nee zeggen
 

hoihoi!!

alles goed?! :p
nee, maar even serieus. Ik hoor heel vaak van mensen dat ze moeite hebben met 'nee' zeggen, hier bestaan dan ook 'assertiviteitscursussen' (jemig, wat een woord!) voor.
Zelf heb ik idd heel lang gehad dat ik geen nee kon zeggen. Als iemand met problemen bij me kwam, maar ik had wat anders aan mn kop, probeerde ik altijd dat andere maar opzij te schuiven om eerst hem / haar te helpen. Als iemand vroeg of ik, voor de gezelligheid, met haar het eerste uur mee naar school wou, zodat we samen konden fietsen, terwijl ik de eerste 2 uur vrij had, deed ik dat. Nu niet meer eigenlijk... alleen nog bij sommige dingen. Als mijn werk bijv. belt om te vragen of ik die avond wil werken, of misschien een langere 'dienst' wil draaien omdat iemand ziek is, dan doe ik dat, bijna altijd wel, ook als ik eigenlijk dat werkstuk af moet maken, of eigenlijk naar de stad zou gaan. Daar baal ik nog wel eens van... Maarja.

goed, nu mijn vraag: Hoe is dit bij jullie. Kan jij goed nee zeggen?! noem eens een paar situaties. En is het nu erger dan vroeger of juist andersom. En sommigen gaan misschien wel naar zo'n assertiviteitstraining. Helpt het?! en wat leer je daar (niet dat ik het zelf nodig heb oid).

liefs, wendy

Nou, ik probeer altijd de rollen om te draaien. Zou ik het erg vinden? Waarom zou ik het wel of niet erg vinden.

Ik bedoel, ik zou perfect begrijpen waarom iemand niet zou mee willen fietsen als hij of zij de eerste twee uur vrij zou hebben en dus zou ik ook geen moeite hebben om nee te zeggen en dat als reden aan te geven.

Ik volg mijn hart nog beter door mijn verstand te gebruiken

Ik kan zelf ook moeilijk nee zeggen, en ik ben bezig dat te veranderen. Soms heb ik door dat ik gewoon nee moet zeggen en dan doe ik dat met zoveel enthousiasme dat het bijna kwetsend overkomt. Ik weet niet zo goed dus wat ik met die nee aan moet.
Op mijn werk zeg ik ook nooit nee, ik kan niet werken of langer blijven of wat dan ook. Krijg daardoor wel te horen dat ik zooo sociaal ben,,, jeej....

tegenover jongens heb ik daar btw helemaal geen moeite mee :p :rolleyes:

Over het algemeen heb ik weinig moeite met nee zeggen in een bekende omgeving. M'n vrienden weten heel goed dat als ik nee zeg, ik het dan ook echt meen en het niet nog eens ga zeggen. Ik heb er dan ook geen moeite mee om nee te zeggen, behalve als ik geen zin heb om dwars te liggen terwijl de rest iets al goed vindt. Dan bind ik wel in.
Bij minder bekenden of op m'n werk heb ik er wel moeite mee. Ik ben dan te verlegen om echt te zeggen dat ik iets niet wil. Zou het wel moeten, maar durf het gewoon niet :o

Als iemand het gewoon aan me vraagt kan ik wel redelijk goed nee zeggen. Maar als iemand aan de telefoon me iets vraagt zeg ik meestal gelijk ja, dus dat moet nog even verbeterd worden.

Wat wel een zwak punt aan mij is dat ik er altijd smoesjes voor ga bedenken waarom ik iets niet wil/kan.

ik kan heel erg moeilijk nee tegen iemand zeggen, of zelfs tegen mezelf met het eten dus. Kheb dagen dat ik echt niet snoep etc, maar dan bied iemand me wat aan, en dan wil ik nee zeggen maar dat doe ik dan meestal niet. De laaste tijd gaat dat gelukkig wel wat beter. ook tegen anderen als ze vragen of ik ff mee met ze wil gaan of ff iets voor ze wil doen, ja hor dat doe ik wel. terwijl ik daar ook dus helemaal geen tijd voor. want als ik dan nee zeg, voel ik me echt heel erg schuldig tegenover degene.

nee! ik zeg niks.

Ik kan geen nee zeggen. Tegen niemand niet eigenlijk. Als er aan mij wat wordt gevraagd voor school, thuis of weet ik wat, ik zeg altijd ja. Ook al heb ik helemaal geen tijd. Ik doe alles. Is vaak ook misbruik van gemaakt, omdat ik alles toch wel deed. Nu nog steeds wel, maar minder, heb het mezelf een beetje afgeleerd.

Als een ander wat vraagt, z'n ei kwijt wil, vraagt of ik iets wil
doen enz terwijl ik daar eigenlijk geen tijd voor heb of het
niet kan hebben doe ik het vrijwel altijd wel.

Tis niet altijd even handig en slim, omdat ik daardoor vaak
dingen die ik zelf wilde doen voorbij laat schieten voor een
ander, of het voor mezelf moeilijker maak door de dingen
van een ander...

Ik kan wel nee zeggen, ik doe het alleen heel vaak niet. Oa
omdat ik het fijn vind als ik iets kan doen voor een ander,
en daar ook wel een fijn gevoel aan over hou... Maar als ik
er echt op tegen ben of het niet écht kan hebben, weet ik over
het algemeen wel goed m'n grenzen aan te geven.

Wat ik écht niet wil, doe ik ook niet.

nee

(was dit erg flauw?)

serieus: ik geloof dat het wel enigzins werkt, maar de echte oefening vindt daarna toch plaats in de maatschappij.

Ik heb ook wel moeite met nee zeggen. Ik kan nu niet echt een situatie bedenken, maar ik merk vaak dat ik het moeilijk vind en dan een beetje twijfelachtig doe, omdat ik niet direct nee durf te zeggen, en meestal ligt het er dan aan of de hint over komt of ik het doe. Oja, als iemand me bijvoorbeeld iets wil verkopen aan de deur vind ik het moeilijk om nee te zeggen, tenzij het echt iets is war heel duur is ofzow.

Joah, zeker wel...

Ik kan dat ook niet. Maar misschien is dat wel een positieve eigenschap. Als mijn baas opbelt of ik kan werken dan vind ik het sneu om nee te zeggen als ik in principe wel kan maar geen zin heb of andere dingen te doen heb. Hij zit namelijk ook in de problemen doordat iemand zich opeens ziek heeft gemeld. Dus zeg ik maar weer ja en kom ik niet toe aan andere dingen ;)

Een assertiviteitstraining wil ik nog wel eens doen. Ik heb de basis al geleerd bij jeugdzorg en daar zeiden ze dat je assertive, niet assertive en agressieve personen had. Nou, volgens mij ben ik het alledrie wel eens.

Vroeger kon ik nooit nee zeggen. Nu ga ik het afwegen en zoals je kunt zien in dat voorbeeld van mijn werk, denk ik ook aan de andere partij. Het liefst heb ik een win/win situatie.

Soms vragen mensen: "wil je wat voor me doen?" Ik zeg dan altijd "ligt er aan wat." Ik wil me niet van te voren laten verplichten voor iets dat ik nog niet weet.

De tegenpartij is dus ook belangrijk maar net zo vaak vind ik dat ze het net zo goed zelf kunnen doen. "Wil je dit even voor me terugbrengen, wil je de mandjes doen?" (op mijn werk). Dat wil ik dan niet altijd omdat de persoon die het vraagt dan zelf ook niets aan het doen is.

Sommige mensen leggen ook al van te voren een soort antwoord bij je neer. Dan is het extra moeilijk om nee te zeggen. "Ow je hebt wel even tijd zie ik, wil je dit en dit doen." Of in een restaurant, voordat je zelf de menukaart hebt gezien: "Hey Bugge er is een lekker vegetarisch menu joh, die moet je nemen!" Daar erger ik me groen en geel aan omdat ik niet wil dat een ander steeds voor me beslist. En eigenwijs als ik ben, bestel ik dan wat anders ;)

you go. ik heb daar wel heel veel moeite mee (n)

maar als iemand aan mij zou vragen of ik mee zou fietsen wanneer ik de eerste 2 uur vrij heb, vind ik het een beetje logisch dat ik nee zeg, toch?

ik vind het moeilijk nee te zeggen.
vaak bang iemand te kwetsen..
daardoor schuif ik vaak mij eigen problemen opzij. om diegene tehelpen.
ook met werkstukken die je samen moet doen en die ander bijna niks doet en we dan samen het punt moeten verdelen vind ik het moeilijk omtezeggen ik heb meer gedaan dus eigenlijk moet ik een hoger punt hebben. dus dan hebben we een even hoog punt. en dat reageer ik dan weer op mezelf af.
en als iemand een sigaret wil en ik heb zelf eigenlijk geen geld meer en diegene ken ik bijna niet, kan ik geen nee zeggen.
of als iemand wat wil afspreken en ik heb geen zin, doe ik het vaak toch.
en ik zou het wel graag willen verbeteren.

ja psies!
met dat werkstuk ook... dat had ik vorig jaar veel). maar nu doe ik meestal mn werkstukken samen met iemand die zelf ook veel tijd erin besteed.
wel goed dat je het wilt verbeteren.

ik heb dus zeg maar mijn verjaardag niet echt gevierd omdat zei te beroerd was iets te doen en alles op tijd te mailen.:|
en ik ben dus niet van plan ooit nog iets met haar samen te doen.
hoe heb jij er iets aan gedaan? :)

Ik kan ook wel moeilijk 'nee' zeggen. Als een vriend(in) serieus iets aan mij vraagt, dan zal ik het in principe ook bijna altijd doen. Het hangt er wel een beetje van af of ik datgene ook daadwerkelijk kan doen en hoe redelijk het is als ik het doe. Maar als aan deze criteria niet wordt voldaan, dan zouden mijn vrienden het denk ik al niet vragen.

nouja, dat meisje had altijd wat anders te doen zeg maar.
en dan moesten we een po maken, die kregen we altijd zo'n 3 weken van te voren op, als het aan haar lag begonnen we dan in de laatste week es met informatie zoeken, maar daar hou ik gewoon niet van. Stel dat er dan iets gebeurd, dat je computer stuk gaat, je bestanden kwijt raakt, ik noem maar wat... dan heb je niks meer, terwijl het wel de volgende dag ingeleverd moet worden. als je nou een btje optijd begint heb je dat dus niet. maargoed, als ik haar dan zover had om te beginnen draaide het er nog op uit dat zij de plaatjes wel even deed en ik de info mocht zoeken, ordenen (wat wel en wat niet) in de goede hfst mocht plaatsen en de hoofdvraag beantwoorden. Dan deed zij het nawoord wel (jaja, een hele opgave). Maar in het nawoord moest staan over hoe we beide vonden dat de samenwerking verlopen was.
daarin stond dus standaard:

'we hebben goed samengewerkt en zijn regelmatig bij elkaar geweest, om te kijken wat de ander getypt had en wat daar dan zonodig aan veranderd kon worden.'
Als we het zo bekijken hebben we er allebei evenveel werk aan gehad'.

mja, dat meisje is dat jaar blijven zitten en sinsdien maak ik werksukken met mensen waarvan ik wéét dat ze er ook echt iets aan doen... het heeft zich dus eigenlijk vanzelf opgelost.

wel kut btw, op je verjaardag....

xxx wen

Ik krijg dat woord echt niet over mijn lippen, hoewel ik weet dat dat me zwaar benadeeld.

Zodra het om iemand gaat waar ik erg veel om geef, kan ik slecht nee zeggen. Eerst zij en dan ik, zeg maar. Bij anderen lukt het (meestal) wel.

Enkele voorbeelden:
- Dingen afslaan als je niet meer wil, maar mensen erg opdringen. 'Nou vooruit dan maar, omdat het een ander plezier doet'.
- Met een vriendje verder gaan dan dat je eigenlijk wil, omdat het hem gelukkig maakt en dus toch maar ja zeggen (Ja, dat is ontzettend fout, I know)
- Als er een taak moet worden gedaan en niemand doet het. (te) Vaak neem ik dan toch die taak maar op me, waardoor bepaalde mensen daar gebruik van maken :( (vrienden gelukkig niet)

Maar ik heb inmiddels al veel geleerd en zeg vaker 'nee'.

Ik was laatst bij een feestje een jongen tegengekomen. We hebben even naast elkaar staan dansen, daarna nummers uitgewisseld. Even later belde hij me om eens af te spreken. Dat leek me wel leuk, maar toen hij later terugbelde stelde hij voor ook samen uit eten te gaan. Van schrik zei ik ja (ik moest ook snel ophangen) terwijl het helemaal niet mijn bedoeling was iets op te bouwen anders dan vriendschap.
Maar waarom kan ik dan niet gewoon weigeren en voorstellen samen gewoon wat te gaan drinken ofzo???

En dat heb ik vaker zo, ook als ik meer bedenktijd heb. Ik denk te veel aan anderen en te weinig aan mezelf. Dan kom ik zelf in tijdnood omdat ik nog dingen voor anderen moet doen. Geen goede eigenschap als je het mij vraagt.

Vroeger had ik dat ook wel. Maar nu niet meer, mensen zijn soms zulke profiteurs en als je dat gaat inzien dan is het makkelijker om nee te zeggen. Als ze iets nodig hebben kennen ze je wel en anders niet. Ik zeg nu heel makkelijk nee. Ik zeg alleen nooit nee tegen degene waar ik echt om geef, maar dat zijn dus ook de mensen die ook altijd voor mij klaarstaan. Dus bij mij ligt het eraan wie het is.

Ik ben opgenomen geweest en tijdens mn opname heb ik dat wel geleerd:)

Ik heb er niet echt moeite mee. Ik kom het dan ook niet vaak tegen dat ik een keus moet maken waar ik misschien een ander mee kan kwetsen door nee te zeggen.

Ik heb 1 voorbeeld; Soms met uitgaan sta ik weleens op de bovendansvloer en mijn vriendin vind dat niet zo leuk, die staat altijd op de dansvloer eronder, als ik dan even bij haar ga dansen en even later weer naar de dansvloer erboven wil, wil zij dat niet, maar dan doe ik dat gewoon. Beetje stom voorbeeld, maar ik zeg gewoon vaak wat ik denk enzo...

dat is meer een beschrijving van onafhankelijk zijn :)

Ik wás zeer non-assertief, maar de laatste twee jaar ben ik een stuk zelfverzekerder geworden. Verder heeft het onderwerp 'assertiviteit' een vrij centrale rol binnen m'n dynamische psycho-therapie. Hierdoor ben ik tegenwoordig wat weerbaarder :)

Damn, zo'n beetje iedereen schijnt tegenwoordig al geleerd te hebben om nee te zeggen.
Nu ik nog? :(

In veel situaties kan ik wel aardig nee zeggen, behalve tegen mensen die ik niet goed ken maar waar ik toch geen ruzie mee wil. Zo zat ik ooit in de auto bij een vriend van een vriend van mijn vriend en hij stak onder het rijden een joint op; daar durfde ik dus niets van te zeggen.

Zou diegene het ook voor mij doen...