nog titelloos
 

Voor het eerst sinds twee jaar weer een gedicht geschreven. Op de terugweg van een excursie in de trein. Ik ben er op zich redelijk tevreden over. 't Is alleen nog titelloos. Ik heb zitten denk aan 'woestijn', maar dat vond ik te voor de hand liggend. Dus ik denk nog even verder. :)



In de lemen pot
raakt de bodem mijn voeten
en mijn vingertop de rand
als ik op mijn tenen sta

Ik kan gluren als ik spring
naar een eindeloze vlakte
en als het donker is
naar die krater op de maan

En als het morgen regent
dan houdt niets me meer tegen

Heel leuk gedicht, al kan ik me geen goed beeld vormen van waar je je begeeft. Wat dacht je om als titel 'point of view' te nemen?

Mag best, zeker na 2 jaar afwezigheid. En het slaat de spijker teder op zijn bolletje. (hey, die zin moet ik gebruiken)