Een stel extremistische anti-doodstraf activisten die een moord in scene zetten om zo te bewijzen dat de doodstraf onschuldige mensen kan vermoorden. Probleem is echter dat deze mensen niet onschuldig waren (misschien wel van moord, maar niet van het idee dat ze er niet van af wisten) en daardoor dat hele argument uiteen valt. Ik moest bijna kotsen toen bij het einde als de film David Gale als een held ziet die zichzelf heeft opgeofferd

Dat de mens nog steeds niet in staat is in te zien dat ze feilbaar is en hoe sommigen ook proberen aan te tonen dat dat het geval is, het nog steeds wordt weggewuifd alsof het een belachelijk idee is...Het gaat erom dat als er bepaald bewijsmateriaal niet gevonden wordt, men nog wel tot de doodstraf veroordeeld wordt, terwijl men bijna nooit precies zeker kan zijn of diegene de daad wel begaan heeft...Ook al lijkt de waarheid nog zo duidelijk, dat hoeft niet een garantie te zijn dat ie klopt. Net als bij die rape-affaire iemand volkomen gestigmatiseerd wordt ook al heeft hij het niet gedaan.

Dat ze ervan afwisten, doet er totaal niet toe...aangezien ze niet hun onschuld wilde bewijzen (dat wilde enkel de journaliste die niets van hun plan wist), zij wilden juist aantonen dat de verwachte waarheid niet gelijk was aan de uiteindelijke waarheid. Het draaide niet om de individuen in het verhaal, maar om het algemene gevoel omtrent rechtvaardigheid...en of wij wel mogen oordelen over leven en dood.

Het was nooit zijn bedoeling geweest om levend Death Row te verlaten...en was dat nu werkelijk zo voorspelbaar? Leg mij eens uit waar je die intentie uit hebt kunnen afleiden...

Het wekte bij mij juist een gevoel van blijdschap op dat zij beiden hun leven gaven voor datgene waar ze voor staan, maar treurigheid dat in onze maatschappij wel degelijk kan voorkomen dat een onschuldige het leven wordt ontnomen door ons zogenaamde rechtsgevoel.

Het probleem zit hem juist in die laatste minuut. Als David Gale niet er van afwist en ook "echt" onschuldig was zou het een heel ander verhaal zijn geweest. Wat als hij nou toevallig niet ter dood was veroordeeld maar levenslang kreeg? Zou hij dan opeens bekennen dat het allemaal in spel gezet was en de videoband hebben laten zien?

En het feit dat alleen de journalist de laatste band krijgt te zien lijkt wel aan te tonen dat de uiteindelijke waarheid expres nooit naar buiten komt, ze veranderen alleen de "verwachte" waarheid (i.p.v. schuldig wordt hij door de media als onschuldig beschouwd, terwijl hij dat niet helemaal was).

Het verschil is echter dat hij niet was veroordeeld door alleen rechtsgevoel, er was bewijsmateriaal tegen hem (zelfs al was dat in scene gezet door hem). Bij de verkrachtingsaanklacht was dat nog wel zo aangezien dat een "zijn-woord-tegen-die-van-haar" geval was, en men hem automatisch schuldig vond.

Citaat:

Anonymous John schreef: Het probleem zit hem juist in die laatste minuut. Als David Gale niet er van afwist en ook "echt" onschuldig was zou het een heel ander verhaal zijn geweest. Wat als hij nou toevallig niet ter dood was veroordeeld maar levenslang kreeg? Zou hij dan opeens bekennen dat het allemaal in spel gezet was en de videoband hebben laten zien?

Juist omdat hij ervan afwist, kon hij voorkomen dat de waarheid aan het licht zou komen voor het vonnis voltrokken zou zijn, wat in strijd met zijn bedoeling zou zijn geweest.

Citaat:

En het feit dat alleen de journalist de laatste band krijgt te zien lijkt wel aan te tonen dat de uiteindelijke waarheid expres nooit naar buiten komt, ze veranderen alleen de "verwachte" waarheid (i.p.v. schuldig wordt hij door de media als onschuldig beschouwd, terwijl hij dat niet helemaal was).

Die waarheid zal daarna pas naar buiten komen. Of dacht je dat de journaliste de tape aan niemand verder zou laten zien?

Citaat:

Het verschil is echter dat hij niet was veroordeeld door alleen rechtsgevoel, er was bewijsmateriaal tegen hem (zelfs al was dat in scene gezet door hem). Bij de verkrachtingsaanklacht was dat nog wel zo aangezien dat een "zijn-woord-tegen-die-van-haar" geval was, en men hem automatisch schuldig

nog steeds gaat het erom dat als wij denken dat iemand schuldig is of we deze dan van het leven mogen beroven...kunnen we als mens werkelijk zeker zijn van onze waarnemingen om daarover te oordelen, dat is het hoofdthema als je t mij vraagt...

In het begin van de film hebben ze het erover dat de journalist tijdelijk in de gevangenis zat omdat ze haar bronnen over een zaak niet openbaar maakte. En waarom hadden ze anders niet meteen die laatste band al laten zien i.p.v. twee banden te maken (1 zonder Gale op het einde, 1 met).

Zie Dead Man Walking voor een beter doodstrafdebat. Dit was eerder een film die probeert aan te tonen dat de doodstraf niet werkt omdat iemand zogenaamd onschuldig is, niet of het nou wel of niet moreel klopt.

Exact...haar bronnen! Niet de tape dus.
Om het spannend te houden misschien?

Uiteraard kan je niet zeker weten of ze nou wel of niet de laatste band openbaar maakt, al was mijn interpretatie van niet. Gale koos juist haar - om zijn verhaal aan te vertellen - omdat ze haar bronnen niet openbaar maakte, dus daarom neem ik aan dat die band juist naar haar werdt gestuurd omdat ze het zelf niet bekend zal maken. Haar hele verhaal dat ze maakte over hoe Gale zogenaamd onschuldig was zou dan uiteen vallen.