zijn geluidsopnames rechtsgeldig?
 

mijn stagebedrijf heeft weigert mijn stagevergoeding over te maken (terwijl er een mondelinge overeenkomst is) maar aan de telefoon zegt diegene die het over zou moeten maken steeds dat hij het wel zal doen en dat ik het nog krijg...

stel dat ik deze telefoongesprekken opneem, zijn ze dan rechtsgeldig? dus kan ik ze als bewijsmateriaal gebruiken als ze later zeggen dat er nooit een overeenkomst over mijn stagevergoeding is geweest?

Ik meen mij te herinneren dat je niet zo maar telefoongesprekken mag opnemen....MAarja tis afwachten op nare man :cool:

Tuurlijk, waarom niet? In een civiele procedure kan bewijs geleverd worden door alle middelen. Een geluidsopname kan dus best als bewijs van een overeenkomst dienen.

hmmmmm.....omdat die persoon geen toestemming heeft gegeven om de door hem gesproken woorden vast te leggen? ofzoiets, ik kan geen artikelen geven zoals gewoonlijk hehe

Niet als bindend bewijs volgens mij, daarvoor moet inderdaad eerst toestemming voor opname worden gevraagd aan degene met wie je spreekt. Net als afluistertapes, zijn ook niet rechtsgeldig.

Ik ben wel benieuwd waar jullie dat soort dingen vandaan halen. We hebben het hier wel over een civiele procedure, daar geldt gewoon de hoofdregel van art. 152 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering:

'-1. Bewijs kan worden geleverd door alle middelen, tenzij de wet anders bepaalt.'

Geluidsopnames mogen gewoon gebruikt worden in een civiele procedure. In het kader van een strafvervolging wordt het anders, dan zit je met privacy, grondrechten en onrechtmatig verkregen bewijs, maar in een civiele procedure niet. Zelfs bij opsporing onrechtmatig verkregen bewijs kan in een civiele procedure gewoon gebruikt worden.

even uit interesse: waarom kent een civiele procedure geen beperkingen voor privacy, onrechtmatig bewijs en grondrechten?

Omdat in een civiele procedure partijen gelijk zijn, in tegenstelling tot een strafprocedure waar de overheid als groot en machtig apparaat tegenover een individuele verdachte staat.

Dus in feite wordt er gezegd: op de manier waarop de aanklager aan bewijs is gekomen, kan de verdediger ook aan bewijs komen? En omdat de overheid meer middelen heeft, gaat dat voor een strafrechtelijke procedure niet op?

In een civiele procedure heb je geen aanklager. Je hebt wel een eiser en een verweerder. Beiden kunnen op dezelfde manier bewijs vergaren en hebben dezelfde wettelijke middelen tot hun beschikking.

In een strafprocedure zijn de partijen ongelijk, niet alleen in aard en omvang, maar ook in de wettelijke rechten die ze hebben. Bovendien gaat het daar om het mogelijk opleggen van een straf. Straffen maakt grote inbreuk op iemands vrijheid, daarom moet extra zorgvuldigheid in acht genomen worden.

ok, begrepen, dankjewel :)

Dan zit daar de verbuiging waarschijnlijk (strafrechtelijk gemixed met civiel). Ik kwam er trouwens op, omdat ik het ergens had gheoord :o

Overigens vind ik het wel schraal dat enkele methoden wel bij civiele procedures zijn toegestaan, maar niet bij het strafrechtelijke. Het gaat om de 'waarheid' en hoe je daar achterkomt, moet niet zoveel meewegen imo :o maar dat is een andere discussie. Dank je voor je uitleg.

Het is wel te verklaren vanuit de idee van grondrechten. Iemand die in zijn eentje tegenover een machtige overheid staat moet beschermd worden tegen al te lichtvaardig ingrijpen. Iemand die tegenover een gelijke staat in een burgerlijke zaak heeft die bescherming minder nodig, hoewel er genoeg rechtssociologisch onderzoek is waaruit blijkt dat het met de gelijke kansen in het civiele proces eigenlijk heel triest gesteld is (bijvoorbeeld Marc Galanter e.a., Why the 'haves' come out ahead, misschien wel eens leuk om te lezen als je hier geïnteresseerd bent).

Ik heb ook zo'n soort vraag:

Wij hebben al zo'n 10 jaar buren naast ons wonen die 2 honden hebben. 1 daarvan is afgericht voor waakhond en is bijzijnder waaks.Of de andere ook zo ver is afgericht durf ik niet met zekerheid te zeggen. Ze liggen in een kennel in de tuin of lopen los in de tuin. Ze worden goed gevoerd, maar weleens laat uitgelaten. Daardoor worden ze geprikkeld, onrustig en zenuwachtig.Ze reageren op vanalles.Ze blaffen voor vogels in de dakgoot, een deur die opengaat, mensen die langslopen,vliegtuigen,glazenwassers, postbode,visite enz enz.Ze blaffen soms wel 40 keer op een dag.(ochtend en middag). Ze zijn het grootste deel van de dag buiten. Wij, maar voornamelijk mijn moeder heeft er zeer veel last van, zowel lichamelijk en psychisch. We hebben geprobeerd om met gesprekken de buren zover te krijgen dat ze de overlast beperkt houden. We bereiken hier weinig mee;ze houden geen rekeing met anderen. Nu zijn we bezig om via een juridische weg het probleem op te lossen. We hebben al een aantal jaren alle gehoorde blaffen op de daarbij horende tijdstippen op papier genoteerd, en ook welke dagdelen ze buiten/binnen waren. Ook hebben we tientallen geluidsopnames met blaffen. Zouden we met de geluidsopnames en de genoteerde tijdstippen een eventueel proces kunnen winnen??En kunnen zulke honden van zo'n eigenaar in beslag genomen worden????

Dat zou ik echt niet durven zeggen. Over het algemeen is er bij dit soort burengeschillen niet zo heel veel juridische speelruimte. Inleveren van de honden door de buren lijkt me onhaalbaar. Die honden zijn hun eigendom, die hoeven ze niet zomaar af te staan. Je kunt hooguit denken aan de verplichting die honden vaker binnen te houden ofzo, of een schadevergoeding voor geleden immateriële schade (echt geldelijke schade heb je niet echt).

Die geluidsopnames en tijdstippen kun je natuurlijk best gebruiken, maar bewijsrecht is het probleem niet echt. Als zo'n zaak voor de rechter komt zal de rechter zelf wel naar de plaats toegaan en daar kijken hoe erg het met die dingen gesteld is. De kans dat je eis wordt toegewezen is gewoon vrij klein nu het hier niet echt om erg goed bepaalbare belangen gaat, en je wel het éen en ander van elkaar moet pikken in een buurt waar je dicht op elkaar woont.

Jaja, dus leidelijk toezien en dus elke dag opstaan met het idee in je achterhoofd dat ze vandaag wel weer 40 keer kunnen blaffen. En wat denk je van de zomer als je lekker in de tuin zit en ineens gaat/gaan die hond(en) als een achterlijke te keer. Je schrikt je naar.En wat zou jij ervan vinden als ze op je vrije zaterdagochtend om een uur of 8 al beginnen terwijl jij uit wil slapen. Of op een feestdag de hele dag blaffen. Of met vuurwerk bij elke knal. zich laten horen. Het is geven en nemen in het leven, maar er is een grens.

Ik denk helemaal niks (nouja, ik denk misschien 'gelukkig dat dat mij niet overkomt' ;)). Maar even serieus, het wordt gewoon moeilijk. Wil je weten of je zoiets kunt aanpakken overleg dan even met de plaatselijke politie of de rechtswinkel.

De rechtswinkel heeft het advies gegeven om een brief op te stellen, opnames te maken en tijdstippen te noteren. Ook het inschakelen van de politie is geadviseerd.We hebben 2 brieven geschreven en de politie ingeschakeld. De politie heeft een buurtonderzoek gehouden waaruit naar voren kwam dat de rest van die buurt het wel hoort, maar er zich niet aan ergert(of er niet openlijk voor uit willen komen dat het ze ergert), en zich niet genoodzaakt ziet stappen te ondernemen. We staan dus alleen. De politie heeft niets meer gedaan dan dit. Wij hebben er ons inziens alles aan gedaan om het op een "vriendschappelijke" manier op te lossen, maar nu dat niet helpt gaan we verdere stappen ondernemen. Wij hebben dit probleem niet opgezocht en er niet om gevraagd.

Laat me even weten wat die verdere stappen zijn dan, ik ben wel benieuwd. :)

Juridische stappen. Via deze weg het voor elkaar krijgen dat de overlast zeer sterk verminderd of stopt.