omdat iets beters er even niet in zat
 

Je bent niet mooi, thans niet de mooiste,
geen zon komt ’s ochtends voor je op.
Geen vlam zal harder branden of
zijn vonken voor je strooien.

Je bent niet aardig, niet de liefste
schat die ik ooit heb gehad,
maar waar ik toch nog, ondanks dat
je sliep steeds weer van kon genieten.

Je leven lijkt de leegte te onthullen,
maar wat heb ik die leegte lief
wanneer je me begeert.

Zolang een zon een schaduw zoekt, zullen
wij twee tevreden zijn met niets,
maar wel gepassioneerd.

Écht mooi lovetear!
Loopt als een trein en ik word er echt emotioneel van :s
Wou dat ik me zo kon uitdrukken.

Ik vind hem juist niet als een trein lopen. Ik hou van een lekker ritme. De eerste twee regels zo goed en dan ontspoor ik.

De eerste strofe vind ik heerlijk, briljant eigenlijk.... De rest van de strofen vind ik wat minder lopen; ik moet vooral nog wennen aan deze schrijfstijl, omdat je normaal meestal vasthoud aan een vrij strak schema. Het metrum is misschien een beetje ontoegankelijk bij dit gedicht, mede door het soms ietwat vreemde enjambement.

Je bent niet aardig, niet de liefste
schat die ik ooit heb gehad,

Deze strofe vind ik wat minder. De 'schat die ik ooit heb gehad' gaat er bij mij op een of andere manier niet in ;).

'zullen' is leuk gerijmd op 'onthullen'. 'Tevreden zijn met niets' en 'gepassioneerd'; hoe zie jij deze twee samen :)?

ik moet meer aan een tekst van acda en de munnik denken
en zo lekker vind ik hem ook niet lopen, zelfde reden van uitverkorene

Het toch heel veel om elkaar geven, terwijl je weet dat de ander verre van perfect is, dat is liefde. Een passie die niet te plaatsen is. Begrijp je een beetje wat ik bedoel?

2e poging:

Je bent niet mooi, thans niet de mooiste,
geen zon komt ’s ochtends voor je op.
Geen vlam zal harder branden of
haar vonken rondjes voor je strooien.

Je bent niet aardig, niet de liefste
dame die mijn aard betrad
Een ware waarde heb je nooit gehad,
maar ondanks dat liet je me toch genieten.

Je leven lijkt de leegte te onthullen,
maar wat heb ik die leegte lief
wanneer je me begeert.

Zolang een zon een schaduw zoekt, zullen
wij twee tevreden zijn met niets,
maar wel gepassioneerd.



Beter, slechter, zelfde?

Bedankt voor de reacties :) (maar ik word toch echt te vaak met Nederlandse liedjesschrijvers vergeleken :s ).

Het heeft wel wat, absoluut!:) Maar verander die eerste twee strofen niet!!! Die waren al goed zoals ze waren! Ik heb juist helemaal geen problemen met het ritme in de 1e strofe, en in je nieuwe versie laat je juist de zinnen weg in de 2e strofe die zo mooi zijn! Enjambement gebruik je juist mooi hier.
Het enige negatieve puntje vind ik in de laatste strofe. Het is op zich goed dat zullen rijmt op onthullen, maar het is op die eerste regel teveel een duidelijk nieuw begin, of zoekt is te duidelijk een afsluiting, waardoor het dus niet goed doorloopt naar mijn mening. Daar struikel ik dus even bij het lezen, maar weet zo 123 geen betere versie. Maar verder niets veranderen hoor!

Leuk om jou uitleg te lezen in een van je reacties , ik interpreteerde het gedicht namelijk in eerste instantie net iets anders. Ik las twee mensen die in elkaar niet de 'ware' vinden, maar wel met elkaar vol passie de tijd doorbrengen. Zeg maar een soort, allebei genoegen nemen met minder zolang er niets beters is, en daar dus allebei voor kiezen, dus het niet als negatief zien. Begrijp je wat ik bedoel? Maar ik lees nu ook jou uitleg erin hoor, en dan is ie nog steeds mooi:).

Liefs, Live