Levensvormen in het heelal zelf
 

Als het over leven gaat, dan denkt men meteen aan levensvormen op planeten. Ik zat laatst te denken. Zouden er ergens ver weg misschien wel diersoorten zijn die niet op planeten leven, maar gezellig in de ruimte zelf? Tussen de sterren om het zo maar even te zeggen. Ik denk zelf van niet want ja het is gewoon kei moeilijk om daar te leven. Maar ikzelf sluit het niet uit, het heelal is groot en je weet maar nooit waar tot de natuur in staat is. Maar goed stel dat het zou kunnen hoe zouden deze wezens eruit zien denkje? En hou zouden ze kunnen overleven? Met leven bedoel ik dus ook bacterien en zo. Maar het zou mooier zijn als er grotere wezens in het heelal zweven.

Ik denk:
In een oneindig iets is alles mogelijk.

Dus het kan wel, ook al lijkt het dan in de verste verte niet op iets wat wij kennen.

'Kei moeilijk' is niet echt een onderbouwd argument, Upke, en dat oneindige is niet het geval, Veroorzaker.

Het lijkt me niet, want voor het ontstaan van leven moet er toch een redelijke hoeveelheid materie bij elkaar gehouden worden. Want er moeten verbindingen gevormd worden, er moeten bouwstoffen zijn etc. Met de dichtheid van de deeltjes in outer space, de straling(die complexe moleculen vernietigd) en het gebrek aan zwaartekracht is dat extreem onwaarschijnlijk.
Een ster voldoet ook niet, want hoewel er duidelijk genoeg zwaartekracht kunnen deeltjes niet binden door de hoge temperatuur en straling. Kometen en astroïden zijn te klein en variabel voor iets anders dan iets microscopisch. Maar wat mij dus wel mogelijk lijkt is leven dat ontstaat op een planeet maar zich ontwikkelt tot een vorm die de ruimte kan bereiken en er kan overleven.

Ja dat zou ook kunen. Maar hoe denk je dan dit die levensvorm die eerst op aarde onstond eruit zal zien? En hoe zou deze overleven?

nee.

Het moet heel hoog kunnen vliegen, en heel goed tegen straling kunnen. Een mogelijkheid is een wezen dat lijkt op een soort gigantische luchtballon; denk aan een kwal bijv.

Nou ik zat te denken aan juist helemaal geen vleugels. Er zijn insecten (spinnetjes dacht ik) die met de wind naar boven gaan, hoever weet ik niet maar daar bevriezen ze vervolgens en dwarrelen na enkele tijd weer langzaam naar beneden en ontdooien weer langzaam. Nu zeg ik niet dat die spinnetjes helemaal in de ruimte waren maar wel erg dichtbij. En dat bevriezen overleven dat kunnen sommige slangen ook (ooit bij discovery gezien). Maar jah kwallen lijkt mij ook al wat. Want ook bij discovery kwam dat er op de oceaan bij een onderwater vulkaan speciale diertjes leven die tegen die gassen en zo konden. Dus misschien dat er ruimtewezens vlakbij sterren zouden kunnen leven? Tjah ik gis ook maar wat, tis maar dat we een idee krijgen.

1) de temperatuur in de ruimte is erg laag (denk aan rond de 40-80K, dit is -233/-193 graden celcius)
2) er is afaik vrijwel geen bruikbare energie aanwezig in de ruimte waar zo'n levensvorm van zou kunnen leven

kan nog wel meer redenen bedenken waarom het niet bepaald mogelijk is, maar daar heb ik geen zin in.

Wij gaan bij de vraag of er leven kan zijn hier wel uit van de eisen die wij aan leven stellen, maar misschien gelden deze eisen helemaal niet voor een onbekende vorm van leven in de ruimte. Vraag is dan wel of zij zoiets ooit als leven zullen herkennen...
Jeetje, ben wel in een filosofische bui :D

leuk, die filosofie, maar elke vorm van leven dient wel bepaalde eigenschappen te bezitten. ik word altijd zo moe van mensen die beweren dat er 'misschien wel wezens bestaan die 10000 jaar kunnen worden', terwijl dat, zeker bij complexere organismen toch echt niet kan, ivm onvermijdelijk cellulair verval. en zo ook heeft elk organisme energie-toevoer nodig om te overleven.

een bacterie op een een brokstuk in de ruimte telt niet? Want dat zal denk ik wel kunnen. Maar een bacterie los in de ruimte? Denk niet dat ie lang leeft.

Volgens mij bestaan er wel virussen die hypothetisch in de ruimte terecht zouden kunnen komen en daar ook kunnen overleven totdat ze op een geschikte plek tot ontwikkeling komen. Een organisme dat via die vorm zich verplaatst tussen planeten, klinkt niet eens zo gek. De laaste barriere overwinnen, op zoek naar nieuwe werelden. :o

Hoeft ook niet lang te leven, als hij maar optijd voor nageslacht heeft gezorgd. Net zoiets als bij eendagsvliegen. Maar ik doelde dus niet iets zittend op een brokstuk, nee gewoon los in de ruimte.

hehe om ff over oneindigheid door te lullen:
De hoeveelheid materie in het heelal kan niet variabel zijn, want dan zou er nml materie uit het niets moeten ontstaan of verdwijnen.
Het heelal heeft een oneindig groot aantal materie;
Oneindig = constant? (dus meetbaar?)

Ja ik zat ook aan virussen te denken, bacterietjes zullen het moeilijker hebben, complexere organisme zullen het onmogelijk hebben.


@Bigfoot: Oneinigheid is altijd een beetje vervelend om over te discussieren omdat er zo weinig feiten zijn.

@Not for Sale: Hoe weet jij dat de oneindigheid niet het geval is? Ken jij feiten die mij onbekend zijn?

Screaming slave, je hebt wel gelijk over de temperatuur van de ruimte zelf, maar weet je hoe warm de zonkant van een satelliet rond de aarde word?

Veroorzaker, jij gaat er dus van uit dan alles wat mogelijk is, bestaat? Dus dat er érgens een dubbelganger van jou is met als enige verschil dat ie dol is op aubergine met saté en jus d'orange, en klompen verzameld?

Ik heb trouwens wel enkele ideeën voor ruimte-leven in mijn hoofd, zal binnenkort een paar schetsen maken.

Uhm als je het tegen de Veroorzaker hebt en tegen screaming slave, waarom Quote je de tekst van hun dan niet :confused:

Ik ben verder wel benieuwd naar de schetsen van jou. Wat ik verder ook nog wil zeggen is dat het leven dat wij kennen of verwachten maar misschien alleen binnen ons zonnestelsel zo is. Maar daar buiten is zo veel meer, het heelal is zo groot dat er misschien wel daar hele andere regels voor het leven gelden. Regels die je echt niet verwacht.

Luiheid.

Geen scanner hier. Ons zonnestelsel? Alleen op aarde weten we hoe al het leven werkt. En zelfs hier kunnen we, in poolijs, op de oceaanbodemen en in woestijnen, misschien nog heel ander leven tegenkomen. (Las ik eens iets over, zwavel-gebaseerd leven bij vulkanen op 10 km onder zee, weet niet meer of het nou aangetoond was, of vermoed werd.)
Toch zal leven a) moeten gehoorzamen aan de natuurwetten, b) zich voortplanten of groeien, en c) daarvoor energie krijgen.

Inderdaad zoiets zat ik ook te denken, wij kunnen hier nu wel gaan doen alsof we alles weten met betrekking tot de ontstaansmogelijkheden van leven, maar dat garandeert helemaal niks.
Dat garandeert enkel hoe dat hier op aarde zou kunnen.
Ik geloof best dat er zich levensvormen hebben ontwikkeld die wij niet zien als levensvorm...wellicht is het hele idee god/geesten daar wel van afkomstig...

Das natuurlijk allemaal mooi en aardig maar ik zie nog niet in waarom wij als mens de waarheid achter het ontstaan ervan begrijpen. We denken dat we de oplossing hebben, maar dan kom je weer op dat zwarte zwaan tussen witte zwanen voorbeeld uit.
Wij zoeken naar onze eigen conclusie ipv open te staan voor compleet andere mogelijkheden.
Als je 1000-en witte zwanen vind en geen zwarte, zegt dat nog niets over het niet bestaan van een zwarte zwaan, nietwaar...
zo is het ook met die theorieen...Dat we bewijs hebben voor een conclusie, geeft geen enkel bewijs dat een andere theorie ergens anders niet zou kunnen gelden.

komop zeg, het heelal is oneindig groot met oneindig veel mogelijkheden, ergens leeft er wel wat in de ruimte.