denken over een bepaalde bevolkingsgroep.

Ik vind het harstikke vervelend en verkeerd, maar je kunt niet ontkennen dat geweld op tv geen invloed heeft op je gedrag. Ik deed vroeger ook met mijn vriendjes de powerrangers na. Geweld op tv zien op jonge leeftijd kan je afstompen en zorgt in het ergste geval voor na apen, wat best gevaarlijk kan zijn.

Waarom denk je dat het zo interessant is voor kinderen om 'pretend' spelletjes te spelen zoals vadertje en moedertje of elkaar te lijf gaan zoals in pokemon, ze proberen zichzelf normen aan te leren die gelden in onze samenleving, die leren ze ook van tv...er zijn al zoveel experimenten met kinderen gedaan die het tegenovergestelde aantonen van wat jij beweert...
laat ze een moeder een pop de hele tijd slaan op een tv zien en zij slaan vervolgens dezelfde pop even hard.

Citaat:

- veel ouders vinden het belangrijk dat kinderen nieuws kijken (met echt bloed en echte doden) en dan zouden ze niet mogen zien hoe een totaal onrealistisch monster een ander monster tot puin slaat

Precies hetzelfde realistisch vs onrealistisch speelt amper in een kinderbrein...
Ga zelf maar na hoe verbaasd je zou reageren als je vader plotseling zou gaan vliegen en kind zou het alleen opmerken als zijnde iets nieuws niet als iets verbazingwekkends...zo leren ze ook heel veel anderen dingen als iets nieuws en niet als verbazingwekkends...journaal kijken met bloederige dingen is dus eigenlijk ook niet goed.

Citaat:

- ouders moeten wel samen met hun kinderen naar de tv (ed) kijken: ouders die hun kinderen voor de tv pleuren omdat ze zelf gaan werken of iets anders doen zijn imho verkeerd bezig. als je met kinderen samen naar geweld kijkt (fictief of echt) kun je ze de dingen ook laten snappen.

Dat ben ik met je eens, eigenlijk is het belangrijkste bij kinderen iets aan te leren dat je ze vertelt wat iets is en wat ze niet moeten doen, in die zin zou je eigenlijk programma's moeten kijken waarin heel duidelijk naar voren komt wat goed handelen en slecht handelen is...en dan doel ik niet op pokemon aangezien daar heel onduidelijk is wat de kwade persoon nou precies echt slecht maakt en waarom de goeien dan wel geweld zouden mogen gebruiken...Neem bassie en adriaan als de boeven daar meer geweld zouden gebruiken zou ik dat persoonlijk niet als erg zien, maar dan moeten bassie en adriaan wel zo 'braaf' blijven handelen als ze deden...dan pas leren kinderen iets van geweld op tv als je t mij vraagt...
Dan zien ze wat het effect is van geweld...er wordt teveel op tv geshowed dat geweld een goede manier is om problemen op te lossen en daar schuilt het grote gevaar.

Citaat:

- gewelddadigheid zit in je aard, niet in je tv-gedrag. als een jongen van 6 een andere jongen van 6 in mekaar slaat in dragon-ball-z-stijl dan staat de komplete gereformeerde gemeenschap op zn achterste poten. dit terwijl er miljoenen mensen naar zulke programma's kijken zonder gewelddadig te worden. ook mensen die geen tv kijken zijn uitermate goed in staat om anderen te slaan.

Je hebt gelijk dat het in de aard zit, maar de situatie is even belangrijk...als geweld op tv leidt tot het tonen van een bepaalde karaktereigenschap wat weelal gebeurt, lijkt me dat zeker geen goede zaak...dan kunnen er nog zoveel mensen zijn die er geen last van hebben...
Als je allergies bent voor suiker en je eet suiker zal dat ook een ongewenst resultaat opleveren...
Eigenlijk zou je dus een soort van persoonlijk tv-beleid moeten ontwikkelen door middel van ouders bepaalde lijsten te geven waar ze aan kunnen aflezen of hun kind extra gevoelig is voor geweld op tv... :)

Ik zie het probleem niet. :) Al is dat gedoe met dat +16 blabla zeker niet slecht.

Van mij mag geweld wel verboden worden op tv. Kinderen horen hier niet mee op te groeien. Ook al is het Pokémon of een ander stripfiguur. Pokémon is in hun ogen een held en als hij iemand in elkaar slaat zullen zeker jonge kinderen het niet raar vinden om dat zelf ook gewoon op straat te doen.

xx

ik heb het niet zo op geweld, vind het niet prettig om naar te kijken en zie het nut er niet van in

Het is niet de taak van de overheid om te bepalen wat kinderen wel en niet mogen zien. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders. Zij horen te bepalen waar de kinderen naar kijken. Zij bepalen hoe laat kinderen mogen opblijven. Zij horen kinderen ook dingen als het verschil tussen werkelijkheid en fictie uit te leggen.

Met andere woorden, ik ben niet tegen geweld op TV.

de mate van onderscheiden van fictie en werkelijkheid hangt nog altijd af van de leeftijd van het kind, jonge kinderen hebben meer moeite met het onderscheid tussen werkelijkheid en fictie dan wat oudere kinderen (vanaf een jaar of 11 bijv.). Ook hangt het weten van het onderscheid af van de mate waarin het kind tv kijkt, uit onderzoek is namelijk gebleken dat de zogenaamde 'zware kijkers' (meer dan 3 uur per dag tv kijken) grotere kans hebben werkelijkheid met fictie te verwarren dan de 'lichte kijkers' (die dus minder dan die 3 uur per dag kijken). beetje kort door de bocht is je uitspraak dus wel

dat ouders het belangrijk vinden dat hun kind naar het nieuws kijkt betekent nog niet dat ze het goed vinden dat hun kind bloed en doden ziet, daarom is er ook nog altijd het jeugdjournaal
ook komt/komen er niet in iedere nieuwsuitzending bloed en doden voor.. en om je kind dan maar te verbieden het nieuws te kijken? je kunt iig een begin maken door ze films met volgens jou zogenaamde onrealistische monsters niet te laten kijken

hier heb je wellicht een punt, maar kinderen iets laten snappen is moeilijk, zeker naarmate ze jonger zijn, je kunt ze wel proberen iets duidelijker te maken en hun beeld proberen bij te stellen

tuurlijk zit het in je aard, maar niet alleen in je aard.. het hangt ook af van je sociale context (hoe ben je opgegroeid --> oorlog, mishandeling, armoede etc.) en de normen en waarden van jou en je sociale omgeving
ook kan het nieuws bijvoorbeeld bijdragen aan het ontwikkelen van angsten, en niet alleen nieuws maar tv in het algemeen.. en die angsten kunnen weer tot gevolg hebben dat jij je door die angst agressief gaat opstellen ten opzichte van de rest van de wereld
het hangt dus van nog een aantal andere factoren af dan alleen van je aard.. agressiviteit hoeft niet per se in je aard te zitten maar kan je dus ook aangeleerd worden naar mijn mening

al met al denk ik dat het geen goed idee is een verbod op geweld op tv op te leggen, omdat het denk ik een averechts effect heeft --> kijken naar geweld hoeft niet alleen negatief te zijn, veel zien het ook als ontspanning, door kijken naar geweld raken wellicht mensen hun agressieve gevoelend voor een gedeelte kwijt omdat ze zich zo inleven dat ze die agressieve gevoelens in het dagelijks leven niet meer hebben
ook is het volgens mij onmogelijk al het geweld op tv te verbieden --> wat verstaan we onder geweld?

mja.. op het moment zijn mijn argumenten een beetje op...

Jullie zijn de BESTEN!!! :D ;) :) Dank jullie wel voor al jullie meningen met argumenten! Hier heb ik ECHT wat aan!! Thanks!!!

even in het algemeen reagerend op de reacties op mijn eerste stukje:

kinderen hebben wel degelijk realiteitsbesef. een kind weet dat het geen echte vader of moeder is bij vadertje/moedertje spelen. ze proberen de wereld om zich heen uit en dat doen ze door het creeeren van fantasie-situaties. helemaal nix mis mee, lijkt mij zelfs noodzakelijk voor de opvoeding.

dat er dan kinderen zijn die uit het raam springen, is een ander verhaal. ten eerste is dit een extreem kleine groep (maar het heeft nou eenmaal nieuwswaarde). ten tweede zijn die kinderen idd hun realiteitsbesef kwijt. dit komt niet omdat ze naar pokemon kijken; dit komt omdat ze ALLEEN en ALLEEN MAAR naar pokemon kijken.
laat ik het zo zeggen: als een kind uit het raam springt onder het motto "ik ben een vliegende pokemon", dan krijgt pokemon meteen de schuld. het interesseert niemand meer dat die kinderen waarschijnlijk door hun ouders 8 uur per dag voor de tv worden gepleurd. dat ze op hun 5e een playstation krijgen zodat paps en mams ook na school kunnen blijven werken. dat die kinderen nooit een kinderboerderij van binnen hebben gezien (waar ze erachter komen hoe 'andere wezens' in mekaar zitten)

het is te makkelijk om meteen de vinger naar tv te wijzen.

als een jochie zichzelf ophangt omdat hij wil dat superman langskomt, dan heeft hij of:
1) een geestelijke stoornis. dit is heel vervelend maar je kunt de tv-programmering hier niet op aan passen.
of
2) geen opvoeding gehad waarin iemand met hem naar superman heeft gekeken en hem heeft GEHOLPEN met het onderscheid tussen echt en fictie

kinderen die eenzaam zijn, verzinnen hun eigen wereld. en helaas zie ik (bijvoorbeeld als ik voor hulp-zwarte piet speel) dat ouders denken dat een gameboy die eenzaamheid kan opvangen.


uit een of ander scandinavisch onderzoek (ik zal kijken of ik de uitslag nog kan vinden) bleek overigens dat kinderen banger worden van het nieuws (niet alleen door de beelden maar ook door de verhalen) dan van tekenfilms.
99% snapt het verschil tussen een pokemon-arena en een speeltuin, maar ze hebben het er moeilijker mee als ze horen dat aan de andere kant van de wereld ECHTE, VOLWASSEN mensen elkaar doodschieten.




iedereen snapt dat kinderen begeleiding nodig hebben om te leren lezen en schrijven, dus is er de leerplicht.
maar waarom zouden kinderen dan geen begeleiding nodig hebben bij na-schoolse activiteiten (zoals tv-kijken).
de fout zit bij de opvoeding en niet bij de tv, althans niet alleen. en ik vind niet dat films en series gecensureerd moeten worden omdat een groep ouders te beroerd is om aandacht aan hun kind te besteden

verbieden is onzin. het is aan de ouders om hun kinderen tegen zulke dingen te beschermen, als je niet wil dat ze geweld te zien krijgen zet je nickelodeon aan en verstop je de afstandsbediening :rolleyes:
als je het niet wilt kijken, kijk je toch gewoon niet?

Ik vraag me af of opvoeden in de praktijk werkelijk zo makkelijk zal zijn als jij doet denken :confused: :o

Wat nou als ze naar vriendjes gaan? Moet je ze dan verbieden met vriendjes om te gaan? Je kan niet als ouder dag en nacht een kind onder je hoede nemen dat is gewoon een feit...

Kijk, hier ben ik het bijna helemaal mee eens. Als alles werkelijk ongecensureerd zou zijn zouden 6 jarige jongetjes naar irreversible kunnen, en dat vind ik toch niet goed. De kijkwijzer is een goed initiatief, maar ouders moeten er toezicht op houden dat kinderen niet zien wat niet voor hun ogen bedoelt is.

nee, dan ligt de verantwoordelijkheid bij de ouders van dat vriendje. Je kan ook niet dag en nacht een kind onder je hoede nemen, maar zoals ik al zei: het is geen zware taak om even de afstandsbediening ergens neer te leggen waar het kind niet bijkan.

ik snap wat je bedoelt. maar de kijkwijzer met informatie geven aan ouders, zodat zij kunnen beslissen of hun kind naar die film kan. Irreversible is een duidelijk voorbeeld, maar vaak is het niet zo duidelijk.

sommige mensen betrekken hun smaak in de kijkwijzer-discussie (ik wil niet dat mijn kind naakte mensen ziet), maar dan kun je het de kinderen van andere ouders niet gaan verbieden