ego
 

Is er een leven op aarde mogelijk zonder je vast te klampen aan je ego? Zo ja, wat houdt zo'n leven dan in en zo nee: waarom kan het niet?

Wat vind je er zelf nou van.

Wat versta je onder vastklampen aan je ego?

Evolutionair gezien kunnen slechts egoistische eigenschappen evolueren (Selfish gene).

Hoe bedoel je dat precies, want als ik het goed begrijp klets je nu dus uit je nek.

Nee je begrijpt me dus verkeerd.

Dat genetisch materiaal met een grotere kans om zich voort te planten dan ander genetisch materiaal zal langzamerhand een populatie overnemen. Selectie van dit genetische materiaal vindt plaats op het niveau van de genen, het kleinste functionele gedeelte van je DNA.

Voorbeeld: Stel dat ik een gen heb waardoor ik mijn broers moet redden als zij aan het verdrinken zijn en ik red ze altijd maar ik ga dood in het proces.

Als er twee broers in het water zijn dan speel ik kiet (want genetische verwantschap is 0.5 dus 2 * 0.5 = 1)

Zijn er meer dan twee broers dan red ik meer van mijn eigen genetisch materiaal dan ik zelf heb dus is het nuttig voor mijn genen.

En ga alseblieft niet in op dit voorbeeld om te bewijzen dat het niet waar is want het is gewoon zo. Het is alleen ter illustratie en ik zou het nog duidelijker kunnen neerzetten maar daar heb ik geen tijd en zin voor. Bijna alle wetenschappers zijn het er op dit moment over eens en er zijn nog wat mensen die twijfelen maar die vind ik dom :P

Maar hoe verklaar je dan dat mensen vaak onbaatzuchtig handelen ten opzichte van hun medemens? Is dat dan een indirect egoistische eigenschap? Omdat als je gewaardeerd wordt door de gemeenschap je genen meer kans maken om overgeleverd te worden? Maar kun je dan nog wel stellen dat 'evolutionair gezien slechts egoistische eigenschappen kunnen evolueren'?

Ik heb het over genetische eigenschappen, onbaatzuchtig handelen gebeurt door normen en waarden en cultuur in je hersenen. Je hersenen zijn 'uit egoisme' ontstaan.

Heel veel mensen begrepen hetzelfde als jij ook niet nadat het boek the selfish gene gepubliceerd werd en dachten dat hij zei dat je niet onzelfzuchtig kon zijn. Nee, hij stelde dat genen slechts met ziczhzelf rekening houden.

Jij bedoelt dus zoiets als 'biologisch egoisme'. Maar de topicstarter bedoelde (gok ik) zoiets als 'sociologisch egoisme'.

gaat het uberhaubt over egoisme? ik dacht dat hij bedoelde dat je jezelf een soort rol aanmeet

trasher, hij heeft het niet uitgelegd dus wij moeten maar gissen :D

Ik denk dat het voor sommigen is weggelegd daar te komen en dan ervaar je pas wie je echt bent. Los van alles wat opgelegd en verworven is..ik denk een ultieme bevrijding.

Dat je denkt dat je je persoonlijkheid bent..dat je gekwetst kan worden,angstig,boos ..dat dat je houvast is.

Veel mensen handelen onbaatzuchtig omdat je er goedkeuring,vertrouwen en vriendelijkheid voor terugkrijgen;eigenlijk is het dus niet volledig onbaatzuchtig;het versterkt hun ego.
Ik beweer niet dat dat bij iedereen zo is, maar naarmate je meer los komt van je ego en doorziet wat het is,wordt dat makkelijker.

:| Dat staat er toch.

Kun je misschien even helder formuleren wat jouw definitie van 'ego' is, en meteen vertellen wat je nu in he-mels-naam allemaal bedoelt met dat loskomen ervan bereiken, en denken dat je je persoonlijkheid bent enzo? Schroom alsjeblieft niet om veel woorden te gebruiken en die waar nodig toe te lichten met voorbeelden.

Ik bedoel dat de mens denkt dat hij zijn persoonlijkheid is en zich daardoor laat leiden. Natuurlijk geven genen bepaalde eigenschappen door maar dit staat los van de ziel,of kern of bron.
Door een proces van terugkeren naar het zelf kun je deze verworven lagen afpellen en hou je over ''wat de mens werkelijk is''.
Ik zeg niet dat het fout is om een ego te hebben;het lijkt me mooi als mensen bewust worden dat in ieder eenzelfde vonk is.

Het ego is alles wat de mens niet werkelijk IS: de persoonlijkheid,karaktereigenschappen, ook alles wat genetisch is.
De mens kan van dit ego loskomen door meditatie en bewustwording,het is een lange weg die door maar weinig mensen wordt bereikt. Ik zeg niet dat het ego fout is,het is er gewoon en wij leven ermee maar het is goed om te weten dat we dat niet werkelijk zijn.

Ja,inderdaad ,de mens speelt hier op aarde een rol.

Als ik het goed begrijp geloof jij dus dat al het aangeleerde en aangeborene een vertroebeling is van de ziel, en dat je je via spiritualiteit een weg zou moeten banen naar het nirwana voor absolute verlichting. Ik hoop maar dat ik het niet goed begrijp. :(

Ik weet niet of ik het als vertroebeling zie,het is iets wat de mensen 'nodig' hebben in de fysieke wereld.
Het lijkt me wel een bevrijding tot zelfrealisatie te komen ,ja.
Waarom hoop jij dat je het niet goed begrijpt?Kun je dat toelichten?

Er is een mooie metafor die dit goed uitlegt:

Stel je woont in een huis, en iemand gooit een steen door de ruit van dit huis heen. Je wordt boos, jou huis is kapot gemaakt!

Een week later verkoop je het huis, en je loopt langs je oude huis en je ziet hoe iemand een steen door de ruit van het zelfde huis gooit. Dit keer, doet het jou niets, het is immers jou huis niet meer.

Ego, bewustzijn gekoppeld aan je fysieke lichaam staat gelijk aan het huis.

Nu begrijp je denk ik wel wat zoveel scripties bedoelen met "vrijheid" wanneer je zonder de invloed van je ego leeft.

Mooie metafoor... :)

Het loslaten van je ego is het doorprikken van jezelf.

Het leven op aarde is het gevolg van ego denk ik, dus nee, die kunnen niet samen bestaan.

*negeer de speceficatie "hier op aarde*
ik vraag me dat af. af en toe heb ik wel eens het gevoel dat ik iets niet moet doen, terwijl ik aanstalte maak het te doen. ik vraag me dan af of ik er mee door moet gaan, want iedereen verwacht waarschijnlijk wel dat ik dat doe.
meestal doe ik het dan toch niet, dus we kunne die rol wel doorbreken.
als je tegen vreemdelingenhaat bent omdat je nu eenmaal links bent, dan speel je een rol.

*komt nu op de speceficatie*
er vanuitgaande dat je geest behouden blijft is de rol alles wat er van je over blijft na je dood, toch?

Ik denk dat je bij dit voorbeeld misschien bewust wordt van waar je mee bezig bent.Veel mensen leven als een robot en doen van alles terwijl hun gedachten met andere dingen bezig zijn.
Bewustwording is de manier om dit te doorbreken en als je dat volkomen kunt bereiken dan ervaar je pas wie je werkelijk bent.

Na je dood leg je je fysiek lichaam af,de rest neem je inderdaad mee:al je ervaringen,gedachten enz uit dit leven.Maar je ''bent'' dat dus niet.... Er is iets in de mens wat bij iedereen hetzelfde is..ongeacht je ras,ervaringen,hoeveelheid levens enz. Dat is het stukje Goddelijke vonk,de druppel van de oceaan..

Ik vind het meer het ontdekken van jezelf.Je prikt je ego door en ziet dat het fake is.

Het leven op aarde is wel nodig om ervaringen op te doen,dat kan alleen maar in een fysiek lichaam. Daar zit ook een ego aan vast.

Wel, dat eerste wat je zegt is een bepaalde interpretatie, denk ik, van wat ik al bedoelde. Immers, als je je ego doorprikt, je ik, dan ontdek je zowel jezelf als dat je jezelf op laat gaan in het al.

maar is het goed dat mensen een rol aanmeten en die blijven spelen? ook al gaat die op een gegeven moment in een zekere maat tegen hun gevoelens in? het bied wel enige zekerheid.

Ik denk dat iedereen een rol aanmeet,het hoort bij het leven,maar velen zien het niet als rol,ze denken dat ze het echt zijn. Door het proces van bewustwording krijg je inzicht dat het een illusie blijkt te zijn,een verworven iets ontstaan uit genen en ervaringen waardoor je zo'n rol gaat aanmeten.Niet iedereen speelt dezelfde rol. Als je volledig bewust wordt ga je inzien dat iedereen werkelijk gelijk is.
Daarom is mijn vraag ook:is het mogelijk om zonder ego te leven? Het is denk ik maar voor weinig mensen weggelegd maar het inzicht hebben,geeft al een andere manier waarop je je rol speelt.

ego heb je denk ik al, het is niet mogelijk om zonder te bestaan. we kunnen er van uit gaan dat iedereen in het begin een ego heeft zeg maar. iedereen speelt dan een rol. als iemand dan zogenaamd "tot inzicht komt", wil dat dan zeggen dat hij geen rol meer speelt? niemand weet wat hij echt is. ook een mens dat "tot inzicht kwam" leeft nog als een mens, hij blijft de rol spelen van iemand die met de auto naar zijn werk gaat etc etc. dat inzicht is hoogstens een kleine mate van zelfkennis, maar het betekent nog niet dat je er dan wat aan KUNT doen. ik weet heel goed dat ik vandaag niet trackmania mag gaan doen, maar scheikunde moet gaan leren, maar ik twijfel of ik de rol van computerverslaafde zal kunnen afleggen.

Ja,je hebt helemaal gelijk,je blijft je rol als mens hier spelen want het hoort bij deze wereld.Ik denk dat het misschien alleen mogelijk is als je als eenzame op een berg woont,dan heb je die rol misschien niet meer nodig.
Wel kun je volledig tot inzicht komen en dan speel je bewust je rol en gaat anders om met ervaringen in je leven.

Laat maar weten welke rol jij kiest vandaag! :D

zeer goed opgemerkt, nu ik er over nadenk kan het inzicht enkel leiden tot het kiezen van rollen :)

dan ben ik vandaag iemand die vandaag vrolijkw as, en in een vrolijke omgeving zat, en daar vrolijk om is

Door het inzicht wordt het een innerlijk streven naar het goede,je gaat begrijpen wat liefde werkelijk inhoudt. Je kiest dus voor een rol die iets positiefs in de wereld brengt.

dit is echt bizar want ik had er laatst met vrienden over hoe dat kan dat je anders handeld dan hoe je denkt. vb, je hebt een toelatingsgesprek, je bent niet zenuwachtig, maar toch heb je de neiging om wel zenuwachtig te zijn, terwijl je dat helemaal niet wilt zijn. ok je handeld nu niet lichamelijk, maar fysiek.. wat ik me nou afvraag hoe dat kan?

er zijn twee kanten en die trekken aan ieder aan een kant aan jou en jij weet niet welke kant je op moet...

Ook 'kaas en de evolutietheorie' gelezen, zo te zien? :p

Dat is de belemmering van denken..doordat je denkt in de toekomst en denkt over dat gesprek maken je gedachten je zenuwachtig. Als je volledig in het NU kan leven,ben je niet neveus.
Het is mooi dat je zegt dat er 2 kanten zijn en dat klopt..het ego en aan de andere kant het Zijn.

ik snap het even niet, de toekomst is toch al het gesprek? welke toekomst bedoel je...

of misschien gaat het wel om, dat de meeste mensen zenuwachtig zijn voor het gesprek, je hoort verhalen, dus dan denk je dat je ook zenuwachtig moet zijn, terwijl je dat niet wilt, maar je doet het toch omdat de anderen dat ook waren. snap je wat ik bedoel...

ik denk zeker dat je rol afhankelijk is van wat mensen van je verwachten te doen.
met in de toekomst denken wordt bedoeld dat jij zenuwachtig bent omdat je NU speculeert over hoe dat gesprek DAN zal zijn. denk je pas aan het gesprek als het bezig is, dan ben je vtv niet zenuwachtig

hah ok ik snap het, echt een opheldering dit wow
echt frappant dat met iets heel kleins heel veel dingen mee te maken hebben

haha, ik kwam net uit het topic ego.

het komt er o neer, dat als je niet aan de toekomst denkt, dat je niet aan het gesprek denkt, dat je niet zenuwachtig bent. blij?